|
== ကိုးကား ==
{{reflist}}
ပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကောပ်ခဲ့၍၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ် တွင် တစ်ကြိမ်ထပ်မံ ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ယင်းနိုင်ငံ၏ လူဦးရေမှာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ၁၃၅ဝဝ ယောက်ဖြစ်သည်။
ထိုနိုင်ငံကို ၄ ရာစုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်ဟု အဆို ရှိ၏။ ၁၆၃၁ ခုနှစ်တွင် ရောမရဟန်းမင်း အဋ္ဌမအာဗန်က လွတ်လပ်သော တိုင်းပြည်အဖြစ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခဲ့၏။ ထို နိုင်ငံ၏ မြို့တော်မှာ ဆန်မာရီ နိုမြို့ဖြစ်သည်။ တောင်တန်း တစ်ခု၏ တောင်စောင်းတွင် မြို့တည်ထားသည်။ ဆန်မာရီနိုမြို့ရှိ ကောက်ကွေ့၍ မညီမညာရှိသော ရှေးလမ်းငယ်ကလေး များမှာ အလွန်ပင်ကျဉ်းမြောင်းလှသဖြင့် အများအားဖြင့် ယာဉ်များ၊ ရထားများပင် သွား၍မဖြစ်နိုင်ချေ။ လမ်းဘေးရှိ ကျောက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော လူနေအိမ်များမှာလည်း ယိုင်နေသဖြင့် လမ်းပေါ်သို့ပြို၍ ကျမည်ကိုပင် အထူးစိုးရိမ်ရ တော့၏။ ဆန်မာရီနိုမြို့၏ လူဦးရေမှာ ၄ဝဝဝ ခန့်ရှိသည်။ ဘဏ္ဍာရေးအတွက် အစိုးရက စာပို့တိုက်တံဆိပ်တော်အခွန်များ စည်းကြပ်ကော
[[Category:နိုင်ငံ]]
| 