ရွှေကျောင်းတော်
ကိုဩဒိနိတ်: 35°02′22″N 135°43′43″E / 35.0395°N 135.7285°E
ရွှေကျောင်းတော် ( 金閣寺, ခင်ခခုဂျိ) သည် ဂျပန်နိုင်ငံ၊ ကျိုတိုမြို့ရှိ ဇင်ကျောင်းတော်တစ်ခု ဖြစ်သည်။[၂] တရားဝင်အမည်မှာ ရိုခုအွန်ဂျိ ( 鹿苑寺) ဖြစ်ပြီး အဓိပ္ပာယ်မှာ သမင်ဥယျာဉ်ကျောင်းတော် ဖြစ်သည်။ ဂျပန်နိုင်ငံရှိ အကျော်ကြားဆုံး အဆောက်အဦးတစ်ခု ဖြစ်ပြီး နှစ်စဉ်လည်ပတ်သူအများအပြား ရှိပေသည်။[၃] ကျိုတိုမြို့ဟောင်း၏ ကမ္ဘာ့ရှေးဟောင်းအမွှေအနှစ် ၁၇ နေရာတွင်ပါဝင်သည့် ကျောင်းတော်ဖြစ်သည်။ နိုင်ငံ၏ ပြယုဂ်တစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။[၄]
| ရိုခုအွန်ဂျိ 鹿苑寺 | |
|---|---|
 ရွှေကျောင်းတော်
 | |
| အချက်အလက်များ | |
| တည်နေရာ | 1 Kinkakuji-chō, Kita-ku, Kyōto, Kyoto Prefecture[၁] |
| ဘာသာရေး နှီးနွယ်မှု | Zen, Rinzai sect, Shōkoku-ji school |
| နတ်ဘုရား | Kannon Bosatsu (Avalokiteśvara) |
| နိုင်ငံ | ဂျပန် |
| ဝက်ဘ်ဆိုဒ် | www.shokoku-ji.jp |
| ဗိသုကာ | |
| တည်ထောင်သူ | Ashikaga Yoshimitsu |
| ပြီးစီး | 1397 1955 (reconstruction) |
သမိုင်း
ပြင်ဆင်ရန်ရွှေကျောင်းတော်သည် မူလက ခိတယာမဒိုင်း ( 北 山 第 ) ဟု ခေါ်သည့် ကျယ်ဝန်းသည့် နေအိမ်တစ်ခု ဖြစ်ခဲ့၏။ ထိုအိမ်ကို အားကြီးသည့် နိုင်ငံရေးသမားတစ်ဦးဖြစ်သည့် ဆိုင်အွန်ဂျိ ခင်ဆွတ်နဲ က ပိုင်ဆိုင်သည်။ ရွှေကျောင်းတော်၏ သမိုင်းမှတ်တမ်းသည် ၁၃၉၇ တွင်ဖြစ်၏။ ဆိုင်အွန်ဂျိ မိသားစုမှ ရှိးဂွန်း အရှိခါဂါ ယိုရှိမိဆွတ်သည် ထိုခြံကို ဝယ်ယူပြီး ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည်။ ယိုရှိမိဆွတ်သေဆုံးသည့်အခါ ထိုအဆောက်အဦးသည် ဇင်ကျောင်းတော်အဖြစ်သို့ သူ၏သားဖြစ်သူက ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ သူ၏ ဆန္ဒအလျောက် ပြောင်းလဲခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
အိုးနင်းစစ်ပွဲ (၁၄၆၇ − ၁၄၇၇) တွင် အဆောက်အဦးတစ်ခုလုံးသည် မီးလောင်ကျွမ်းခဲ့သည်။
၁၉၅၀ ခုနှစ်၊ ဇူလိုင်လ ၂ ရက်နေ့တွင် ကြည့်စင်သည် အသက် (၂၂) သာရှိသေးသည့် ရဟန်းအသစ် ကြောင့် မီးလောင်ကျွမ်းခဲ့ရသည်။ ထိုရဟန်းသည် အဆောက်အဦး၏ နောက်ကျောဘက်ရှိ ဒိုင်းမွန်တောင်ကုန်းတွင် မိမိကိုယ်ကိုယ်သတ်သေရန် ကြိုးစားအားထုတ်ရာမှ လောင်ကျွမ်းခဲ့ရခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုရဟန်းမှာမူ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်မှုများ ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့သည့်အတွက် အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ ထိုရဟန်းကို အကျဉ်းထောင်တွင် ထောင်ဒဏ်ခုနစ်နှစ်ချမှတ်ခဲ့သည်။ သို့သော သူသည် ၁၉၅၅ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၂၉ ရက်နေ့တွင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ နာမကျန်းမှုဖြစ်လာသဖြင့် ထောင်မှ လွတ်ခဲ့သည်။ ၁၉၅၆ ခုနှစ်၊ မတ်လတွင် အဆုတ်နာရောဂါဖြင့် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။ မီးလောင်စဉ်အခါက မူလ “အရှိခါဂါ ယိုရှိမိဆွတ်” ရုပ်တုသည် မီးအတွင်း လောင်ကျွမ်းကာ ပျောက်ဆုံးခဲ့သည် (ယခုအချိန်တွင် ပြန်လည်ပြင်ဆင်ပြီး ဖြစ်သည်။)။ ဤစိတ်ကူးယဉ်ယဉ်ဆန်ဆန် ဇာတ်လမ်းသည် ၁၉၅၆ တွင် ယုခိအို မိရှိမ ရေးသားခဲ့သည့် “The Temple of the Golden Pavilion” စာအုပ်တွင် ပါရှိသည်။
လက်ရှိ ကျောင်းတော်၏ တည်ဆောက်မှုပုံစံသည် ၎င်းကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ခဲ့သည့် အချိန်ကာလ ၁၉၅၅ ခုနှစ်တွင် ဖြစ်သည်။ ကျောင်းတော်သည် ၁၂.၅ မီတာ (၄၀ ပေ) မြင့်သည်။ ပြန်လည်တည်ဆောက်မှုသည် မူလပုံစံကို ပုံတူနီးပါး ကူးယူကာ တည်ဆောက်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။
အဆောက်အဦး၏ အတွင်းပိုင်း ပြင်ဆင်မှုများဖြစ်သည့် ဆေးသုတ်ခြင်းနှင့် ယိုရှိမိဆွတ် ရုပ်တုများ တည်ဆောက်ခြင်းကို ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ၂၀၀၃ ခုနှစ်၌ အမိုးကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်နိုင်ခဲ့သည်။ ခင်ခခု ဟူသည့် အမည်သည် ရွှေရောင်သစ်ရွက်ဆိုသည့် အဓိပ္ပာယ်မှ ဆင်းသက်လာသည်။
ဒီဇိုင်းအချက်အလက်များ
ပြင်ဆင်ရန်ရွှေကျောင်းတော်သည် အထပ်သုံးထပ်ပါသည့် အဆောက်အဦး ဖြစ်သည်။ အထက်ရှိ နှစ်ထပ်သည် သန့်စင်သည့် ရွှေများဖြင့် ကာရံဖုံးအုပ်ထားသည်။ ဤအဆောက်အဦးသည် ငွေဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည့် ကျောင်းတော်ဖြစ်သည့် ဂင်ခခုဂျိနှင့် ရှေားခိုခုဂျိတို့၏ အရေးကြီးသည့် မော်ဒယ်ပုံစံတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုကျောင်းတော်နှစ်ခုသည် တိုကျိုမြို့တွင် တည်ရှိသည်။ ထိုကျောင်းတော်များကို တည်ဆောက်သည့်အခါ အရှိခါဂါ ယိုရှိမာဆာသည် ရွှေကျောင်းတော်တွင် အသုံးပြုသည့် စတိုင်ကို အသုံးပြုကာ တည်ဆောက်ခဲ့သည်။
ဗိသုကာဆိုင်ရာဒီဇိုင်း
ပြင်ဆင်ရန်ကျောင်းတော်ကို တည်ဆောက်ရာတွင် မတူညီ ကွဲပြားသည့် ပုံစံများဖြင့် တည်ဆောက်ခဲ့ကြသည်။ ရှင်ဒန်း၊ ဆာမူရိုင်း နှင့် ဇင် တို့၏ ပုံစံများဖြင့် အထပ်တစ်ခုချင်းစီတွင် တည်ဆောက်ထားသည်။ တစ်ထပ်ချင်းစီတွင်လည်း ဤကျောင်းတော်ကို တည်ဆောက်ရာတွင် မတူညီသည့် ဗိသုကာ ပုံစံများကို အသုံးပြုထားသည်။
ဥယျာဉ်ပုံစံ
ပြင်ဆင်ရန်ကျောင်းတော်တွင် ဥယျာဉ်တစ်ခုကို ထားရှိထားသည်။ ဥယျဉ်၏ ပုံစံသည် မုရိုမချိ ကာလဥယျာဉ်များ၏ ဒီဇိုင်းအတိုင်း ဖြစ်သည်။ တည်နေရာကို ပြုလုပ်ရာတွင်ည်း အတွင်းနှင့် အပြင်ဘက်မှ ကျောင်းတော်ကို မြင်ရအောင် မြင်ကွင်းများဖြင့် ပြလုပ်ထားသည်။ ဥယျဉ်တွင် ကန်တစ်ခု ပါဝင်သည်။ ထိုကန်ကို ခရေးခိုချိ (鏡 湖 池 ကြေးမုံကန်) ဟု ခေါ်ကြသည်။ ကန်ထဲတွင် သေးငယ်သည့် ကျွန်းကလေးများ ၁၀ ခု ပါဝင်သည်။ တံတားနှင့် လမ်းများကိုလည်း ပြုလုပ်ထားသည်။ ထိုတံတားနှင့် လမ်းများကို သီးခြားစီ ပြုလုပ်ထားခြင်း ဖြစ်ပြီး ကျော်ကြားသည့် တရုတ်နှင့် ဂျပန်၏ စာပေကို ဖော်ညွှန်းရန်အတွက် ဖြစ်သည်။ ကန်အတွင်းရှိ ကြီးမားသည့် ကျွန်းသည် ဂျပန်နိုင်ငံရှိ ကျွန်းများကို ရည်ညွှန်းသည်။ ကျောက်တုံးငါးခုကို တစ်ဖြောင့်တည်း ထားရှိထားပေရာ ထိုကျောက်တုံများသည် ကန်၏ အနီးတွင် တည်ရှိသည်။
ရုပ်ပုံများ
ပြင်ဆင်ရန်-
၁၉၃၀၊ ခရီးသွားပိုစတာ -
ဝင်ပေါက်နှင့် လက်မှတ်ရုံ -
ကျောင်းတော်ကို နှင်းများနှင့် တွေ့ရပုံ -
ကျောင်းတော်ကို ဆောင်းဦးရာသီတွင် တွေ့ရပုံ -
ကျောင်းတော်ကို အနီးကပ်မြင်ရပုံ -
အတွင်းပိုင်း -
ကျောင်းတော်ဥယျာဉ် -
ဥယျာဉ်ရှိ လမ်း -
ရေကန်ငယ် -
During koyo -
-
Main view -
မုခ်ပေါက်မှ ကျောင်းတော်သို့ သွားရာလမ်းပိုင်းတစ်နေရာ -
အကြွေစေ့များပစ်ကာ ဆုတောင်းကြသည့်နေရာ
ကိုးကား
ပြင်ဆင်ရန်
- ↑ Tourist Facilities of Japan - Kinkaku-ji Temple Garden။ Japan National Tourism Organization။ 2010-07-15 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
- ↑ Kinkakuji Temple - 金阁寺, Kyoto, Japan။ Oriental Architecture။ 2010-07-13 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
- ↑ Bornoff, Nicholas (2000). The National Geographic Traveler: Japan. National Geographic Society. ISBN 0-7922-7563-2.
- ↑ Places of Interest in Kyoto (Top 15 most visited places in Kyoto by visitors from overseas)။ Asano Noboru။ 16 August 2017 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 2010-07-15 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။