စူဠသီဟနာဒသုတ်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

ရဟန်းတို့ ဤသို့ ပြောဆိုကြကုန်သော အယူတစ်ပါးရှိသော ပရိဗိုဇ်တို့ကို “ငါ့သျှင်တို့ သိတော်မူမြင်တော်မူ၍ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော (တရားအားလုံးကို) ကိုယ်တိုင် မှန်စွာ သိတော်မူသောမြတ်စွာဘုရားက ငါတို့အား ဟောထားသော တရားလေးပါးတိုကို ငါတို့သည် မိမိကိုယ်၌ ကောင်းစွာတွေ့မြင်ကြကုန်သောကြောင့် ဤသာသနာတော်၌သာလျှင် (သောတာပန်) ရဟန်း ‘သမဏ’ရှိ၏၊ ဤသာသနာ တော်၌သာလျှင် ဒုတိယ (သကဒါဂါမ်) ရဟန်း ‘သမဏ’ ရှိ၏၊ ဤသာသနာတော်၌သာလျှင်တတိယ (အနာဂါမ်) ရဟန်း ‘သမဏ’ ရှိ၏၊ ဤသာသနာတော်၌သာလျှင်စတုတ္ထ (ရဟန ္တာရဟန္တာ) ရဟန်း ‘သမဏ’ ရှိ၏၊ သာသနာ့ပြင်ပ ပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ အယူဝါဒတို့သည် (သစ္စာလေးပါးကို) သိသော ရဟန်း ‘သမဏ’တို့မှ ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏ဟု ငါတို့ ပြောဆိုပါကုန်၏” ဟူ၍ ပြောဆိုကြကုန်ရာ၏။

“ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့အား ဘုရား၌ ကြည်ညိုခြင်းရှိ၏၊ တရား၌ ကြည်ညိ်ုခြင်းရှိ၏၊ကြည်ညိုခြင်းရှိ၏၊ အကျင့်သီလတို့၌့ဖြည့်ကျင့်မှုကိုအကျင့်သီလတို့၌ ဖြည့်ကျင့်မှုကို ပြုလေ့ရှိ၏၊ ချစ်နှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်သည့် တရားကျင့်ဘက် လူ ရဟန်းတို့ ရှိကြကုန်၏၊ ငါ့သျှင်တို့ သိတော်မူ မြင်တော်မူ၍ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော (တရားအားလုံးကို) ကိုယ်တိုင်မှန်စွာ သိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားက ငါတို့အား ဟောကြားထားတော်မူသော တရားလေးပါးတို့ကိုငါတို့သည် မိမိကိုယ်၌ ကောင်းစွာ တွေ့မြင်ကြကုန်သောကြောင့် ‘ဤသာသနာတော်၌သာလျှင် (သောတာပန်) ရဟန်း ‘သမဏ’ ရှိ၏၊ ဤသာသနာတော်၌သာလျှင် ဒုတိယ (သကဒါဂါမ်) ရဟန်း ‘သမဏ’ ရှိ၏၊ ဤ သာသနာတော်၌သာလျှင် တတိယ (အနာဂါမ်) ရဟန်း ‘သမဏ’ ရှိ၏၊ ဤသာသနာတော်၌သာလျှင် စတုတ္ထ (ရဟန္တာ) ရဟန်း ‘သမဏ’ ရှိ၏၊ သာသနာ့ပြင်ပပုဂ္ဂိုလ်တို့၏အယူဝါဒတို့သည် ရဟန်း ‘သမဏ’တို့မှ ဆိတ်သုဉ်းကုန်၏’— ဟု ငါတို့ ပြောဆိုကြပါကုန်၏” ဟူ၍ (ပြောဆိုကြကုန်ရာ၏)။

၁၄၁။ ရဟန်းတို့ အယူတစ်ပါးရှိသော ပရိဗိုဇ်တို့က ဤသို့ ပြောဆိုရာသော အကြောင်းရှိပေ သေး၏၊အကြောင်းရှိပေသေး၏၊ “ငါ့သျှင်တို့ ငါတို့အားလည်း ငါတို့၏ ဘုရား၌ ကြည်ညိုခြင်းရှိ၏၊ ငါတို့၏ တရား၌ ကြည်ညိုခြင်းရှိ၏၊ ငါတို့သည်လည်း ငါတို့၏ အကျင့်တို့၌ ဖြည့်ကျင့်မှုကို ပြုလေ့ရှိကြကုန်၏၊ ငါတို့အားလည်းချစ်နှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်သော တရားကျင့်ဘက် လူ ရဟန်းတို့ ရှိကြကုန်၏၊ ငါ့သျှင်တို့ ဤအရာ၌ သင်တို့နှင့်ငါတို့၏ ထူးခြားချက်ကား အဘယ်နည်း၊ သာလွန်ချက်ကား အဘယ်နည်း၊ ခြားနားချက်ကား အဘယ်နည်း” ဟု (ပြောဆိုရာသော အကြောင်းရှိပေသေး၏)။

၁၄၂။ ရဟန်းတို့ အယူမှားသော ဒိဋ္ဌိတို့သည် ဘဝမြဲ၏ဟု ယူမှားခြင်း ‘ဘဝဒိဋ္ဌိ’၊ ဘဝပြတ်၏ဟုယူမှားခြင်း ‘ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ’ အားဖြင့် နှစ်ပါးတို့တည်း။ ရဟန်းတို့ ဘဝဒိဋ္ဌိ၌ ကပ်ငြိ ဘဝဒိဋ္ဌိသို့ချဉ်းကပ်ဘဝဒိဋ္ဌိ၌ဘဝဒိဋ္ဌိသို့ချဉ်းကပ် ဘဝဒိဋ္ဌိ၌ သက်ဝင်ကြကုန်သော သမဏဗြာဟ္မဏအချို့တို့သည် ဝိဘဝဒိဋ္ဌိနှင့် ဆန့်ကျင်ကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့ ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ၌ကပ်ငြိ ဝိဘဝဒိဋ္ဌိသို့ချဉ်းကပ် ဝိဘဝဒိဋ္ဌိ၌သက်ဝင်ကြကုန်သောသမဏဗြာဟ္မဏအချို့တို့သည် ဘဝဒိဋ္ဌိနှင့် ဆန့်ကျင်ကြကုန်၏။ ရဟန်းတို့ သမဏဗြာဟ္မဏအချို့တို့သည်ဤဒိဋ္ဌိနှစ်ပါးတို့၏သမဏဗြာဟ္မဏအချို့တို့သည် ဤဒိဋ္ဌိနှစ်ပါးတို့၏ ဖြစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ချုပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ သာယာဖွယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အပြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ထွက်ထွက်မြောက်ရာကိုလည်းကောင်း မြောက်ရာကိုလည်းကောင်းဟုတ်တိုင်းမှန်စွာဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ မသိကြကုန်၊ ထိုသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် စွဲမက်ခြင်းရှိ သူများ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ပြစ်မှားခြင်းရှိသူများ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ တွေဝေခြင်းရှိသူများ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ တပ် မက်ခြင်းတပ်မက်ခြင်း ‘တဏှာ’ ရှိသူများ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ အစွဲအလမ်းရှိသူများ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ပညာမရှိသူများ ဖြစ်ကြ ကုန်၏၊ ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်းရှိသူများဖြစ်ကြကုန်၏၊ သံသရာချဲ့တရား၌ မွေ့လျော်ပျော်ပိုက်ကြကုန်၏။

ရဟန်းတို့ သမဏဗြာဟ္မဏအချို့တို့သည် ဤဒိဋ္ဌိနှစ်ပါးတို့၏ ဖြစ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ ချုပ်ခြင်းကိုလည်းကောင်း၊ သာယာဖွယ်ကိုလည်းကောင်း၊ အပြစ်ကိုလည်းကောင်း၊ ထွက်မြောက်ရာကိုလည်းကောင်းဟုတ်တိုင်းမှန်စွာ သိကြကုန်၏၊ ထိုသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် စွဲမက်ခြင်း ကင်းကြကုန်၏၊ ပြစ်မှားခြင်း့ကင်းကြကုန်၏၊ပြစ်မှားခြင်း ကင်းကြကုန်၏၊ တွေဝေခြင်း ကင်းကြကုန်၏၊ တပ်မက်ခြင်း ကင်းကြကုန်၏၊ အစွဲအလမ်းမရှိသူများဖြစ်ကြကုန်၏၊ ပညာရှိသူများ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ ချစ်ခြင်းမုန်းခြင်းမရှိသူများ ဖြစ်ကြကုန်၏၊ သံသရာချဲ့တရား၌ မမွေ့လျော်မပျော်ပိုက်ကြကုန်၊ ထိုသမဏ ဗြာဟ္မဏတို့သည် (ပဋိသန္ဓေတည်နေ) ဖြစ်ပွားခြင်းအိုခြင်း သေခြင်း ပူဆွေးခြင်း ငိုကြွေးခြင်း ကိုယ်ဆင်းရဲခြင်း စိတ်ဆင်းရဲခြင်း ပြင်းစွာပင်ပန်းခြင်းတို့မှလွတ်မြောက်ကြကုန်၏၊ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ လွတ်မြောက်ကြကုန်၏ဟု ငါဘုရား ဆို၏။

ရဟန်းတို့ ဥပါဒါန်အားလုံး လွန်မြောက်ခြင်းကို ပြောဆို၏ဟု ဝန်ခံကြသည့် သမဏဗြာဟ္မဏအချို့တို့သည် ရှိကြကုန်၏၊ ထိုသမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် ဥပါဒါန်အားလုံး လွန်မြောက်ခြင်းကို ကောင်းစွာမပညတ်ကြကုန်၊ ကာမုပါဒါန် ဒိဋ္ဌုပါဒါန် သီလဗ္ဗတုပါဒါန် လွန်မြောက်ခြင်းမျှကိုသာ ပညတ်ကြကုန်၏၊ အတ္တဝါဒုပါဒါန် လွန်မြောက်ခြင်းကိုကား မပညတ်ကြကုန်။ ထိုသို့ မပညတ်ခြင်းသည်အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊မပညတ်ခြင်းသည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ ထိုအသျှင်သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် ဤအကြောင်းတစ်ပါးကိုဟုတ်တိုင်းမှန်စွာမသိကြကုန်၊ ထို့ကြောင့် ထိုအသျှင်သမဏဗြာဟ္မဏတို့သည် ဥပါဒါန်အားလုံး လွန်မြောက်ခြင်းကိုပြောဆိုဝန်ခံကြကုန်လျက် ဥပါဒါန် အားလုံး လွန်မြောက်ခြင်းကို ကောင်းစွာ မပညတ်ကြကုန်၊ ကာမုပါဒါန်, ဒိဋ္ဌုပါဒါန်, သီလဗ္ဗတုပါဒါန် လွန်မြောက်ခြင်းမျှကိုသာ ပညတ်ကြကုန်၏၊ အတ္တဝါဒုပါဒါန်လွန်မြောက်ခြင်းကိုကား မပညတ်ကြကုန်။

၁၄၄။ ရဟန်းတို့ ပူဇော်အထူးကို ခံတော်မူထိုက်သော (တရားအားလုံးကို) ကိုယ်တိုင် မှန်စွာသိတော်မူသော မြတ်စွာဘုရားသည် ဥပါဒါန်တရားအားလုံး လွန်မြောက်ခြင်းကို ပြောဆို၏ဟု ဝန်ခံလျက်ဥပါဒါန်တရားအားလုံး လွန်မြောက်ခြင်းကို ကောင်းစွာ ပညတ်တော်မူ၏၊ ကာမုပါဒါန် လွန်မြောက်ခြင်းကိုပညတ်တော်မူ၏၊ ဒိဋ္ဌုပါဒါန် လွန်မြောက်ခြင်းကို ပညတ်တော်မူ၏၊ သီလဗ္ဗတုပါဒါန် လွန်မြောက်ခြင်းကိုပညတ်တော်မူ၏၊လွန်မြောက်ခြင်းကို ပညတ်တော်မူ၏၊ အတ္တဝါဒုပါဒါန် လွန်မြောက်ခြင်းကို ပညတ်တော်မူ၏၊ ရဟန်းတို့ ဤသို့သဘောရှိသောဓမ္မဝိနယ ‘သာသနာတော်’၌ ဘုရားအပေါ်၌ ကြည်ညိုခြင်းကို ကောင်းမြတ်၏ဟုဆိုရ၏၊ တရား၌ကြည်ညိုခြင်းကို ကောင်းမြတ်၏ဟု ဆိုရ၏၊ အကျင့်သီလတို့၌ ဖြည့်ကျင့်မှု ပြုလေ့ရှိခြင်းကိုကောင်းမြတ်၏ဟု ဆိုရ၏၊ သီတင်းသုံးဖော်တို့၌ ချစ်နှစ်သက်ခြင်းကို ကောင်းမြတ်၏ဟု ဆိုရ၏၊ ထိုသို့ကောင်းမြတ်၏ဟု ဆိုရခြင်းသည် အဘယ့်ကြောင့်နည်း၊ ရဟန်းတို့ ကောင်းစွာပြောဆိုဟောကြားထားသော၊ (ဝဋ်မှ) ထွက်မြောက်ကြောင်းဖြစ်သော၊ ငြိမ်းအေးခြင်းကိုဖြစ်စေတတ်သော၊ ဘုရားစစ် ဟောကြားထားသော ဓမ္မဝိနယ ‘သာသနာတော်’ ၌ ဖြစ်မြဲဓမ္မတာအတိုင်းသာ ဖြစ်သောကြောင့်တည်း။

နာမ်ရုပ်သည် ဝိညာဏ်အကြောင်းရင်း ရှိ၏၊ ဝိညာဏ်ဖြစ်ကြောင်း ရှိ၏၊ ဝိညာဏ်ဇာစ်မြစ် ရှိ၏၊ ့ဝိညာဏ်ဝိညာဏ် အမွန်အစရှိ၏။