အတိနိဝါသသုတ်

အလွန်ကြာမြင့်စွာ နေခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အပြစ်ငါးမျိုးနှင့် အပိုင်း အခြားရှိသော (သတ်မှတ်၍) နေခြင်း၌ ရနိုင်သော အကျိုးတရား ငါးပါးကို ဟောကြားတော်မူသည့်သုတ်။

---

အတိနိဝါသသုတ်သည် မြတ်စွာဘုရားဟောကြားတော်မူခဲ့သည့် သုတ္တန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသုတ္တန်တွင် မြတ်စွာဘုရားသည် အလွန်ကြာမြင့်စွာနေခြင်း၏ အပြစ်ငါးမျိုးနှင့် အပိုင်းအခြားရှိသော နေခြင်း၏ အကျိုးငါးမျိုးတို့ကို ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်။

အတိနိဝါသသုတ်

ရဟန်းတို့ အလွန်ကြာမြင့်စွာနေခြင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။ အဘယ်ငါးမျိုးနည်း ဟူမူ -

• များသော ဘဏ္ဍာကို စုဆောင်းသည်ဖြစ်၍ များသော ဘဏ္ဍာရှိ၏။
• များသော ဆေးတို့ကို စုဆောင်းသည်ဖြစ်၍ များသော ဆေးရှိ၏။
• ပြုဖွယ်များသည် ဖြစ်၍ ကိစ္စ များပြား၏။
• အဘယ်ကို ပြုရမည်နည်းဟု (မေးမြန်း၍) ပြုအပ်သော အမှုကြီးငယ်တို့၌ ကပ်ငြိတွယ်တာသည်ဖြစ်၍ (သာသနာတော်နှင့်) မလျော်သော လူတို့၏ နှီးနှောခြင်းမျိုးဖြင့် လူရဟန်းတို့နှင့် နှီးနှောလျက် ဆက်ဆံလျက် နေရ၏။
• ထိုနေရာကျောင်းမှ ဖဲသွားလျှင် ငဲ့ကွက်ခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ ဖဲသွားရ၏။

ရဟန်းတို့ အလွန်ကြာမြင့်စွာ နေခြင်း၌ အပြစ်တို့သည် ဤငါးမျိုးတို့တည်း။

ရဟန်းတို့ အပိုင်းအခြားရှိသော နေခြင်း အကျိုးတို့သည် ဤငါးမျိုတို့တည်း။ အဘယ်ငါးမျိးတို့နည်း ဟူမူ -

• များသော ဘဏ္ဍာကို မစုဆောင်းသည် ဖြစ်၍ များသော ဘဏ္ဍာမရှိ။
• များသော ဆေးတို့ကို မစုဆောင်းသည်ဖြစ်၍ များသောဆေး မရှိ။
• ပြုဖွယ် မများသည်ဖြစ်၍ ကိစ္စမများ။
• အဘယ်ကို ပြုရမည်နည်းဟု (မေးမြန်း၍) ပြုအပ်သော အမှုကြီးငယ်တို့၌ မကပ်ငြိ မတွယ်တာသည်ဖြစ်၍ (သာသနာတော်နှင့်) မလျော်သော လူတို့၏ နှီးနှောခြင်းမျိုးဖြင့် လူရဟန်းတို့နှင့် လူရဟန်းတို့နှင့် နှီးနှော ဆက်ဆံ၍ မနေရ။
• ထိုနေရာကျောင်းမှ ဖဲသွားလျှင် ငဲ့ကွက်ခြင်း မရှိသည်ဖြစ်၍ ဖဲသွားရ၏။

ရဟန်းတို့ အပိုင်းအခြားရှိသော နေခြင်း အကျိုးတို့သည် ဤငါးမျိုတို့တည်း ဟု(မိန့်တော်မူ၏)။