ဗိသုကာပညာရပ် (တရုတ်)

တရုတ်ဗိသုကာပညာရပ်သည် အရှေ့အာရှတခွင်၌ ဗိသုကာပညာ လွှမ်းမိုး မပျံ့နှံ့မီတွင် တရုတ်နိုင်ငံတွင် ထောင်စုနှစ်များအတွင်း ဖွံ့ဖြိုးလာခဲ့သည့် ဗိသုကာပညာ ဖြစ်သည်။ အစောပိုင်း အင်ပါယာခေတ်လက်ရာပုံစံ ထွန်းကားလာပြီးနောက်တွင် တရုတ်ဗိသုကာလက်ရာများ၏ပုံစံများမှာ သိသိသာသာ မပြောင်းလဲပေ၊ အနည်းငယ် ပြောင်းလဲမှုများမှာ အနုစိတ်အလှဆင်များသာ ဖြစ်သည်။ တန်မင်းဆက်မှအစပြု၍ တရုတ်ဗိသုကာလက်ရာများသည် ဂျပန် ၊ ကိုရီးယား ၊ မွန်ဂိုလီးယားနှင့် ဗီယက်နမ်တို့၏ ဗိသုကာပုံစံများအပေါ်တွင် လွှမ်းမိုးမှုရှိပြီး အရှေ့တောင်အာရှနှင့် တောင်အာရှ၏ ဗိသုကာပုံစံများအပေါ် လွှမ်းမိုးမှု အများအပြားရှိခဲ့ပြီး ထိုနိုင်ငံများမှာ မလေးရှား ၊ စင်ကာပူ ၊ အင်ဒိုနီးရှား ၊ သီရိ ၊ လင်္ကာ ၊ ထိုင်း ၊ လာအို ၊ ကမ္ဘောဒီးယား နှင့် ဖိလစ်ပိုင်တို့ ဖြစ်သည်။

တရုတ်ဗိသုကာလက်ရာများသည် အချိုးကျမှု၊ နေရာအဖွင့်နေရာများအသုံးပြုမှု၊ ဖိန်းရွှေ (ဥပမာ- တိကျသော အထက်တန်းအဆင့်များ)၊ အလျားလိုက်အလေးပေးမှုနှင့် စကြာ၀ဠာဗေဒ၊ ဒဏ္ဍာရီ သို့မဟုတ် ယေဘူယျသင်္ကေတဆိုင်ရာ ဒြပ်စင်အမျိုးမျိုးကို ရည်ညွှန်းခြင်းစသည့် အင်္ဂါရပ်အမျိုးမျိုးဖြင့် ထင်ရှားသည်။ တရုတ်ဗိသုကာလက်ရာများသည် ဘုရားပုထိုးများမှ နန်းတော်များအထိ အဆောက်အအုံများကို အမျိုးအစားအလိုက် ခွဲခြားထားသည်။ သစ်သားကို မကြာခဏအသုံးပြုခြင်းနှင့် ပျက်စီးလွယ်သောပစ္စည်းများအပြင် ပိုမိုတာရှည်ခံပစ္စည်းများဖြင့်တည်ဆောက်ထားသော အဓိကအဆောက်အဦများမရှိခြင်းကြောင့် တရုတ်ဗိသုကာပညာ၏ သမိုင်းဝင်ဗဟုသုတများစွာသည် တာရှည်ခံသည့် နည်းစနစ်သစ်ဖြစ်သော ကြွေထည်နှင့် ထုတ်ဝေထားသော အစီအစဉ်ရေးဆွဲခြင်းပုံစံများနှင့် သတ်မှတ်ချက်များမှ ကိုလက်ဆင့်ကမ်းသွားစေသည်။

တရုတ်နိုင်ငံ၏ ဗိသုကာလက်ရာအချို့သည် နိုင်ငံပြင်ပရှိ အရှေ့အလယ်ပိုင်းမှ ဗလီအဆောက်အအုံများအပေါ် လွှမ်းမိုးမှုရှိသည်။အချို့သော စည်းလုံးညီညွတ်သော အသွင်အပြင်များကို ပြသထားသော်လည်း၊ အဆင့်အတန်း သို့မဟုတ် ဆက်နွယ်မှုရှိသော တရုတ်ဗိသုကာလက်ရာများသည် ဧကရာဇ်မင်းများ၊ သာမန်လူများအတွက် သို့မဟုတ် ဘာသာရေးရည်ရွယ်ချက်အတွက် အသုံးပြုသည်ဖြစ်စေ၊ ကွဲပြားသော ပထဝီဝင်ဒေသများနှင့် လူမျိုးစုဗိသုကာ ဒီဇိုင်းများတွင် ကွဲပြားသောပုံစံများဖြင့် တရုတ်ဗိသုကာလက်ရာများကို ပြသထားသည်။