ဝဿသုတ်

ဝဋသုတ်သည် မြတ်စွာဘုရားဟောကြားတော်မူခဲ့သည့် သုတ္တန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသုတ္တန်တွင် မြတ်စွာဘုရားသည် မိုး၏ အန္တရာယ်ငါးမျိုးကို ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်။

ဝဋသုတ်

ရဟန်းတို့ မိုး၏ အန္တရာယ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း၊ ယင်းအန္တရာယ်ကို နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့သည် မသိကုန်၊ ယင်းအန္တရာယ်၌ နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့၏ ပညာမျက်စိတ်သည် မသက်ဝင်နိုင်။

အဘယ်ငါးမျိုးနည်းဟူမူ -

ရဟန်းတို့ အထက်ကောင်းကင်၌ တေဇောဓာတ်သည် ပျက်စီး၏ ‘ဖောက်ပြန်၏’။ ထို့ကြောင့်ပေါ်ပေါက်လာသော မိုးတို့သည် တဖန် ပျောက်ကင်းကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား မိုး၏ ပဌမ အန္တရာယ်ပင်တည်း။ ယင်းအန္တရာယ်ကို နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့သည် မသိကုန်၊ ယင်းအန္တရာယ်၌ နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့၏ ပညာမျက်စိတ်သည် မသက်ဝင်နိုင်။

ရဟန်းတို့ နောက်တမျိုးကား အထက်ကောင်းကင်၌ ဝါယောဓာတ်သည် ပျက်စီး၏ ‘ဖောက်ပြန်၏’။ ထို့ကြောင့် ပေါ်ပေါက်လာသော မိုးတို့သည် တဖန်ပျောက်ကင်းကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား မိုး၏ ဒုတိယအန္တရာယ်ပင်တည်း။ ယင်းအန္တရာယ်ကို နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့သည် မသိကုန်၊ ယင်းအန္တရာယ်၌ နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့၏ ပညာမျက်စိတ်သည် မသက်ဝင်နိုင်။

ရဟန်းတို့ နောက်တမျိုးကား ရာဟုအသုရိန်သည် လက်ဖြင့် မိုးရေကို ခံယူပြီးလျှင် သမုဒ္ဒရာ၌ စွန့်ပစ်၏။ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား မိုး၏ တတိယအန္တရာယ်ပင်တည်း။ ယင်းအန္တရာယ်ကို နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့သည် မသိကုန်၊ ယင်းအန္တရာယ်၌ နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့၏ ပညာမျက်စိတ်သည် မသက်ဝင်နိုင်။

ရဟန်းတို့ နောက်တစ်မျိုးကား မိုးတိမ် ‘တဿဝလာဟက’ နတ်တို့သည် မေ့လျော့ကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား မိုး၏ စတုတ္ထ အန္တရာပင်တည်း။ ယင်းအန္တရာယ်ကို နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့သည် မသိကုန်၊ ယင်းအန္တရာယ်၌ နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့၏ ပညာမျက်စိတ်သည် မသက်ဝင်နိုင်။

ရဟန်းတို့ နောက်တမျိုးကား လူတို့သည် တရား မစောင့်ကုန်။ ရဟန်းတို့ ဤသည်ကား မိုး၏ ပဉ္စမ အန္တရာယ်ပင်တည်း။ ယင်းအန္တရာယ်ကို နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့သည် မသိကုန်၊ ယင်းအန္တရာယ်၌ နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့၏ ပညာမျက်စိတ်သည် မသက်ဝင်နိုင်။

ရဟန်းတို့ မိုး၏ အန္တရာယ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း၊ ယင်းအန္တရာယ်ကို နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့သည် မသိကုန်၊ ယင်းအန္တရာယ်၌ နိမိတ်ဖတ်တတ်သူတို့၏ ပညာမျက်စိတ်သည် မသက်ဝင်နိုင်ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။