အဂ္ဂိသုတ်

(၅)သုတ် ရှိပါသည်။

ပရိဗိုဇ်တို့က “မိမိတို့နှင့် ရဟန်းဂေါတမတို့ တရားဟောပုံခြင်း ထူးခြားမှုမရှိကြောင်း” ပြောသဖြင့် ရဟန်းတို့က ဘုရားရှင်အား လျှောက်ထားကြရာ ဗောဇ္ဈင်ပွား များမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ဘုရားရှင် သို့မဟုတ် ဘုရားရှင်ထံမှ ကြားနာဘူးသော ပုဂ္ဂိုလ်များမှ တပါး ပြည့်စုံအောင် မဖြေဆိုနိုင်ကြကြောင်း မိန့်ကြားတော်မူပြီး စိတ်တွန့်တိုဆုတ်နစ် နေသောအခါ၊ ပြန့်လွင့်နေသောအခါတို့၌ မပွားများသင့်သော ဗောဇ္ဈင်နှင့် ပွားများ သင့်သောဗောဇ္ဈင်တို့ကို မီးမွှေးသောယောက်ျား၊ မီးငြိမ်းသတ်သောယောက်ျား ဥပမာတို့ဖြင့် ရှင်လင်းဟောကြားတော်မူသည့်သုတ်။

---

ဤသုတ်၌ မီးလှုံခြင်း၏အပြစ်ငါးမျိုးကို ဟောကြားတော်မူသည်။

---

ပထမအဂ္ဂိသုတ်၌ -မီးခုနစ်မျိုးကို အကျဉ်းချုပ်ဟောတော်မူသည်။

ဒုတိယအဂ္ဂိသုတ်၌ -ပဉ္စသတိကယဇ်ပူဇော်ပွဲကြီး ခြိမ့်ခြိမ့်သဲကျင်းပရန် စီစဉ်ပြီး ဘုရားရှင်ထံရောက်လာသော ဥဂ္ဂတသရီရပုဏ္ဏားက ဘုရားရှင်အား မေးလျှောက်ပုံ အချိုးမကျသဖြင့် မေးလျှောက်ပုံစနစ်ကျအောင် အရှင်အာနန္ဒာက သင်ကြားပေးပုံ၊ ဘုရားရှင်က ဥဂ္ဂတသရီရပုဏ္ဏားအား ယဇ်ပူဇော်ပွဲနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ယဇ်ပူဇော်သူများသည် ယဇ်ပူဇော်မီကပင် အကုသိုလ်လက်နက်သုံးမျိုးကို စိုက်ထူကြပုံ၊ ပယ်အပ်သော မီးသုံးမျိုး၊ ရိုသေလေးစားအပ် မြတ်နိုးပူဇော်၍ ချမ်းသာစွာဆောင်အပ်သော မီးသုံးမျိုး၊ ထင်းမီးနှင့် ပတ်သက်၍ ပြုကျင့်ပုံတို့ကို ဟောကြားတော်မူသဖြင့် ဥဂ္ဂတသရီရပုဏ္ဏား ဥပါသကာအဖြစ် ခံယူလျှောက်ထားပြီး ပဉ္စသတိက ယဇ်ပူဇော်ရန် စီစဉ်ထားသော သတ္တဝါ များအား ဘေးမဲ့လွှတ်ပုံကို ဟောကြားတော်မူသည့်သုတ်။

---

ရာဂ၊ ဒေါသ၊ မောဟ မီးသုံးမျိုးလောင်မြိုက်ခံရသူ၊ ယင်းမီးသုံးပါးကြောင့် ဒုဂ္ဂတိ ဘဝသို့ရောက်ရပြီး မာရ်မင်း၏အနှောင်အဖွဲ့မှ မလွတ်ကြပုံ၊ မီးသုံးပါးငြိမ်းသတ်နည်းများ၊ ယင်းမီးသုံးပါးငြိမ်းသဖြင့် ဒုက္ခငြိမ်းပျောက် နိဗ္ဗာန်ရောက်ပုံကို ခုဇ္ဇုတ္တရာက သာမာဝတီ မဟေသီ အမှူးရှိသော မိဖုရားငါးရာတို့အား ဟောပြသည့်သုတ်။

---

အဂ္ဂိသုတ် သည် မြတ်စွာဘုရား ဟောကြားတော်မူခဲ့သည့် သုတ္တန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသုတ္တန်တွင် မြတ်စွာဘုရားသည် မီးလှုံခြင်း၏ အပြစ်ငါးမျိုးကို ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်။

အဂ္ဂိသုတ်

ရဟန်းတို့ မီးလှုံခြင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။ အဘယ်ငါးမျိုးနည်းဟူမူ -

• မျက်စိ မကြည်လင်။
• အဆင်းမလှခြင်းကို ပြုတတ်၏။
• အားနည်းခြင်းကို ပြုတတ်၏။
• အပေါင်းအဖော်၌ မွေ့လျော်မှု “တဏှာ” ပွားများတတ်၏။
• တိရစ္ဆာနကထာစကားမျိုး ဖြစ်ပေါ်စေတတ်၏။

ရဟန်းတို့ မီးလှုံခြင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။