အပညတ္တသုတ်

(၂)သုတ် ရှိပါသည်။

ဘုရားရှင် မပညတ်အပ်သည်ကို ဘုရားရှင် ပညတ်တော်မူအပ်၏ဟု ပြ (ပြော ဟော, ရေးသား, ယူဆ, ပြုကျင့်)ကြသော ရဟန်းတို့သည် လူအများ အစီးအပွားမဲ့ရန်၊ ချမ်းသာမဲ့ရန်၊ အကျိုးစီးပွားမဲ့ရန်၊ နတ်, လူတို့ဆင်းရဲရန် ကျင့်သုံးကြကုန်၏။ သည်သာမ ကသေး ထိုရဟန်းတို့သည် များစွာသော အကုသိုလ်ကိုလည်း တိုးပွားစေကြကုန်၏။ သဒ္ဓမ္မသုံးဖြာ ဤသာသနာတော်ကို ကွယ်ပျောက်စေသူတို့လည်းဖြစ်ကုန်၏-ဟု ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။

အဋ္ဌကထာ၌ -သဒ္ဓမ္မကွယ်ပျောက်ပုံ အကျယ်ဖွင့်ပြထားပါသည်။ သာသနမူလ ဆွေးနွေးပွဲအကြောင်းကိုလည်း ဖွင့်ပြထားပါသည်။

---

တထာဂတ အပညတ္တကို တထာဂတ အပညတ္တဟု ပြ (ပြောဟော, ရေးသား သင်ကြား, ယူဆ, ပြုကျင့်)ကြသော ရဟန်းတို့သည် လူအများကြီးပွား, ချမ်းသာရန်၊ နတ်, လူတို့ ချမ်းသာစေရန် ပြုကျင့်ကြသူတို့ဖြစ်ကုန်၏။ သည်သာမကသေး ထိုရဟန်းတို့သည် များစွာသောကုသိုလ်တရားကို တိုးပွားစေကြကုန်၏။ သဒ္ဓမ္မသုံးဖြာ ဤသာသနာတော်ကိုလည်း ကြာရှည်လေးမြင့်တည်တံ့စေသူတို့ ဖြစ်ကုန်၏-ဟု ဘုရားရှင် ဟောတော်မူသည့်သုတ်။