ကနစိုးပင်
| Baccaurea ramiflora | |
|---|---|
| |
| Baccaurea ramiflora | |
မျိုးရိုးခွဲခြားခြင်း 
| |
| လောက: | Plantae |
| Clade: | Angiosperms |
| Clade: | Eudicots |
| Clade: | Rosids |
| မျိုးစဉ်: | Malpighiales |
| မျိုးရင်း: | Phyllanthaceae |
| မျိုးဇာတ်: | Scepeae |
| မျိုးစု: | Baccaurea |
| မျိုးစိတ်: | B. ramiflora
|
| ဒွိနာမ | |
| Baccaurea ramiflora Lour., 1790
| |
ကနစိုးပင် (အင်္ဂလိပ်: Burmese grape) သည် အမြဲစိမ်းပင်မျိုးဖြစ်၍ အထက်နှင့် အောက်မြန်မာပြည် မိုးများသော ဒေသများတွင် ပေါက်သည်။ အရွယ်မှာ အလတ်စားမျိုးဖြစ်သဖြင့် အမြင့်ပေ ၄ဝ မှ ၅ဝ အထိ၊ ပင်စည်လုံး ပတ် ၃ ပေမှ ၅ ပေအထိသာ ရှိကြ သည်။ ကနစိုးသား၏ အရောင်မှာညို၍ အသင့်အတင့် မာ သည်။ တပို့တွဲနှင့်တပေါင်းလများတွင် ပန်းပွင့်၍ တန်ခူးနှင့် ကဆုန်လများတွင် အသီးများမှည့်ကြသည်။ ထိုအချိန်၌ တစ်ပင် လုံး ဝါးဝင်းလုမတတ် လှပစွာ တွဲရရွဲသီးနေသော ကနစိုးသီး တို့မှာ မြင်ရသူများအဖို့ သွားရည်ကျစရာ ဖြစ်တော့၏။ စပျစ် သီးခိုင်ကဲ့သို့ အပြွတ်လိုက်၊ အခိုင်လိုက် သီးသဖြင့် အင်္ဂလိပ် လူမျိုးတို့က မြန်မာစပျစ်သီးပင်ဟူ၍ပင် အမည်ပေးထားကြ သည်။
ကနစိုးသီးသည် မမှည့်သေးမီအချိန်တွင် အစိမ်းရောင်ရှိ၍ မှည့်လာသောအခါမှ ဝါလာသည်။ အခွံဝါ အတွင်းရှိ နှင်းဆီ ရောင်ဖျော့ဖျော့ အမြွှာသုံးခုကို လူတို့စားသုံးကြသည်။ အမြွှာ များအတွင်း၌ အစေ့တစ်စေ့စီ ပါရှိ၏။ ကနစိုးသီးတွင် အချို့ သို့မဟုတ် ချိုချဉ်မျိုးနှင့် အချဉ်မျိုးဟူ၍ နှစ်မျိုးထင်ရှားရှိသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၌ အစေ့များကိုသာ စိုက်ပျိုးကြသည်။ ဒပ်ချ် အရှေ့အိန္ဒိယကျွန်းစုတွင်မူ အကိုင်းဆက် နည်းဖြင့် မျိုးပွားစေ သကဲ့သို့ မြန်မာနိုင်ငံ၌လည်း စမ်းသပ်ကြည့်သင့်ပေသည်။ မိုးဦးကျ ဥတုပြောင်းချိန်တွင် ကလေးသူငယ်များသည် ကနစိုးသီးကို အလွန်အကျွံ စားမိရာမှ ဝမ်းကိုက်ခြင်း၊ ဓာတ် လျှောခြင်းများ ဖြစ်ပွားတတ်သဖြင့် လူကြီးမိဘလုပ်သူများ သတိထားဖို့လိုသည်။
ကနစိုးသားမှာ လူအဖို့ အသုံးမဝင်လှသဖြင့် ဤအပင်ကို အသီးရရန်အတွက်သာ စိုက်ပျိုးလေ့ရှိကြသည်။
ကိုးကား
ပြင်ဆင်ရန်- ↑ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၁)