ဘောဇနပ္ပဋိဂ္ဂဟဏဒုတိယသိက္ခာပုဒ်

အမှု—သုန္ဒရီနန္ဒာကို တိုက်တွန်းမှု။

အမှုသည်—ဘိက္ခုနီတစ်ပါး

သုန္ဒရီနန္ဒာကို တိုက်တွန်းမှု

ဆွမ်းစားဇရပ်၌ သုန္ဒရီနန္ဒာကို ချစ်ကြိုက်နေကြသော ယောက်ျားတို့သည် သုန္ဒရီနန္ဒာအား ကောင်းမွန်သော ဘောဇဉ်တို့ကို ပေးကြသောအခါ သုန္ဒရီနန္ဒာသည် (ရှေ့သိက္ခာပုဒ်တော်ကြောင့် မခံယူကောင်းဟု အယူရှိ၍) မခံယူဘဲ နေလေသည်။ သုန္ဒရီနန္ဒာနှင့် တဆက်တည်း ထိုင်နေသော ဘိက္ခုနီက “ဘာ့ကြောင့် ပေးတာကို မယူသလဲ ”ဟု မေးရာ, သူကချစ်ကြိုက်လို့ ပေးတာဖြစ်သောကြောင့် မယူကြောင်းကို ပြန်ပြော၏။ အရှင်မကကော ကြိုက်နေသလား ဟုမေးပြန်ရာ မကြိုက်ကြောင်းကို ပြန်ပြော၏။ “ဒီလိုဆိုလျှင် သူ့ဘာသာသူ ကြိုက်ကြိုက်-မကြိုက်ကြိုက်, ကိုယ်ကမှ မကြိုက်လျှင် ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ၊ ယူသာယူပါ”ဟု တိုက်တွန်းလေသည်၊ ထိုအကြောင်းကို အခြားဘိက္ခုနီများ သိ၍ တိုက်တွန်းသော ဘိက္ခုနီကို ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချကြသောကြောင့် ဤသိက္ခာပုဒ်ကို ပညတ်တော်မူရလေသည်။

သိက္ခာပုဒ်

ယာ ပန ဘိက္ခုနီ ဧဝံ ဝဒေယျ ‘‘ကိံ တေ, အယျေ, ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ကရိဿတိ အဝဿုတော ဝါ အနဝဿုတော ဝါ, ယတော တွံ အနဝဿုတာ, ဣင်္ဃ, အယျေ, ယံ တေ ဧသော ပုရိသပုဂ္ဂလော ဒေတိ ခါဒနီယံ ဝါ ဘောဇနီယံ ဝါ, တံ တွံ သဟတ္ထာ ပဋိဂ္ဂဟေတွာ ခါဒ ဝါ ဘုဉ္ဇ ဝါ’’တိ, အယမ္ပိ ဘိက္ခုနီ ပဌမာပတ္တိကံ ဓမ္မံ အာပန္နာ နိဿာရဏီယံ သံဃာဒိသေသံ။

မြန်မာပြန်

အကြင်ဘိက္ခုနီသည် “အရှင်မ...ဤယောက်ျားသည် ကိလေသာမိုးရေ စိုနေ့သည်လည်းဖြစ်စေ, မစိုဘဲလည်းရှိစေ အရှင်မမှာ ကိလေသာ မိုးရေစိုမနေလျှင် သူဘာတတ်နိုင်မှာလဲ၊ တိုက်တွန်းပါရဲ့၊ ဤယောက်ျားပေးသမျှ ခဲဖွယ်, ဘောဇဉ်ကို မိမိ လက်ဖြင့် ခံယူ၍ ခဲ-စားပါ”ဟု ပြောဆိုတိုက်တွန်းအံ့၊ ဤဘိက္ခုနီလည်း လွန်ကျူးလျှင် ကျူးခြင်း သင့်ရောက်အပ်သော သံဃာမှနှင်ထုတ်ကြောင်းဖြစ်သော သံဃာဒိသေသ်အာပတ်သင့်၏။