ဗယ်ရီ ဗယ်ရီ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

 

ဗယ်ရီ ဗယ်ရီ ဟူသော စကားလုံးသည် သီဟို် ဘာသာ

ဗယ်ရီ ရောဂါရှိသူသည် မည်သည့်အလုပ်ကိုမျှ မလုပ်နိုင်

အလိုအားဖြင့် ထုန်ရောဂါ (ထုန်နာ) ဟုခေါ်သည်။

ဗယ်ရီ ဗယ်ရီရောဂါကို ၄ မျိုး ၄ စား ခွဲခြားနိုင်သည်။

 

တစ်မျိုးဟု ခေါ်နိုင်သည်။ ယင်းတို့မှာ (၁) ဝက်၊ သို့မဟုတ်

ဒရော့ပစစ်ကယ် ဗယ်ရီ ဗယ်ရီ (မြန်မာအလိုအားဖြင့် ထုန်စိုနာ)၊

ကွက်ကွက်၍ယားခြင်း၊ ပူခြင်း၊ ကျဉ်ခြင်း၊ အရေပြား၌

ကွက်၍ကွက်၍ ဟိုတစ်ကွက် သည်တစ်ကွက် ပိုမိုနာကျဉ်ခြင်း၊

ခြင်း ပိုမိုလာပြီး နောက်တွင် ပျောက်ကွယ်သွားခြင်း၊ ခွန်အား

ဆုတ်ယုတ်ခြင်း၊ ရင်တုန်ခြင်း၊ မောလွယ်ခြင်း၊ ခြေဖမိုးနှင့်

ကိုယ်၊ မျက်နှာစသည် တစ်ကိုယ်လုံး တင်းမာရောင်ရမ်းလာ

ခြင်း၊ ဆီးနည်းလာခြင်း၊ အလွန်အမင်း ရောင်ဖောလာသည့်

အခါ အသက်ရှူကျပ်လာသဖြင့် မျက်နှာညိုပုပ်ပုပ်ဖြစ်လာ ခြင်း၊

သွေးတိုးမြန်လာခြင်း၊ အလွန်မောပန်းခြင်း၊ လည်ပင်း

ဖြစ်လာခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ ယင်းသို့ကိုယ်များ ရောင်ဖောလာ

သေးသည်။

 

ဒရိုင်းဖယ်ရီဗယ်ရီခေါ် ထုန်ခြောက်နာ ဖြစ်လာသောအခါ

ခြေဖမိုး၊ ပေါင်အပြင်ဘက်၊ လက်ချောင်း ကလေးများနှင့်

လက်ဖျံတို့၏ အရေပြားများ ထုန်နေခြင်း၊ ဖနောင့်အထက်

လက်လွှတ်ထနိုင်ခြင်းငှာ မစွမ်းဘဲ လက်ဖြင့် တစ်စုံတစ်ရာ

ကိုဆွဲမှ ထနိုင်ခြင်း၊ ခြေလက်များ မထိန်းနိုင်ဘဲ တွဲကျခြင်း၊

သွေးတိုးအားနည်းခြင်း၊ အရေပြားအောက်ရှိ မြင်ရသော

ဖြစ်ခြင်းတို့ဖြစ်တတ်သည်။

 

အကျုဗယ်ရီဗယ်ရီခေါ် ထုန်ရှပ်နာမျိုးကား အထူးအထွေ

ဖြစ်နေစဉ် ရုတ်တရက် ရှောင်တခင် နှလုံးရပ်၍ သေဆုံး

တတ်သော ရောဂါမျိုးဖြစ်သည်။

အင်ဖင်တိုင် ဗယ်ရီဗယ်ရီခေါ် ကလေးထုန်ရောဂါသည် ၂

လမှ ၄ လခန့်ကလေးများတွင် ဖြစ်တတ် သည်။ အမိ၌

ဖြစ်ပေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းရောဂါ ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ

ဖြစ်လာတတ်သည်။

 

နာရီပိုင်းအတွင်း၌ပင် လူနာသေဆုံးတတ်သည်။

 

အာဖရိကနှင့် အခြားဆန်စားသော နိုင်ငံများတွင် အများအာဖြင့်

ဗယ်ရီ ရောဂါဖြင့် တစ်နှစ်လျှင် လူပေါင်း ၁ဝဝဝဝဝ ခန့်

အသက်ဆုံးရှုံးရ၍ လူသန်းပေါင်းများစွာ ဝေဒနာခံစားနေရ ပြီးလျှင်

သန်းပေါင်းများစွာတို့မှာ ရောဂါစဖြစ်၍ ကျန်းမာသည် ဟူ၍ မရှိဘဲ

 

အိတ်ကမင်းက ဗယ်ရီဗယ်ရီရောဂါ ဖြစ်ပေါ်ခြင်း အရင်း

အမြစ်ကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသည်။ ဆေးရုံဝင်းအတွင်း၌ လူနာများ

စွန့်ပစ်ထားသော ထမင်းကျန်များကိုစား သောက်နေသည့်

ကျွေးသည့်အခါ၊ တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည်ကောင်းမွန်

လာသည်ကို တွေ့ရသည်။ ဆန်တွင် ဗိတာမင် ဘီ-၁ ခေါ်

ဖွပ်လိုက်သောအခါ သိုက်ယာမင်ဓာတ်များစွာ စုဝေးနေရာအပင်

ဖြစ်မည့် အတက်ကလေးနှင့် စကူတယ်လမ်းခေါ်သော အလွှာ

ဖွဲနုစသည်တို့ပြုတ်ထွက် ပွန်းပဲ့သွားကုန်သဖြင့် တစေ်0x100ကာင်း၊

ဆန်ကို ရေဖြင့် စင်အောင်ဆေးပြီး နောက်ချက်၍ ထမင်းရည်

သို့မဟုတ် ပျောက်ကင်းရန် ဆန်လုံးတီး၊ ပဲပင်ပေါက်၊ အပင်

ဖောက်ပြီး ကုလားပဲ၊ ပေါင်မုန့်ဟင်းသီးဟင်း ရွက်စိမ်း၊

စသည်တို့ကို ချင့်ချိန်၍ ရင်မကယ်အောင် စားသောက်ရသည်။

ရောဂါကာကွယ်ရန်အတွက် သင့်လျော်သည်။

 

ဗီတာမင် ဘီ-၁ ခေါ် သိုက်ယာမင်ဓာတ် ဖိကျွေးခြင်းဖြင့်

ဗယ်ရီဗယ်ရီရောဂါ သက်သာရာ ရနိုင်သော်လည်း ရောဂါရှင်း

ပြီးနောက် အခြားသော ဗီတာမင်နှင့် ပရိုတင်းဓာတ်ပေါသော

အစားအစာကို မှီဝဲစေရသည်။ ရောဂါရင့်နေလျှင်ကား ရှင်းရှင်း