၁၉၇၅ ပုဂံငလျင်
၁၉၇၅ ခုနှစ် ပုဂံငလျင် သည် မြန်မာနိုင်ငံ၊ ပုဂံဒေသတွင် ဒေသစံတော်ချိန် ညနေ ၆နာရီ ၃၄ မိနစ်(12:04 UTC) တွင် လှုပ်ခတ်ခဲ့သည့် ငလျင်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ အဓိကအရေးပါသည့် စေတီပုထိုးများစွာ ပျက်စီးခဲ့ရသည်။ အပြင်းဆုံး လှုပ်ခတ်မှုခံခဲ့ရသည့် မြို့များမှာ ညောင်ဦးမြို့၊ ပခုက္ကူမြို့နှင့် ရေစကြိုမြို့နှင့် ဧရာဝတီမြစ်၏ မြစ်ဆုံပေါ်တွင် တည်ရှိသည့် မြိုင်မြို့နယ်တို့ ဖြစ်သည်။ ချောက်မြို့နှင့် နတ်မောက်မြို့တို့တွင်လည်း ပျက်စီးမှုများ ရှိခဲ့ကြောင်း ဖော်ပြခဲ့သည်။ ၎င်းငလျင်သည် ပြင်းအား Mw 7.0 ရှိသည်။
  | |
| UTC အချိန် | 1975-07-08 12:04:38 |
|---|---|
| ISC ဖြစ်ရပ် | 725977 |
| USGS-ANSS | ComCat |
| ဒေသ ရက်စွဲ | ၈ ဇူလိုင် ၁၉၇၅ |
| ဒေသ အချိန် | 18:34:38 |
| အတိုင်းအတာ | 7.0 Mw (ISC-GEM) |
| အနက် | ၁၅၇ km (၉၈ mi) |
| ငလျင်ဗဟို | 21°29′N 94°42′E / 21.48°N 94.7°Eကိုဩဒိနိတ်: 21°29′N 94°42′E / 21.48°N 94.7°E |
| စုစုပေါင်းပျက်စီးမှု | Ninety‐four major temples extensively damaged[၁] |
| ထိခိုက်သေကြေမှုများ | 2 dead 15 injured |
ငလျင်သည် "အာရှ၏ အနုပညာဆိုင်ရာ အမှတ်အသားလည်းဖြစ် အလယ်ပိုင်းရှိ မြန်မာတို့၏ အမျိုးသားယဉ်ကျေးမှုလည်းဖြစ်သော ပုဂံရှိ စေတီပုထိုးကြီးများစွာကို အစားထိုးမရအောင် ပျက်စီးစေခဲ့သည်။" [၁]မြန်မာနိုင်ငံ၏ ရှေးဟောင်းသုတေသနညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ် က သမိုင်းမှတ်တမ်းတွင် လွန်ခဲ့သော နှစ်ကိုးရာခန့်မှ အဆိုးရွားဆုံးငလျင်ဖြစ်ကြောင်း ပြောခဲ့သည်။[၂]
ငလျင်ဖြစ်ပွားခဲ့ရသည့် အကြောင်းရင်းမှာမူ ယခုထက်တိုင် အငြင်ပွားဖွယ် ဖြစ်နေရဆဲပင် ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ငလျင်၏ အနက်ကို ၈၄ မှ ၁၅၇ အထိ ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အိန္ဒိယနှင့် မြန်မာတို့၏ မြေမျက်နှာပြင်နှစ်ခုတို့သည် တိုက်မိရာမှ ရွေ့လျားသွားပြီး ဤငလျင်သည် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
ကိုးကား ပြင်ဆင်ရန်
- ↑ ၁.၀ ၁.၁ An Earthquake in Burma Ravages Ancient Shrines by Henry Kamm, The New York Times, July 24, 1975
- ↑ U.S. Geological Survey: Earthquake History for July 8th Today in Earthquake History