ဘဂျမ်း (ကာတွန်း): တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

No edit summary
No edit summary
စာကြောင်း ၁ -
[[File:UBAGYAN.jpg|thumb|ဝဲ မှ ယာ - ဦးဘမော် (အကို)၊ ဦးဘသော် (အကိုကြီး) နဲ့ ကာတွန်း ဦးဘဂျမ်း၊ ပုံ - ဂျူနီယာဝင်း ဘလော့ စာမျက်နှာမှ]]
မောင်ဘဂျမ်းသည် ၁၂၆၃ ခုနှစ် တပို့တွဲလဆန်း ၁၃
ရက်နေ့တွင် ညောင်တုန်းမြို့၌ ဖွားမြင်ခဲ့သည်။ ညောင်တုန်း
မြို့မှ ပိုးကုန်သည် ဦးဖောင်၊ ဒေါ်မြစ်တို့၏ သားသမီး ၆
ယောက်အနက် မောင်ဘဂျမ်းသည် ပဉ္စမ မြောက်ဖြစ်သည်။
ငယ်စဉ်က ညောင်တုန်းမြို့အင်္ဂလိပ်-မြန်မာ နှစ်ဘာသာ
သင်ကျောင်းတွင် စတင်ပညာသင်ကြား ပြီးနောက် ရန်ကုန်မြို့
ကူရှင်ကျောင်းသို့ရွှေ့ပြောင်းပညာဆည်းပူးရာ၊ ထိုကျောင်းမှပင်
ဆယ်တန်းအောင်ခဲ့သည်။ ခရစ် ၁၉၂၄ ခုနှစ်ခန့်တွင် ရန်ကုန်
ကောလိပ်သို့ရောက်၍၊ အိုုင်အေ အထက်တန်းအထိ ဆက်
လက် ပညာဆည်းပူးခဲ့လေသည်။
 
ထို့နောက် ကျောင်းမှထွက်ကာ၊ စက်ရေနွေးအိုး
စစ်ဆေးရေး အရာရှိချုပ်ရုံး ( ဘွိုင်လာ အင်စပက်တော်
ချုပ်ရုံး ) တွင် တစ်နှစ်ကျော်ခန့်အလုပ်လုပ်သည်။
ယင်းကဲ့သို့အစိုးရဌာန တစ်ခု၌ ဝင်ရောက် အလုပ်လုပ်ကိုင်
ရာ၊ မလွတ်လပ်မှု၊ ချုပ်ချယ်မှုများကို တွေ့ကြုံလာရသည်။
ထိုစဉ်အတွင်း ငယ်စဉ်က ဝါသနာပါခဲ့သော ကာတွန်း ပညာ
ကို လေ့လာလိုက်စားခဲ့သည်။ ထို့နောက် အစိုးရအလုပ်မှ
နုတ်ထွက်လိုက်ကာ၊ ကာတွန်းများကို ရေးဆွဲပြီးလျှင် ထိုစဉ်က
ရန်ကုန် ဂေဇက် သတင်းစာအယ်ဒီတာချုပ် မစ္စတာ စမိုင်းထံ
တင်ပြသည်။ မစ္စတာ စမိုင်းသည် ကာတွန်း ၃ ပုံကို ငွေ ၆ဝ
ပေး၍ ယူလိုက်သည်။ ထိုအခါမှစ၍ ကိုဘဂျမ်းသည် ပန်းချီ
အနုပညာဖြင့် အသက် မွေးရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပြီးသော်
ကာတွန်းများ ရေးဆွဲခဲ့ရာ အချို့ကာတွန်းများကို ရန်ကုန်
ဂေဇက်သတင်းစာက ထည့်သွင်းဖော်ပြခဲ့လေသည်။
 
တစ်နေ့တွင် မြန်မာကာတွန်းများကို ပထမဆုံး
ရေးဆွဲခဲ့သူ မစ္စတာ မာတင်ဂျုန်းနှင့် တွေ့ဆုံရသည်။
မာတင်ဂျုန်းသည် မီးရထားဌာန လက်ထောက်မင်းကြီးဖြစ်၍
ပန်းချီအနုပညာ အလွန်ဝါသနာ ပါပြီးလျှင် မိမိ၏ ပညာ
ကိုလည်း ဝေငှဖြန့်ဖြူးပေးသူ ဖြစ်သည်။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကြီးသည်
ရေဆေးနှင့် အကချင်းပန်းချီတို့ကို နိုင်နင်း၍ ကာတွန်းဘက်
တွင် လက်ရာပြောင်မြောက်သူ ဖြစ်သည်။ ထိုစဉ်က ဘားမား
အတ်ကလပ်ခေါ် မြန်မာပြည် ပန်းချီ အသင်းတွင်လည်း
ဥက္ကဋ္ဌဖြစ်၍ အသင်းတိုက်တွင် ပန်းချီသင်တန်းများ
ပေးနေသည်။ မာတင်ဂျုန်းက ကိုဘဂျမ်း၏ လက်စွမ်း
လက်စကို တွေ့မြင်သဖြင့် ကိုဘဂျမ်းနှင့် တွေ့ဆုံနိုင်အောင်
စီစဉ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မာတင်ဂျုန်းသည် ကိုဘဂျမ်း၏
လက်စွမ်း လက်စကို တွေ့မြင်ပြီးဖြစ်၍ အလားအလာကို
သိသဖြင့် မြေတောင်မြေ|ာက်ပေးလိုသောကြောင့် မိမိ၏
သင်တန်းများသို့လာ၍ တက်ရန်ခေါ်သည်။ ထို့ကြောင့်
ကိုဘဂျမ်းသည် ပန်းချီ သင်တန်းများကို တက်ရောက်ခဲ့ရာ၊
ထိုစဉ်က ထိုသင်တန်းများတွင် နောင်အခါ ကျော်ကြားသော
အနုပညာသည်ကြီးများ ဖြစ်လာကြမည့် ကိုဘဇော်၊
ကိုအုန်းလွင်၊ ဆရာမြ၊ ကိုဟိန်စွန်းတို့လည်း တက်ရောက်
ပညာဆည်းပူးလျက် ရှိကြလေသည်။
 
ဦးဘဂျမ်းသည် အနုပညာကို မြတ်နိုးသူဖြစ်သည်။
အနုပညာဘက်တွင် ကာတွန်းတစ်မျိုးထဲတွင်သာ ဝါသနာ
ထုံသည်မဟုတ်ချေ။ ဓာတ်ပုံရိုက်ခြင်း၊ သ·ုရေးခြင်းတို့၌လည်း
ဝါသနာပါသည်။ ဓာတ်ပုံပညာဘက်တွင် အတော်အတန်
ခေါက်မိသည်။ သုည ဟူသော ကလောင်အမည်ဖြင့်
လည်း ဝတ္ထုတို၊ ဆောင်းပါး စသည်တို့ကို ရေးသားခဲ့၍
ညီမလေး အမည်ဖြင့် လုံးချင်းဝတ္ထု ထုတ်ခဲ့ဖူးသည်။
နာမည်ကျော် ဟာသ·ုရေးဆရာ သော်တာဆွေက မိမိ၏
ဟာသဝတ္ထုအချို့တွင် ဦးဘဂျမ်း၏ စိတ်ကူး၊ အကြံဥာဏ်
ပေးချက်များ ပါရှိကြောင်း ဖွင့်ဟဝန်ခံဖူးသည်။ ဦးဘဂျမ်းသည်
ဘလောက်တိုက် တစ်ခုလည်း တည်ထောင်ဖူး၍ ကိုယ်ပိုင်
ကာတွန်းစာ စောင်ကိုလည်း ထုတ်ဝေခဲ့ဖူးသည်။
 
ဟာသကာတွန်းများသာမက၊ ကြော်ငြာကာတွန်းများ၊
ပုံပြင်ကာတွန်း ရုပ်စုံ များ၏ကိုလည်း ရေးသားခဲ့သည်။ ပဲရော့
ရုပ်ရှင်တွင် ပထမဆုံး မြန်မာကာတွန်းရုပ်ရှင် အသူရာ
နှင့် ကြက်တောင်ကွ ဇာတ်ကားများကို စီစဉ်ရေးသား
ရိုက်ကူးခဲ့လေသည်။
 
ဒုတိယ ကမ္ဘာစစ်ကြိုခေတ်တွင် သုရိယသတင်းစာမှ
ဦးဖျောက်ဆိပ် ကာတွန်းနှင့် စစ်ပြီးခေတ် ဟံသာဝတီ
သတင်းစာမှ ချရာဏသီ ကာတွန်းများကို အလွန်လူ
ကြိုက်များသည်။ မြန်မာလူမျိုးတို့၏ စိတ်နေစိတ်ထား၊
မြန်မာနိုင်ငံရေး အခြေအနေတို့ကို အထေ့အငေါ့ ကလေး
များဖြင့် သရော်ထားခြင်းဖြစ်ရာ၊ အဓိပ္ပာယ်ပေါ်လွင်၍
ထိလှမိလှပြီးလျှင် အကွက်ဆိုက် ခွင်ကျဝင်လှသော ကာတွန်း
များ ဖြစ်ကြပေသည်။ သူ၏ ကာတွန်းရုပ်များကပင် အသက်
ပါပါနှင့် ရယ်ရွှင်ဖွယ်ရာ ကောင်းသည်။ အထူးသဖြင့်
ဦးဖျောက်ဆိပ် သည် သတင်းစာဖတ် ပရိသတ်၏
ပျော်တော်ဆက် အချစ်တော် ကာတွန်းဇာတ်လိုက်တစ်ဦး
ဖြစ်ခဲ့သည်။ စစ်ကြိုခေတ် ကြီးပွားရေး မဂ္ဂဇင်းမှ ကိုပြူးနှင့်
မပြုံး၊ စစ်ပြီးခေတ် ယုဝတီဂျာနယ်မှ ဂွက်တော် ၊
ရှုမဝမဂ္ဂဇင်းမှ လိပ် ကမ္ဘာမကြီး ၊ နှမမုန့်ရောင်း
မောင်မုန့်ထောင်း ၊ နေကြဥာနန်းရှင် ရောင်စုံကာတွန်း
ပုံပြင်တို့သည်လည်း ကလေးပရိသတ်များ၏ အသည်းစွဲများ
ဖြစ်ကြသည်။
 
ဦးဘဂျမ်းသည် ငွေထက် စေတနာကို ပဓဥာနထားသူ
ဖြစ်သည်။ သူ့အား အကူအညီ တောင်းလာလျှင် ငွေစကား
မပြောဘဲ စေတနာစကားကိုသာ အမြဲပြောသူဖြစ်သည်။ အခ
ကြေးငွေ အလွန်နည်းစွာ ယူသဖြင့် တပည့်များက မကြာခဏ
ညည်းညူကြရသည်။ အစိုးရ ပြန်ကြားရေးဌာနက လစာငွေ
ကောင်းကောင်းပေး၍ အမှုထမ်းရန် ခေါ်သော်လည်း ငြင်းပယ်
ခဲ့သည်။ နိုင်ငံခြား၌ ပညာဆည်းပူးရန် အစိုးရက စေလွှတ်မည်
ဆိုသော်လည်း လိုလိုချင် ချင်မရှိ ငြင်းဆန်ခဲ့လေသည်။
ဆရာ ဦးဘဂျမ်းကား လိုချင်လောဘ နည်းပါးသည်။
စိတ်အေးအေးထား၍ ပျော်ပျော် နေတတ်သူ ဖြစ်သည်။
ကာတွန်းများဖြင့်သာ သူတစ်ပါးကို ရွှင်ပြုံးစေသည်မဟုတ်၊
အပေါင်းအသင်း မိတ်ဆွေများအား ရွှင်မြူးသော စကားလုံး
များဖြင့် ရယ်ခြုံးအောင်လည်း ပြုနိုင်သူဖြစ်သည်။ ၁၂၉၈
ခုနှစ်တွင် ပဲခူးမြို့သူ မခင်ကြည် နှင့် လက်ဆက်ခဲ့သည်။
ဦးဘဂျမ်းနှင့် ဒေါ်ခင်ကြည်တို့၏ အိမ်ထောင်ရေးသည်
လွန်စွာ ချမ်းမြေ့သာယာခဲ့သည်။ ဇနီးသည်အားလည်း အလွန်
ကြင်နာမြတ်နိုးသည်။ ၁၃၁ဝ ပြည့်နှစ်တွင် ဒေါ်ခင်ကြည်သည်
သားဦးယောကျာ်းကလေး မွေးဖွားပြီးနောက် မကြာမီ ကွယ်လွန်
ရာ ဦးဘဂျမ်းသည် အလွန်စိတ်ထိခိုက်သွားရှာသည်။ ထို့
ကြောင့် ဦးဘဂျမ်း၏ ဇာတ်လိုက်ကျော်ကြီး ဦးဖျောက်ဆိပ်
သည် ရသေ့ဝတ်ဖြင့် ရသေ့ကြီး ဦးဖျောက်ဆိပ်
ဖြစ်လာသည်။ ယင်းသို့ဖြင့် ဦးဘဂျမ်းသည် ဇနီးသည်အတွက်
စိတ်ထိခိုက်ကာ သံဝေဂ ရနေကြောင်း သိရသည်။ သို့သော်
မရွှင်သည့် နှလုံးဖြင့်ပင် စာဖတ်ပရိသတ်များကို သူ၏
ကာတွန်းဇာတ်လိုက်များဖြင့် ရွှင်ပြုံးနိုင်အောင် ကြိုးစားဆောင်
ရွက်ခဲ့သည်။
 
၁၉၄၈-၁၉၄၉ ခုနှစ်များတွင် ကရင်သောင်းကျန်းမှု
များကြောင့် တိုင်းပြည်အလုံး ည|ိုးချုံးနေကာ၊ ကျီးလန့်စာစာ
ဖြစ်နေကြသည့် အချိန်တွင် နိုင်ငံတော်အစိုးရ၏ တောင်းပန်
ချက်အရ၊ ပြည်သူလူထု စိတ်ဓာတ် မကျဆင်းရလေအောင်
ဦးဘဂျမ်းသည် ကာတွန်းများ ရေးဆွဲ၍ တစ်ဖက်တစ်လမ်းမှ
ကူညီဆောင်ရွက်ပေးသည်။ ၁၉၅ဝ ပြည့်နှစ်တွင် အမြတ်တော်
ခွန် ကောက်ယူပုံကို မကျေနပ်သဖြင့်၊ ၃ လခန့်ကာတွန်းများ
မရေးဆွဲဘဲ ထိုင်သပိတ် မှောက်နေခဲ့ရာ၊ စဥာနယ်ဇင်းများနှင့်
စာဖတ်ပရိသတ်များ၏ တောင်းပန်မှုကြောင့် ကာတွန်းများ
ပြန်လည် ရေးဆွဲကာ အများပြည်သူတို့အာ၊ ရွှင်ပြုံးစေခဲ့
ပြန်လေသည်။
 
၁၃၁၄ ခုနှစ် တပို့တွဲလပြည့်ကျော်ခန့်တွင် အနာ့
ပဆုပ်ပေါက်ကာ မကျန်းမမာ ဖြစ်လာပြီးလျှင် အရွယ်ကောင်း၊
နာမည်တက်ဆဲအချိန်၊ ထိုနှစ် တပေါင်းလဆန်း ၆ ရက်
ဗုဒ္ဓဟူးနေ့( ၁၉၅၃ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၈ ရက်နေ့)
တွင် ကွယ်လွန်အနိစ္စ ရောက်သွားရာ၊ မြန်မာနိုင်ငံ၏
အနုပညာရှင် သားကောင်းတစ်ဦး ဆုံးရှုံးခဲ့ရပေသည်။
ဦးဘကလေး ( ရွှေတလေး ) နှင့် ဦးဘဂျမ်းတို့ကဲ့သို့သော
အနုပညာရှင်များ ဆုံးရှုံးရခြင်းသည် အစားထိုးရန် ခဲယဉ်း
လှသော နိုင်ငံ၏ သားကောင်းများ ဆုံးရှုံးရခြင်းပေတည်း။
နိုင်ငံတော် အစိုးရက ကွယ်လွန်ပြီး နောက်တစ်နှစ်တွင်
အလင်္ကာကျော်စွာ ဘွဲ့ဖြင့် ချီးမြ|င့်လေသည်။ ဦးဘဂျမ်းနှင့်
ဒေါ်ခင်ကြည်တို့မှ သားတစ်ယောက် ကျန်ရစ်လေသည်။<ref>မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၈)</ref>
 
 
 
== မသေသော ဦးဘဂျမ်း ==
[[File:UBa Gan.jpg|thumb|ဦးဘဂျမ်း]]