ရဟန်းအဖေနှင့် ထန်းရေ
ရဟန်းအဖေနှင့် ထန်းရေ ကဗျာကို မောင်းထောင်းဦးကျော်လှ ရေးသားခဲ့သည်။ သံချို ကဗျာအမျိုးအစားဖြစ်သည်။[၁]
အကြောင်းအရာ ပြင်ဆင်ရန်
အရက်ကြိုက်သော ထန်းတပင်နယ်၊ ညောင်ပင်ရွာ ကျောင်းဒကာ ဦးကောက်သည် ကျောင်းပြာဿဒ်နှင့် ဘုရားစေတီ တည်ထားကိုးကွယ်၍ သားသာမဏေကိုလည်း ပဉ္ဇင်းခံပွဲကျင်းပရာ ထိုပွဲတွင် ဦးကျော်လှဖွဲ့ဆိုသော ထန်းရေအလှူခံ သံချို ဖြစ်သည်။[၁]
ရဟန်းအဖေနှင့် ထန်းရေ ပြင်ဆင်ရန်
အရက်ကယ်ထန်းရေက၊ အသက် ရှေရောဂါ ကင်းသည့်ပြင်၊ ခံတွင်းဝယ်ငုံမိအုံးရုံနှင့်၊ နှလုံးတွင် ကြည်လင်လှသည်ဟု၊ သုံချင်ကြရွှင်ပြရုံ။
ဗုဒ္ဓတ္ထာ မြတ်စွာဘုရား၏၊ လေးပါး ပါရာဇိတွင်မှ၊ သူရာရည်အထူး မပါဘိသော်လဲ၊ ပုရိသေ ယောက်ျားသားတို့၊ သောက်စားလျှင်အမှားပင် မှတ်ပါရော့၊ များမြတ်စွာ သမ္ဗုဒ္ဓေါက၊ ဟောပေခဲ့တုံ။
ဒု − သု နှစ်ဖြာ အယူအဆတွင်မှ၊ သူရမေရာကို ထည့်လျှင်ဖြင့်၊ တဆယ့်ပြင် အပိုထပ်မည်ကြောင့်။ ဋီကာကျော် ဤအရာမှာလှပ်ခဲ့၊ ကြားမှတ်ကြများဗိုလ်ပုံ၊ နားချိုကုန်လူပေါင်း။
သေမလို မထေမဲ့နှင့်၊ သွေဖဲ့ကာ အသောက်ကြူးရင်ဖြင့်၊ ပေါက်လူးပုံ ဆင်နှာပြောင်ကဲ့သို့၊ ကြင်နာရောင် ရွှန်းကာဖြုန်းစေတော့၊ နှလုံးပါ နှုတ်လျှာတိမ်းတတ်သတဲ့၊ ဘင်းဘိန်းထန်းရေ သေအရက်တို့ကို၊ နေထွက်နေငင်ဆည်းဇာထိ၊ မနွမ်းမခွေ အသန်အဝေ နည်းစေတော့၊ ရဟန်းအဖေ ထန်းရေမမြီးရစ်ပါနှင့်၊ သည်းခံဘို့ကောင်း။
မှတ်ချက် ပြင်ဆင်ရန်
ဤကဗျာခေါင်းစဉ်သည် မောင်းထောင်းဦးကျော်လှ ကိုယ်တိုင် ပေးခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပါ။ သင့်တော်မည်ထင်သော ခေါင်းစဉ်ကို ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။[၁]