မဓုရသုတ်

သူရသေနနိုင်ငံ မဓုရမြို့အနီး နွားမြေရင်းတော၌ အရှင်မဟာကစ္စာနထေရ် သီတင်းသုံးတော်မူစဉ်-အဝန္တိမင်း၏မြေး မဓုရာမင်းသည် မြတ်သောမင်း၏အာနုဘော်ဖြင့် အရှင်ကစ္စာနထံရောက်ရှိပါသည်။ သမ္မောဒနီယ, သာရဏီယကထာ ပြောကြားပြီး “အရှင်ကစ္စာန ဗြာဟ္မဏတို့သည် ဗြာဟ္မဏမျိုးသာမြတ်၏။ အခြား အမျိုးသည် ယုတ်ညံ့၏။ ဗြာဟ္မဏတို့သည်သာ စင်ကြယ်ကုန်၏။ ဗြာဟ္မဏမဟုတ်သူတို့သည် မစင်ကြယ်ကြကုန်။ ဗြာဟ္မဏတို့သည်သာ ဗြဟ္မာ၏သားရင်းတို့ဖြစ်ကုန်၏။ ဗြဟ္မာ၏ခံတွင်းမှပေါက်ဖွားလာကုန်၏၊ ဗြဟ္မာမှဖြစ်လာကုန်၏၊ ဗြဟ္မာသည် ဖန်ဆင်း အပ်ကုန်၏၊ ဗြဟ္မာဖန်ဆင်းထားသူတို့ဖြစ်ကုန်၏။ ဗြဟ္မာ၏အမွေခံတို့ဖြစ်ကုန်၏”ဟု ပြောဆိုကြပါသည်။ ဤပြောဆိုရာ၌ အရှင်ကစ္စာနသည် အဘယ်သို့ပြောဆိုလိုပါသနည်း-ဟု မေးလျှောက်ပါသည်။

မဟာရာဇာ-ဤစကားသည် လောက၌ပြောဆိုနေသော စကားသာလျှင် ဖြစ်ပေ၏။ မဟာရာဇာ မင်းသည် ဥစ္စာ၊ စပါး၊ ရွှေငွေတို့ဖြင့် အလိုကိုပြည့်စေ နိုင်ငြားအံ့ အခြားမင်းသည် ဗြာဟ္မဏတို့သည်၊ ကုန်သည်သည်၊ “သူဆင်းရဲသည် ထိုမင်း၏ ရှေးဦးစွာအိပ်ရာမှ ထရာသည်။ နောက်မှ အိပ်ရာသည်၊ အမိန့်ကိုနာခံ ရာသည်၊ စိတ်ကြိုက်သို့လိုက်ရာသည်၊ ချစ်ဖွယ်စကားကိုပြောကြားရာသည်မဟုတ်လော့-ဟု မေးတော်မူသည်။ အရှင်ကစ္စာနမိန့်တော်မူသည့်အတိုင်းဖြစ်ပါ၏-ဟု လျှောက်၏။

ဗြာဟ္မဏသည်၊ ကုန်သည်သည်၊ သူဆင်းရဲသည် ဥစ္စာ, စပါး, ရွှေငွေတို့ဖြင့် အလိုကိုပြည့်စေရာ၌လည်း မင်း၊ ဗြာဟ္မဏ၊ ကုန်သည်တို့သည် ချစ်ဖွယ်စကားကို ပြောကြားရာသည်မဟုတ်လော-ဟု မေးတော်မူ၏။ အရှင်ဘုရား ဟုတ်ပါ၏ဟု လျှောက်လေသည်။

ဤသို့ဖြစ်လျှင် အမျိုးလေးပါးသည် တူမျှကုန်သည်မဟုတ်လောဟု မေးတော်မူ၏။ အရှင်ကစ္စာန တူမျှပါကုန်၏။ ထူးခြားမှုကို မတွေ့မမြင်ပါဟုလျှောက်၏။ ဤစကားဖြင့်လည်း လောက၌ ပြောဆိုနေသောစကားသာလျှင်ဖြစ်ပေ၏။

မဟာရာဇာ မင်းသည် ဒုစရိုက်ဆယ်ပါးတို့ကိုပြုလုပ်ပြောဆိုပြီး ကွယ်လွန်လျှင် အပါယ်ငရဲသို့ရောက်ရာသလော? မရောက်ရာသလော?၊ အပါယ်ငရဲသို့ ရောက်ရာပါ၏။ ဤသို့သာ အကျွန်ုပ်သည် ရဟန္တာတို့အထံမှ ကြားဖူးပါ၏အရှင်ဘုရား၊ ကျန်အမျိုးသုံးပါးသည်လည်း ဒုစရိုက်တို့ကို ပြောဆိုပြုလုပ်ကြံစည်လျှင် အပါယ်ငရဲသို့ရောက်ရပေ၏။ ဤသို့ဖြစ်လျှင် အမျိုးလေးပါးတို့သည် တူမျှကုန်၏။ ထူးခြားမှုမရှိကုန်။

မဟာရာဇာ အမျိုးလေးပါးတို့ ဒုစရိုက်မှရှောင်ကြဉ်၍ သုစရိုက်တို့ကိုပြုလုပ် ပြောဆို ကြံစည်ကုန်အံ့၊ သေသည်နောက်၌ နတ်ပြည်သို့ရောက်ကြကုန်လိမ့်အံ့။

မဟာရာဇာ အမျိုးလေးပါးတို့သည် အိမ်ခြံကိုဖျက်ဆီးအံ့၊ ပုန်းကွယ်၍ ခိုးယူအံ့ တစ်အိမ်မျှသာ ကြွင်းကျန်အောင်ပြုလုပ်အံ့၊ လမ်းခရီး၌ စောင့်လျက်လုယက်အံ့၊ သူတစ်ပါးမယားကိုလွန်ကျူးအံ့၊ ထို(မင်း)ကို ဖမ်းယူခေါ်ဆောင်လာလျှင် မည်သို့ ပြုမည်နည်း၊ အရှင်ဘုရား အပြစ်အားလျော်စွာစီရင်ပါအံ့၊ အရှင်ကစ္စာန ရှေး၌(မင်း) ဟူသော အမည်ပျောက်ခဲ့ပါပြီ၊ ခိုးသူဟူ၍ခေါ်ဝေါ်ရပါမည်။

မဟာရာဇာ အမျိုးလေးပါးတို့သည် ရဟန်းပြုကုန်အံ့၊ အကျင့်သီလနှင့်လည်း ပြည့်စုံကုန်အံ့၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်ကို မည်သို့ပြုလုပ်မည်နည်း။ အရှင်ကစ္စာန ရှိခိုးခြင်း အစရှိသည်ကိုပြုပါအံ့၊ (မင်း)ဟူသောအမည်ကွယ်ပျောက်၍ သမဏဟု ခေါ်ဝေါ်ရပါသည်။

ဤသို့ဖြစ်သည်ရှိသော် အမျိုးလေးပါးတို့သည် တူမျှပါကုန်၏။ တစ်စုံတစ်ခု ထူးခြားချက်ကို မတွေ့မမြင်ရတော့ပါ။

မဟာရာဇာ ဗြာဟ္မဏလူမျိုးသာမြတ်၏ အစရှိသောစကားသည် လောက၌ ပြောဆိုနေသော စကားသာဖြစ်ပေ၏။ အစရှိသည်ဖြင့် ဝါရတစ်ခုစီ၌ ပစ္စည်းဥစ္စာ ကြွယ်ဝချမ်းသာခြင်း၊ ဒုစရိုက်အမှုများ လွန်ကျူးပြုလုပ်ပြောဆိုကြံစည်ခြင်း၊ သုစရိုက်တို့ကို ပြုလုပ်ပြောဆို ကြံစည်မှုတို့ကြောင့် အကျိုး-အပြစ်တူကြပုံကို လူမျိုးတစ်မျိုးစီ အသီးအသီး ရှင်းလင်းမိန့်ကြားတော်မူပါသည်။

အန္တိမင်း၏မြေး မရာမင်း သရဏဂုံသုံးပါးကို ခံယူဆောက်တည်ခဲ့ပါသည်။ ဤသုတ်သည် ဘုရားရှင် ပရိနိဗ္ဗာန်ဝင်စံတော်မူပြီး ပထမသင်္ဂါယနာတင်ပြီးနောက်မှ ဟောကြားတော်မူခဲ့ပါသည်။

အဋ္ဌကထာ, ဋီကာတို့၌ ဖွင့်ဆိုချက်များရှိပါသည်။