မုန်တိုင်ပင်ဆရာတော်

ကျမ်းပြုအကျော် မုန်တိုင်ပင်ဆရာတော်သည် ကောဇာ သက္ကရာဇ် ၁၁၄၁-ခုဘွား နံတော်ဗုဒ္ဓဟူးသားဖြစ်တော်မူ၏၊ ရှင်သာမဏေမဖြစ်မီကပင် မိဘ,နှစ်မသားချင်းများနှင့်အတူ လယ်စောင့်- ယာစောင့်အလုပ်, ကျွဲ, ကျာင်းအလုပ်များ ကိုလုပ်ခဲ့သည်၊ကျွဲကျောင်းအလုပ်ကိုလုပ်စဉ်က ကျွဲပေါ်တွင် စာကျက်ခဲ့သည်၊ ကုံလုံကြွယ်ဝသောမိဘတို့မှ ဖွားမြင်သူ ဖြစ်လျက်လည်း ဘော်ကြော့မနေ မိဘတို့နှင့်ဒိုးတူဘောင်ဘက် အလုပ်ကိုလည်း လုပ်၏။ သုံးပုံထဲ၌စိတ်စွဲလှသဖြင့် စာကိုလည်း မျက်နှာလွှဲမရဖြစ်ကြောင်းကို ဆရာတော်ကိုယ်တိုင် နိဂုံးတွင် မိန့်ဆိုထားသည်။

ရှင်အဖြစ်,ရဟန်းအဖြစ်

ဆယ့်ခြောက်နှစ်အရွယ်ရောက်သောအခါ ရှင်သာမဏေ ပြုလုပ်၏၊ ရှင်သာမဏေအဖြစ် ၇-ဝါရပြီးမှ ရဟန်းပြုတော်မူသည်၊ လူအဖြစ် ၁၆-နှစ်, သာမဏေအဖြစ် ၇-နှစ်၊ ၂၃-နှစ်ကျမှ ရဟန်းဘဝရောက်ကြောင်း ဆရာတော်ကိုယ်တိုင် ရေးသားသည်ကို တွေ့ရ၏၊ဆရာတော်၏ မယ်တော်မှာ ရဟန်း မခံမီကပင် ကွယ်လွန်ခဲ့၏၊ ရဟန်းဝါ ၄-ဝါရသောအခါ ဆရာတော်၏ ခမည်းတော်က ကျောင်းဆောက်လှူဒါန်း၍ ပစ္စည်းလေးပါးဖြင့်လည်း ထောက်ပင့်ထား၏၊ ကျောင်းဒါယကာလည်းဖြစ်,ပစ္စည်း ၄-ပါး ဒါယကာလည်းဖြစ်သော ခမည်းတော်သည် အသက် ၈၂-နှစ်အရောက်တွင် ကွယ်လွန်လေသည်။

ရာဇဂုရုတံဆိပ် ၂-ထပ်ရ

ကုန်းဘောင်ဆက် အမရပူရမြို့တည်နန်းတည် ဆဒ္ဒန်ဆင်မင်းသခင် ဘဝရှင် ဘိုးတော်မင်းတရားကြီး လက်ထက်တွင် မင်းတရားကြီး၏သားတော် အိမ်ရှေ့ဥပရာဇာက ကိုးကွယ်၍ မင်းတရားကြီးကိုယ်တိုင် “ဝံသာဘိလင်္ကာရမဟာဓမ္မရာဇာဓိရာဇဂုရု” ပဌမ ဘွဲ့တံဆိပ်တော်, “ဝံသာဘိလင်္ကာရဓဇ မဟာဓမ္မရာဇာဓိရာဇဂုရု” ၁၉-လုံးရှိ ဒုတိယ ဘွဲ့တံဆိပ်တော် ၂ -မျိုးဖြင့် ပူဇော်ဆက်ကပ်ခြင်းကို ခံယူရရှိတော်မူသည်၊ အမရပူရမြို့တော်၌ သီတင်းသုံးတော်မူစဉ်အခါ သားတော်အိမ်ရှေ့ မင်းကြီးက အဝမြို့အရှေ့တောင်ထောင့် အရပ်တွင်“မဟာမင်္ဂလာရွှေဘုံမိုးထိကျောင်း”ဟူသော အမည်ဖြင့်ကျောင်းကြီး တစ်ဆောင် ဆောက်လုပ်လှူဒါန်း ကိုးကွယ်တော်မူသည်။

ကျေးလက် သာသနာပြု

ဆရာတော်သည် အမရပူရမြို့တော်မှ ကျေးလက်ဖြစ်သော ဒီပဲရင်းမြို့ မြောက်လက် မုန်တိုင်ပင်ရွာကျောင်းသို့ ပြောင်းရွေ့ သီတင်းသုံးကာ တပည့်တပန်း ရဟန်းသံဃာတို့အား စာပေပို့ချတော်မူ၍ သာသနာပြုတော်မူ၏၊ ဒီပဲရင်းမြို့မြောက် ရွာပေါင်း ခြောက်ဆယ့်လေးရွာရှိ ဂိုဏ်းသံဃာတို့၏ ဩဝါဒါစရိယ ဆရာတော်အဖြစ်ဖြင့် သာသနာရေးကို ဆောင်ရွက်တော်မူသည်။

ပြုစုတော်မူသောကျမ်းများ

• ၁။ သုံးပုံတံချူကျမ်း (၁၁၉၁) ခု
• ၂။ သုံးပုံအိတ်ထောင့်ကျမ်း (၁၁၈၆) ခု
• ၃။ သုံးပုံလှေခါး (၁၂၀၃) ခု
• ၄။ သုံးပုံတံတား (၁၁၀၄) ခု
• ၅။ စကားပြောကျမ်း၊
• ၆။ သဒ္ဒါအတက်ကျမ်း၊
• ၇။ ငါးရာ့ငါးဆယ်စကားပြေဝတ္ထု၊
• ၈။ သဒ္ဒါကြီးနိဿယ၊
• ၉။ အဘိဓမ္မတ္ထမေဒဒီပနီ၊
• ၁ဝ။ ဝိနည်းအဆုံးအဖြတ် စသည်တို့ဖြစ်၏။

သက္ကရာဇ်စိစစ်ချက်

ဆရာတော်၏ ဖွားသက္ကရာဇ်, ရဟန်းခံသက္ကရာဇ်,ကျမ်း ပြီးသက္ကရာဇ်တို့သည် တဦးနှင့်တဦးမညီ ဖြစ်နေ၏၊ ဖွားသက္ကဇ်ကို ၁၁ဝ၂-ခုနှစ်ဟု၎င်း, ၁၁၄၀-ခုနှစ် ဟု၎င်း . ရဟန်းခံရာမှာလည်း အချို့က အသက်ပြည့်ဟု၎င်း,အချို့က အသက်လွန်ဟု၎င်း ကွဲပြားခြားနားစွာ ဆိုကြသည်၊ ဤနေရာ၌ ဆရာတော်ကိုယ်တိုင် သုံးပုံအိတ်ထောင့်ကျမ်း နိဂုံးတွင် ပြဆိုထားသည့် စာသာလျှင် အခိုင်အမာယူရန်ရှိသည်။ ထိုနိဂုံးတွင် “၁၆-နှစ်ရောက်မှ ရှင်သာမဏေပြုခဲ့ကြောင်းရှင် သာမဏေဘဝဖြင့် ၇-ဝါနေခဲ့ကြောင်း, ၂၃-ဝါရသောအခါ အသက် ၄၆-နှစ်ရှိပြီ ဖြစ်ကြောင်း, ကောဇာသက္ကရာဇ် ၁၁၆၈-ခု ရောက်သောအခါ ၄-ဝါရပြီဖြစ်၍ ခမည်းတော်၏ ကျောင်းကို အလှူခံယူခဲ့ကြောင်းများကို-

• ၁။ ခြောက်နှစ်စွန်းကယ်၊ သက်တဆယ်၊ ရှင်ငယ်ဖြစ်သည်သာ၊
• ၂။ ဝါတေဝီသ၊ရဟန်းမှ၊ ရှင်က ခုနစ်ဝါ၊
• ၃။ ခြောက်နှစ်စွန်းကယ်၊ သက်လေးဆယ်၊ ကြီးကျယ် ဉာဏ်ပညာ၊
• ၄။ ခြောက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်၊သက္ကရာဇ် ၊ရောက်လစ်ထိုအခါ၊
• ၅။ စတုဝဿ၊ လေးဝါရ၊ တင်ထ ဤကျောင်းမှာ၊

ကျမ်းပြီးသက္ကရာဇ်များကိုမူ ထိုထိုကျမ်းများ နိဂုံးတွင် အတိအလင်းဆိုထားသည်ဖြစ်၍၊ အထူးစိစစ်ဘွယ်မရှိ ဖြစ်ပါကြောင်း။ “ဟံသာ၀တီ”