မိုးဗြဲရေကာတာ
မိုးဗြဲ ရေကာတာသည် ရှမ်းပြည်နယ်တောင်ပိုင်း၊ ရှမ်းပြည်နယ်နှင့် ကယားပြည်နယ်တို့၏ နယ်စပ်အနီး မိုးဗြဲတွင် တည်ရှိသည်။ ကယားပြည်နယ်အတွင်းရှိ ဘီလူးချောင်း လျှပ်စစ်ဓာတ်အားပေးစက်ရုံများအတွက် အဓိကရေလှောင်ကန်ကြီးဖြစ်သည်။
| မိုးဗြဲ ရေကာတာ မိုးဗြဲဆည် | |
|---|---|
 မိုးဗြဲဆည် | |
  မြန်မာနိုင်ငံတွင်းရှိ မိုးဗြဲ ရေကာတာ မိုးဗြဲဆည်၏ တည်နေရာ | |
| နိုင်ငံ | မြန်မာနိုင်ငံ |
| တည်နေရာ | မိုးဗြဲ၊ ဖယ်ခုံမြို့နယ်၊ ရှမ်းပြည်နယ်တောင်ပိုင်း |
| ကိုဩဒိနိတ် | 19°46′56″N 97°05′22″E / 19.7823°N 97.0895°Eကိုဩဒိနိတ်: 19°46′56″N 97°05′22″E / 19.7823°N 97.0895°E |
| စတင် ဆောက်လုပ်ခြင်း | ၁၉၆၈ ဇန်နဝါရီလ |
| ဖွင့်လှစ်သည့်နေ့ | ၁၉၆၅ |
သမိုင်းကြောင်း
ပြင်ဆင်ရန်ရေအားလျှပ်စစ် ထုတ်လုပ်ခြင်း
ပြင်ဆင်ရန်မြန်မာနိုင်ငံ အစိုးရ၏ စီမံကိန်းပေါင်းများစွာ အနက် ဘီလူးချောင်း ရေအားလျှပ်စစ်စီမံကိန်းသည် အကြီးအကျယ်ဆုံး စီမံကိန်းကြီးဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ကြီး ပြီး၍ လွတ်လပ်ရေး မရမီကပင် ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်း အမှူးပြုသော အမျိုးသား ခေါင်းဆောင်ကြီးများသည် လွတ်လပ်ရေးရရန် တစ်ဖက်မှ စိုင်းပြင်းလျက်၊ တစ်ဖက်က နိုင်ငံ၏ တိုးတက်ဖွံ့ဖြိုးရေးကို ဆွေးနွေးစီစဉ်ခဲ့ကြသည်။ ခေါင်းဆောင်ကြီးများသည် နိုင်ငံ၏ စီးပွားရေး တိုးတက်ဖွံ့ဖြိုးမှုအတွက် အရေးပါလှသော အချက် နှစ်ရပ်ကို တွေ့ရသည်။ ပထမအချက်သည် လယ်ယာစိုက်ပျိုး ရေး လုပ်ငန်းကို ခေတ်မီစွာ တိုးချဲ့လုပ်ကိုင်ရေးဖြစ်၍၊ ဒုတိယ အချက်သည် စက်မှုလုပ်ငန်း တိုးတက်ထွန်းကားရေး ဖြစ်သည်။ စက်မှုလုပ်ငန်း ထွန်းကားဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက် လျှပ်စစ်ဓာတ်အား ကို နိုင်ငံနှင့်အဝန်း ပြည့်ပြည့်စုံစုံ လုံလုံလောက်လောက် ဖောဖောသီသီ ရနိုင်မှ ဖြစ်နိုင်မည့် အကြောင်းကိုလည်း ခေါင်းဆောင်ကြီးများ သဘောပေါက်ကြသည်။ လွတ်လပ်ရေးရအပြီးတွင် အခြေအနေအရပ်ရပ်အရ နောက်ဆုံးတွင် ကယားပြည်နယ်ရှိ လောပိတအရပ်ကို စီမံကိန်းကြီးစရန် ရွေးချယ်ခဲ့ကြသည်။ အင်းလေးကန်မှ မြစ်ဖျားခံသော ဘီလူးချောင်းသည် လွိုင်ကော်မြို့ကို ဖြတ်သန်းကာ လောပိတအရပ်တွင် ပွန်းချောင်းနှင့်ဆုံပြီး သံလွင်မြစ်အတွင်း စီးဝင်သည်။ ဘီလူးချောင်းမှာ နွေရာသီတွင် လုံလောက်သော ရေအားမရနိုင်၍ ရှမ်းပြည်နယ်အတွင်းရှိ ဖယ်ခုံအင်းကြီးကို မိုးဗြဲကျေးရွာအနီးတွင် ဆည်တည်ဆောက်ခဲ့ပြီး ဘီလူးချောင်းရေကို ထိန်းနိုင်ခဲ့ကြသည်။[၁]
တည်ဆောက်ခြင်း
ပြင်ဆင်ရန်ကနဦးတည်ဆောက်မှုများကို ၁၉၆၂ခုနှစ်တွင် စတင်ခဲ့သော်လည်း နိုင်ငံရေးပြဿနာများကြောင့် ၁၉၆၈ခုနှစ်တွင် ပြန်လည်စတင်ခဲ့သည်။ ကာယ၊ဉာဏလုပ်သားပေါင်း ၂၆၅၆ဦးပါဝင်တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ ၁၉၇၁ခုနှစ် စက်တင်ဘာလ ၃၀ရက်နေ့တွင် တည်ဆောက်ပြီးစီးခဲ့သည်။ဤစီမံကိန်းကြောင့် ဒေသခံ ၈၀၀၀ခန့် ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ရသည်။
တည်ဆောက်ခဲ့သူများ
ပြင်ဆင်ရန်| ဦးစန်းရှင် | အင်ဂျင်နီယာချုပ် |
| ဦးကြည်ခင် | ဒုအင်ဂျင်နီယာချုပ် (ရေအား) |
| ဦးသိန်းလွင် | အမှုဆောင်အင်ဂျင်နီယာ (ပုံစံထုတ်လုပ်ရေး) |
| ဦးအုန်း | လုပ်ငန်းအရာရှိချုပ် |
| ဦးကျော်သိန်း | အမှုဆောင်အင်ဂျင်နီယာ (လုပ်ငန်းကြည့်ကြပ်ရေး) |
| ဦးအောင်သန်း | အမှုဆောင်အင်ဂျင်နီယာ (တာတမံ) |
| ဦးလှရွှေ | အမှုဆောင်အင်ဂျင်နီယာ (ကျောက်ထုတ်လုပ်ရေး) |
| ဦးအုန်းကြည် | အမှုဆောင်အင်ဂျင်နီယာ (ရေကျော်တံခါးလုပ်ငန်း) |
| ဦးဘိုကျင် | အမှုဆောင်အင်ဂျင်နီယာ (ယာဉ်နှင့်စက်ကြီးများဌာန) |
| ဦးချစ်တင်ငွေ | လက်ထောက်အမှုဆောင်အင်ဂျင်နီယာ (ယာဉ်နှင့်စက်ကြီးများဌာန) |
| ဦးဇော်မင်း | လက်ထောက်အမှုဆောင်အင်ဂျင်နီယာ (ရေကျော်တံခါးလုပ်ငန်း) |
| ဦးဌေးအောင် | လက်ထောက်အမှုဆောင်အင်ဂျင်နီယာ (ရေကျော်တံခါးလုပ်ငန်း) |
| ဦးငွေဇင် | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (တာတမံလုပ်ငန်း) |
| ဦးမြင့်အောင် | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (ရေကျော်တံခါးလုပ်ငန်း) |
| ဦးအေးမောင် | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (ကျော်ခွဲစက်၊ကွန်ကရိဖျော်စက်လုပ်ငန်း) |
| ဦးညွန့်မောင် | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (တာတမံလုပ်ငန်း) |
| ဦးကိုကြီး | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (အင်ဂျင်နီယာရုံး) |
| ဦးမျိုးဝေ | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (မြေနှင့် ကွန်ကရိစမ်းသပ်ခြင်း) |
| ဦးစောအယ်ဘတ်ဒီကိန်း | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (လျှပ်စစ်ဌာန) |
| ဦးအောင်စွမ်း | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (ယာဉ်နှင့်စက်ကြီးများဌာန) |
| ဦးအောင်ခင် | |
| ဦးမူရဲသီ | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (ကျော်ခွဲစက်၊ကွန်ကရိဖျော်စက်လုပ်ငန်း) |
| ဦးအောင်သိန်း | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (ရေကျော်တံခါးလုပ်ငန်း) |
| ဦးထွန်းမြတ် | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (တာတမံလုပ်ငန်း) |
| ဦးလှမောင် | |
| ဦးချပ်ညွန့် | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (ရေကျော်တံခါးလုပ်ငန်း) |
| ဦးတင်ငွေ | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (ကျောက်ထုတ်လုပ်ငန်း) |
| ဦးဝင်းအောင် | |
| ဦးအောင်လင်း | လက်ထောက်အင်ဂျင်နီယာ (ယာဉ်နှင့်စက်ကြီးဌာန) |
| ပုံစံထုတ်လုပ်သည့်အဖွဲ့ | ORRJE & CO SWEDEN |
| တည်ဆောက်ရေးအကြံပေးအဖွဲ့ | WIDMARK & PLATZER CO SWEDEN |
| ကာယ၊ဉာဏလုပ်သားပေါင်း ၂၆၅၆ဦး | |
တည်နေရာ
ပြင်ဆင်ရန်ရှမ်းပြည်နယ်တောင်ပိုင်း၊ ဖယ်ခုံမြို့နယ်၊ မိုးဗြဲအနီးရှိ အောင်ပန်း-လွိုင်ကော်ကားလမ်းအနီးတွင်တည်ရှိသည်။
အချက်အလက်များ
ပြင်ဆင်ရန်အင်းလေးကန်မှ ဆက်လက်စီးဆင်းလာသောရေသည် ဖယ်ခုံမြို့နယ်အတွင်းတွင် ဖယ်ခုံအင်းကြီးဖြစ်လာသည်။ ထိုအင်းကို မိုးဗြဲကျေးရွာ(ယခုမြို့)အနီးတွင် ဆည်တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ ထိုမိုးဗြဲဆည်မှတစ်ဆင့် ဘီလူးချောင်းအဖြစ် ဆက်လက်စီးဆင်းသည်။ လွိုင်ကော်နှင့် အင်းလေးကန်ကို ဆက်သွယ်သောရေလမ်းကြောင်းပေါ်တွင် တည်ရှိကာ ဆည်နှင့် ဘီလူးချောင်းကို ဆက်သွယ်သော တူးမြောင်းတစ်ခုပါဝင်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံ၏ တစ်ခုတည်းသော ရေကြောင်းသွားလာရေးပါဝင်သည့်ဆည်ဖြစ်သည်။[၂][၃]
| အမြင့်ဆုံးရေမျက်နှာပြင် အကျယ်အဝန်း | ၇၆ စတုရန်းမိုင် |
| အလျား | ၃၄မိုင်ခန့် |
| အမြင့်ဆုံးရေအမှတ် | ၂၈၉၇ပေ |
| အနိမ့်ဆုံးရေအမှတ် | ၂၈၈၀ပေ |
| ဒီဇိုင်း၏ ရေလျှံနှုန်း | ၃၂၅၀၀ ကုဗပေ/စက္ကန့် |
| အမြင့်ဆုံးသိုလှောင်နိုင်မှု | ၆၈၇၀၀၀ ဧကပေ |
| ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အမြင့် ၂၈၉၇တွင် အသားတင်ရေလှောင်နိုင်ခြင်း | ၂၉.၂ ဘီလီယံကုဗပေ |
| မြေသားတာရိုး | |
| အလျား | ၈၀၀၀ပေခန့် |
| အမြင့် (ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက်) | ၂၉၁၅ပေ |
| ထိပ်ဝအကျယ် | ပေ၂၀ |
| တာတမံအမြင့်ဆုံးနေရာ | ပေ၆၀ |
| ရေထုတ်တံခါး | |
| တံခါးပေါက် | ၄ပေါက် |
| အမြင့် (ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက်) | ၂၈၇၇ပေ |
| တံခါးတစ်ခု၏အကျယ် | ၂၃ပေ |
| တိုင်တစ်ခု၏ထု | ၆.၈ပေ |
| စုစုပေါင်းအလျား | ၁၁၅ပေ၄လက်မ |
| ရေထိန်းကန် | |
| အမြင့် (ပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက်) | ၂၈၄၆ပေ |
| တံခါးများ၏အကျယ် | ၁၉ပေ |
| အများဆုံးရေထုတ်မှု | ၂၄၀၀၀ကုဗပေ/စက္ကန့် |
| ရေကြောင်းသွားလာမှုကန် | ၂ဆင့် |
| ကန်အကျယ် | ၂၁ပေ |
| အလျား | ၁၂၀ပေ |
| ဆည်မြောင်း | |
| ရေသွင်းတံခါးမ | ၂ခု |
| ပေးနိုင်သောဧက | ၂၀၀၀ |
ပြခန်း
ပြင်ဆင်ရန်-
တူးမြောင်းနှင့်ဆည် -
ရေပိုလွှဲ (ဘီလူးချောင်းအဖြစ်ဆက်လက်စီးဆင်း) -
ဆည်အတွင်းမြင်ကွင်း -
ဆည်အတွင်းမှ တူးမြောင်းကိုတွေ့ရသောမြင်ကွင်း -
ရေထိန်းတံခါးများ -
ရေပိုလွှဲနှင့် ရေကြောင်းသွားလာရေးတူးမြောင်း
ကိုးကား
ပြင်ဆင်ရန်- ↑ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၈)
- ↑ "Lawpita and Mobye dam, Balu Chaung River, Karenni state, Myanmar"။
- ↑ "ဘက်စုံဖြည့်ဆည်း တာဝန်ကျေပွန်ခဲ့သည့် မိုးဗြဲဆည်"။