သတိုးမင်းကြီးသည် မြန်မာ့မိရိုးဖလာနတ်တစ်ပါး ဖြစ်သည်။

သတိုးမင်းကြီးသည် ဟံသာဝတီမင်းလက်ထက် (၁၀၉၅ - ၁၀၀၃) တွင် "ရှင်ဝိစိတ္တာစာရ" ဟူသည့် အမည်ဖြင့် ထင်ရှားခဲ့သည့် ရဟန်းတစ်ပါး ဖြစ်သည်။ စာပေကျမ်းဂန်များ တတ်မြောက်သည်။ လူဝတ်လဲပြီးနောက်တွင် မင်းဆရာဖြစ်လာခဲ့သည်။

နောက်ပိုင်းတွင် သတိုးမင်းကြီးသည် မာနကြီး၍ စော်ကားသဖြင့် အရာကျခဲ့သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ရှက်စိတ်နောင်တရစိတ်တို့ဖြင့် စိတ်လက်မချမ်းမသာဖြင့်နှင့်ပင် ဆုံးပါးကွယ်လွန်ခဲ့သည်။