သာကစ္ဆသုတ်၊ အာဃာတဝဂ်
သာကစ္ဆသုတ်သည် အသျှင်သာရိပုတြာမိန့်မကြားတော်မူခဲ့သည့် သုတ္တန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ [၁]
သာကစ္ဆသုတ်
ပြင်ဆင်ရန်ထိုအခါ၌ အသျှင်သာရိပုတြာသည် ရဟန်းတို့ကို “ငါ့သျှင်ရဟန်းတို့”ဟု ခေါ်တော်မူ၏၊ “ငါ့သျှင်”ဟူ၍ ထိုရဟန်းတို့သည် အသျှင်သာရိပုကြာအား ပြန်ကြား လျှောက်ထားကြကုန်၏၊ အသျှင်သာရိပုတြာသည် ဤတရားကို ဟောတော်မူ၏။
ငါ့သျှင်တို့ တရားငါးမျိုးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းသည် သီတင်းသုံးဖော်တို့နှင့် ဆွေးနွေး မေးမြန်းရန်သင့်လျော်၏။
အဘယ်ငါးမျိုးတို့နည်းဟူမူ —
ဤသာသနာတော်၌ ရဟန်းသည် မိမိကလည်း 'သီလ' နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သီလပြည့်စုံမှုနှင့်စပ်သောစကားဖြင့် မေးလာသည့် ပြဿနာကိုလည်း ဖြေဆိုနိုင်၏။
မိမိကလည်း 'သမာဓိ' နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ သမာဓိပြည့်စုံမှုနှင့်စပ်သော စကားဖြင့် မေးလာသောပြဿနာကိုလည်း ဖြေဆိုနိုင်၏။
မိမိကလည်း 'ပညာ' နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ပညာပြည့်စုံမှုနှင့်စပ်သော စကားဖြင့် မေးလာသော ပြဿနာကိုလည်း ဖြေဆိုနိုင်၏။
မိမိကလည်း (ကိလေသာမှ) လွတ်မြောက်မှု အရဟတ္တဖိုလ် 'ဝိမုတ္တိ' နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ (ကိလေသာမှ) လွတ်မြောက်မှု အရဟတ္တဖိုလ် 'ဝိမုတ္တိ' ပြည့်စုံမှုနှင့်စပ်သော စကားဖြင့် မေးလာသော ပြဿနာကိုလည်းဖြေဆိုနိုင်၏။
မိမိကလည်း (ကိလေသာမှ) လွတ်မြောက်မှု 'အရဟတ္တဖိုလ်' ကို ဆင်ခြင်တတ်သော 'ပစ္စဝေက္ခဏာ' ဉာဏ်အမြင်နှင့် ပြည့်စုံ၏၊ ကိလေသာမှ လွတ်မြောက်မှု 'အရဟတ္တဖိုလ်' ကို ဆင်ခြင်တတ်သော 'ပစ္စဝေက္ခဏာ' ဉာဏ် အမြင်ပြည့်စုံမှုနှင့်စပ်သော စကားဖြင့် မေးလာသော ပြဿနာကိုလည်း ဖြေဆိုနိုင်၏။
ငါ့သျှင်တို့ ဤတရားငါးမျိုးတို့နှင့် ပြည့်စုံသော ရဟန်းသည် သီတင်းသုံးဖော်တို့နှင့် ဆွေးနွေးမေးမြန်းရန် သင့်လျော်၏ဟု (မိန့်ဆို၏)။[၁]