ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီးဌာန: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

၁၉၃၅ ခု ဩဂုတ်လ ၂ ရက် နေ့တွင် ၁၉၃၅ ခုနှစ် မြန်မာပြည်အက်ဥပဒေကို ဗြိတိသျှ အစိုးရက အတည်ပြုထုတ်ပြန်ခဲ့သည်။ အထူးအရေးကြီးသော ဌာနများကို အိန္ဒိယနိုင်ငံဘုရင်ခံချုပ် ကိုယ်တိုင်ကြပ်မတ်အုပ်ချုပ်စေရန် အာဏာအခွင့်အရေးများကို အပ်နှင်းခဲ့သော်လည်း၊ ထိုဥပဒေအပိုဒ် ရ (၁)အရ မြန်မာပြည်ဘုရင်ခံသည် မြန်မာပြည်ကို အိန္ဒိယပြည်အုပ်ချုပ်ရေး နယ်ပယ်ထဲမှ ခွဲထုတ်လိုက်သော ၁၉၃၇ ခုဧပြီလ ၁ ရက်နေ့မှစ၍ တာဝန်ခံ အုပ်ချုပ်ခဲ့လေသည်။ ထိုနေ့၌ပင် ကာကွယ်ရေးဌာနကို အတွင်း ဝန်များရုံးတွင်အတွင်းဝန်များရုံးတွင် ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။

အခြားဌာနများတွင် မြန်မာအမျိုးသားများကို ဝန်ကြီးများ ခန့်အပ်၍ ကြီးကြပ်စီမံ ခန့်ခွဲစေခဲ့သော်လည်း အရေးကြီးသော ကာကွယ်ရေးဌာနတွင်မူ မြန်မာအမျိုးသားဝန်ကြီး မခန့်ဘဲ၊ ဘုရင်ခံ အတိုင်ပင်ခံအရာရှိ များကို မြန်မာပြည်အက် ဥပဒေ အပိုဒ် ရ (၂)အရ၊ ၃ ယောက်ထက် မများခန့်၍ ဘုရင်ခံ ကိုယ်တိုင် စီမံခန့်ခွဲအုပ်ချုပ်ခဲ့လေသည်။ ဘုရင်ခံက ခန့်ထားသော ထိုအတိုင်ပင်ခံအရာရှိကြီးများမှာ များသောအားဖြင့် ဗြိတိသျှအစိုးရ၏ သစ္စာတော်ကို အထူးကာကွယ် စောင့်ရှောက်သော အိန္ဒိယပဋိညာဉ်ခံဝန်ထမ်းအဖွဲ့ဝင် အိုင်စီအက်(စ)အရာရှိကြီး များသာ ဖြစ်၏။

အမည်အားဖြင့် ကာကွယ်ရေးဌာနဟု ခေါ်သော်လည်း ထိုဌာနတွင် စီမံခန့်ခွဲခဲ့သော လုပ်ငန်းများမှာ တိုင်းပြည်တိုင်းပြည်ကာကွယ်ရေး၊ ကာကွယ်ရေး၊ခရစ်ယန်ဂိုဏ်းများအုပ်ချုပ်ရေး၊ ခရစ်ယန်ဂိုဏ်များအုပ်ချုပ်ရေး၊ ရှမ်းစော်ဘွားများ နယ်ပယ်၊ရှမ်းစော်ဘွားများနယ်ပယ်၊ ရခိုင်တောင်ရိုးဒေသ၊ ချင်းတောင်များဒေသ၊ ကချင် တောင်တန်းဒေသများ၊ကချင်တောင်တန်းဒေသများ၊ ဆွန်မာရဒေသ၊ တြိဂံနယ်ဒေသ၊အထက်တြိဂံနယ်ဒေသ၊ ချင်းတွင်း မြောက်ဘက်အထက်ချင်းတွင်းမြောက်ဘက် ဟူးကောင်းတောင်ကြားဒေသ၊ သံလွင်နယ်တို့နှင့် အခြား မဖွံ့ဖြိုးသေးသော လူမျိုးများ နေထိုင်သော ဒေသများအုပ်ချုပ်ရေး၊ ငွေရေးကြေးရေ၊ ဒင်္ဂါးနှင့်ငွေစက္ကူများဒင်္ဂါးနှင့် ငွေစက္ကူများ ထုတ်လုပ်ရေး၊ နိုင်ငံရေးနှင့် မြန်မာနိုင်ငံ အတွင်းရှိ မြန်မာပြည် အစိုးရက အုပ်ချုပ်ခြင်းမပြုနိုင်သေးသော ဒေသများနှင့် ဆက်ဆံရေးများ ပါဝင်လေသည်။

ဗြိတိသျှအင်ပိုင်ယာဝင် တိုင်းပြည်အသီးသီးနှင့် ဆက်ဆံရေး၊ လွတ်လပ်သော အခြားတိုင်းပြည်များနှင့် ဆက်ဆံရေး အာဏာ များကိုမူ ဗြိတိသျှဘုရင့်အစိုးရက တိုက်ရိုက်စီမံခန့်ခွဲလေ သည်။တိုက်ရိုက်စီမံခန့်ခွဲလေသည်။ အထက်ပါ ဖေါ်ပြခဲ့သည့် အရေးကြီးသော လုပ်ငန်းများကို ဘုရင်ခံကိုယ်တိုင် စီမံခန့်ခွဲအုပ်ချုပ်ရမည်ဟု မြန်မာပြည် အက်ဥပဒေ အပိုဒ် ရ (၁)အရ ပြဋ္ဌာန်းထားခဲ့သော်လည်း၊ အရေးကြီးသော ကိစ္စဟူသရွေ့တွင် မြန်မာပြည်ဆိုင်ရာ အတွင်းဝန်ထံမှတစ်ဆင့် အမိန့်တောင်းယူပြီးမှသာ ဆုံးဖြတ်ချက်များအတိုင်း လိုက်နာဆောင်ရွက်ရလေသည်။ မြန်မာပြည်တွင်း ရေးနှင့်သာမြန်မာပြည်တွင်းရေးနှင့်သာ လုံးဝသက်ဆိုင်သော ကိစ္စအဝဝတို့တွင် ဘုရင်ခံနှင့် သူ၏အတိုင်ပင်ခံအရာရှိများ၏ ထောက်ခံချက်များကို ဘုရင့်အစိုးရက များသောအားဖြင့် လိုက်လျောခဲ့သည်။ အင်ပိုင်ယာ နိုင်ငံများနှင့် အိမ်နီးချင်းတိုင်းပြည်များသို့ ဂယက်ရိုက်စေမည့် ကိစ္စများတွင်မူ ဘုရင့်အစိုးရသဘော အတိုင်း စီမံခန့်ခွဲခဲ့သည်။

အထက်ပါ တပ်များအနက် ခြေလျင်တပ်ရင်းများ၊ အရံတပ်များနှင့် အရာရှိအရံတပ်ဖွဲ့များတွင် ဝင်ရောက် အမှုထမ်းသော အရာရှိ၊ အရာခံ၊ တပ်သားများမှာ အရေးရှိက မြန်မာပြည် နယ်နမိတ်ကို ကျော်လွန်၍ တိုင်းတစ်ပါးသို့ သွားရောက် အမှုထမ်း တိုက်ခိုက်ရန် တာဝန်ယူ လက်မှတ်ရေးထိုးကြရသည်။ နယ်စောင့်အရံ တပ်၊ နယ်ခြားတပ်များနှင့် မြို့စောင့်တပ်များ ကိုမူ နယ်စပ်ကိုကျော်လွန်၍ တိုက်ခိုက်ရန် အမိန့်ပေး နိုင်ခွင့် မရှိချေ။

မြန်မာလူမျိုးတစ်ဦးကို ဘုရင်ခံ၏ အတိုင်ပင်ခံအရာရှိကြီးအဖြစ် ခန့်အပ်သည့်နှစ်၌ပင် မြန်မာပြည် အပျော်တမ်း ရေတပ် အဖွဲ့နှင့် အပျော်တမ်းလေတပ်အဖွဲ့တို့ကို စတင်ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။ သို့သော် လေတပ်အဖွဲ့တွင် လေယာဉ်ပျံဟူ၍ ကိုယ်ပိုင်မရှိသေးဘဲ ရေတပ်အဖွဲ့တွင်သာ ကမ်းစောင့်သင်္ဘောငယ်ကလေး အနည်းငယ် လောက်နှင့် စတင်တည်ထောင်ခဲ့လေသည်။ ဂျပန်တပ်မတော်နှင့် ပူးတွဲ၍ ဗမာ့လွတ်လပ်ရေး တပ်မတော် သည် ယိုးဒယားနိုင်ငံကိုဖြတ်ကာ တနင်္သာရီမှ ဒလကြမ်း ဝင်လာသောကြောင့် ရန်ကုန်နေပြည်တော်ရှိ ကာကွယ်ရေးဌာနနှင့်တကွ ကာကွယ်ရေးတပ်ဖွဲ့ အသီးအသီးတို့ကို ၁၉၄၂ ခု ဖေဖော်ဝါရီလ ၂၁ ရက်နေ့တွင် မေမြို့မှတစ်ဆင့် အိန္ဒိယသို့ ပြောင်းရွေ့ သွားလေသည်။ ထိုဌာနအောက်ရှိ တပ်ဖွဲ့အသီးသီးတို့ လည်း ဖရိုဖရဲ ပြိုကွဲပြီးသော် အချို့တပ်သားများ တပ်ဗိုလ် များမှာ အိန္ဒိယသို့ ပါသွားကြ၍ အချို့မှာ မိမိတို့နေရပ်များသို့ ပြန်သွားနေထိုင်ကြသည်။

၁၉၄၂ ခု ဇွန်လအလယ်လောက်တွင် ကာကွယ်ရေးဌာနကို အိန္ဒိယပြည် ဆင်းမလားမြို့တွင် ပြန်လည် ဖွဲ့စည်း ရုံးထိုင်လေသည်။ဖွဲ့စည်းရုံးထိုင်လေသည်။ ပြိုကွဲပျက်စီးလာသော ကြည်းတပ်ဖွဲ့ အသီးအသီးကိုအသီးအသီးကိုလည်း ပြန်လည်စုဆောင်း ပြီးသော် မြန်မာပြည်သို့ ပြန်လည် ဝင်တိုက်ခိုက်ရန် ကြိုးစားကြပြန်သည်။ ရေတပ်နှင့် လေတပ်အဖွဲ့ဝင် အရာရှိအရာခံများကိုမူ၊ အိန္ဒိယရေတပ်နှင့် ဗြိတိသျှဘုရင့်လေတပ်မတော်တို့တွင် အသီးအသီး ထည့်သွင်းပေးခဲ့လေသည်။

မြန်မာပြည်သို့ ပြန်လည်သိမ်းပိုက်ပြီးနောက် ၁၉၄၆ ခု စက်တင်ဘာလ ၂၈ ရက်နေ့တွင် နိုင်ငံရေးအခြေအနေမှာ အထူးလှုပ်ရှားလျက်ရှိသောကြောင့် ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းအား ပထမအကြိမ် မြန်မာလူမျိုး ဘုရင်ခံ၊ အတိုင်ပင်ခံအရာရှိကြီးအဖြစ် ကာကွယ်ရေးဌာနတွင် ခန့်အပ်ခဲ့လေသည်။ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်း ကာကွယ်ရေး အတိုင်ပင်ခံ အရာရှိကြီးအဖြစ် ဆောင်ရွက်နေစဉ် နိုင်ငံခြားရေးဌာနကို ခွဲထုတ်ရန် အစီအစဉ်များ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

ဒင်္ဂါးနှင့်ငွေစက္ကူများ ထုတ်လုပ်ရေးကိုမူ ဘဏ္ဍာရေးနှင့် အခွန်တော်ဝန်ကြီးဌာနသို့ ပြောင်းပြီးသားဖြစ်၍ ရှမ်းပြည်နယ်တောင်တန်းဒေသများ၊ မဖွံ့ဖြိုးသေးသော နယ်ပယ်များ အုပ်ချုပ်အုပ်ချုပ်ရေးကိစ္စများကိုမူ တောင်တန်း ဒေသဆိုင်ရာ အုပ်ချုပ်ရေးဌာနသို့ လွှဲအပ်ပြီး ဖြစ်လေသည်။

၁၉၄၈ ခု ဇန္နဝါရီ ၄ရက် တနင်္ဂနွေနေ့တွင် နိုင်ငံတော် အလံကို လွှင့်တင်ပြီးနောက် လွတ်လပ်ရေး ကျေညာသည့် နေ့မှစ၍ ၁၉၃၅ ခုနှစ် မြန်မာပြည်အက်ဥပဒေသည် သက်တမ်း ကုန်ဆုံးသက်တမ်းကုန်ဆုံး ခဲ့ပြီးလျှင် နိုင်ငံတော် ဖွဲ့စည်းအုပ်ချုပ်ပုံ အခြေခံ ဥပဒေများကို ပြဋ္ဌာန်းကျေညာခဲ့လေသည်။

ထိုနေ့မှစ၍ ကာကွယ်ရေးဌာနတွင် နိုင်ငံတော် ကာကွယ်ရေးကိစ္စ တစ်ခုတည်းကိုသာ စီမံခန့်ခွဲခဲ့လေသည်။ မြန်မာ ကြည်း တပ်မတော်၊ မြန်မာရေတပ်မတော်၊ မြန်မာလေတပ်မတော်များ သည် ပွင့်သစ်စပန်းများကဲ့သို့ ငွားငွားစွင့်စွင့် ကိုယ့်အလံ ကိုယ်တံဆိပ်များဖြင့် တလူလူ ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။ မြန်မာ့ကာကွယ်ရေး တပ်မတော် အသီးသီး တို့ကိုလည်း မြန်မာ့သား ကောင်းရတနာများမြန်မာ့သားကောင်းရတနာများ ဦးစီးပြီးလျှင် နိုင်ငံတော် ကာကွယ်ရေး၊ တိုးတက်ရေး၊ ဖွံ့ဖြိုးရေး၊ သာယာရေးပန်းတိုင်များသို့ ရောက်အောင် မြန်မာ့အလိုအတိုင်း ပြုပြင် ချဲ့ထွင်ကြ နိုင်ပေတော့ သည်။ မြန်မာ့သားကောင်းရတနာများသည်လည်း ရှေးရှေးကကဲ့သို့ ဗြိတိသှျဘုရင့်အစိုးရ၏ဗြိတိသျှဘုရင့်အစိုးရ၏ အကျိုးကိုသာ ရှေးရှု၍ ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီးဌာန ကာကွယ်ရခြင်း ကိစ္စများမှ ကျွတ်လွတ် ပြီးဖြစ်ရကား ဇာတိသွေး ဇာတိမာန် တက်လျှမ်းကာ အမျိုး၊ ဘာသာ၊ သာသနာများကို စောင့်ရှောက် ရန်တည်းဟူသော မွန်မြတ်သော ဝတ္တရားများကို ထမ်းဆောင်ကြရတော့သည်။

၁၉၄၈ ခု ဧပြီလ ၈ ရက်နေ့တွင် မြန်မာနိုင်ငံစစ်ရုံး၊ ကာကွယ်ရေးဌာန အောက်တွင်ရှိသော ဌာနအသီး အသီးတို့ကိုနေသားတကျ အကောင်အထည်ဖေါ်ပြီးလျှင် စစ်ရုံးအမြဲတမ်း အတွင်းဝန်ဌာနဟူ၍ အမည်ပြောင်း ခဲ့လေသည်။ <ref>မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၁)</ref>

ဒေသကွပ်ကဲမှု စစ်ဆင်ရေးဌာနချုပ် ဆိုသည့် ဒကစ ဆိုသည်မှာ ရှေ့တန်း နယ်အစွန်အဖျားပြည်မ နှင့် အလှမ်းဝေးသောနေရာဒေသများတွင် တာဝန်ပေးအပ်ထားခြင်းကြောင့် စီမံခန့်ခွဲမှုအာဏာ၊ တရားစီရင်မှုအာဏာ၊ ရိက္ခာထုတ်ပေးမှုအာဏာ စသဖြင့် ရရှိထားသော ဌာနဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် စစ်ဦးစီးပိုင်းဆိုင်ရာများကို တိုင်းမှူးထံ သို့တင်ပြရသည်။ ဒကစမှူးသည် တပ်မမှူးနှင့် စကခမှူးတို့ထက် အနည်းငယ်နိမ့်သော တပ်မတော်(ကြည်း) ၏ စစ်ဖက်အဆင့်မြင့်ရာထူးဖြစ်သည်။လက်ရှိ ဒေသကွပ်ကဲမှု စစ်ဌာနချုပ်များ မှာ-