အရှင်သကစိန္တနိယထေရ် သည် မြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်ရှိ ရဟန်းတစ်ပါး ဖြစ်သည်။[၁]

ဘဝဇာတ်ကြောင်း ပြင်ဆင်ရန်

အရှင်သကစိန္တနိယထေရ် သည် ဘုရား၊ ရဟန္တာ၊ ရသေ့တို့ ကျက်စားရာဖြစ်သော တောအုပ်ကို မြင်၏။ ထို့နောက် သဲစေတီကို ပြုလုပ်ကာ ပန်းများ ဖြန့်ကြဲကာ ပူဗဇာ်ခဲ့၏။ ထို့နောက် မြတ်စွာဘုရားကို ရှိခိုးသကဲ့သို့ စေတီကို ရှိခိုးကဲ့၏။[၁]

အကျိုးခံစားရခြင်း ပြင်ဆင်ရန်

ထိုသို့သော ကောင်းမှုကုသိုလ်များကို ပြုလုပ်ခဲ့ရသည့်အတွက် စကြာမင်း ဖြစ်ခဲ့၏။ ကမ္ဘာရှစ်ဆယ်ထက်တွင် ရတနာခုနစ်ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော လေးကျွန်းလုံးကို အစိုးရသည့် စကြဝတေးမင်း ဖြစခဲ့၏။

ထိုသို့ ကိုးဆယ့်တစ်ကမ္ဘာထက်တွင် ပန်းလှူခဲ့ရသည့်အချိန်မှစကာ မကောင်းသူတို့ လားရသည့် “အပါယ်လေးဘုံ” သို့ မကျရောက်ခဲ့ရပေ။[၁]

ဂေါတမမြတ်စွာဘုရားထက်ထက် ပြင်ဆင်ရန်

နောက်ဆုံးဘဝတွင် ဂေါတမမြတ်စွာဘုရား၏ သာသနာတော်တွင် အရှင်သကစိန္တနိယထေရ် အဖြစ်ဖြင့် အာသဝေါကုန်ခမ်း ရဟန္တာ ဖြစ်တော်မူ၏။[၁]

ကိုးကား ပြင်ဆင်ရန်

  1. ၁.၀ ၁.၁ ၁.၂ ၁.၃ ထေရာပဒါန်ပါဠိတော်၊ သကစိန္တနိယဝဂ်