မဟာဗန္ဓုလ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

၁၈၂၄ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလတွင် ဗန္ဓုလသည် သူ၏ထိပ်တန်း ဒုတိယအကြီးအကဲများမှ တစ် ယောက်ဖြစ်သော သတိုး သီရိမဟာ ဥဇန ကို ကချာ နှင့် ဂျိမ်းရှ သို့ သူပုန်များကို တိုက်ထုတ်ရန် စေလွှတ်ခဲ့သည်။ ဗြိတိသျှတို့မှ ၄င်းတို့၏၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင် တပ်ကို မြန်မာတို့နှင့် ကချာတွင် ရင်ဆိုင်တွေ့စေရန် စေလွှတ်ခဲ့ပြီး၊ အကျိုးဆက် အားဖြင့် နှစ်ဦးနှစ်ဘက်အကြားတွင် ပထမဦးစွာ ရင်ဆိုင်တိုက်ခိုက်မှုများ ဖြစ်ခဲ့သည်။ စစ်ပွဲသည် ရခိုင်၌ နယ်စပ် ရင်ဆိုင် တိုက်ခိုက်မှုများ ဖြစ်ပွားပြီးနောက် ၁၈၂၄ ခုနှစ် မတ်လ ၅ ရက်တွင် တရားဝင်ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။

မြန်မာတို့၏ စိတ်အာရုံထဲတွင် ဗန္ဓုလ သည် အလွန်လူကြိုက်များလျက်ရှိနေဆဲဖြစ်ပြီး ထင် ရှားသော မြန်မာဘုရင်များနှင့် ယှဉ်တွဲနေရာယူလေ့ရှိသည့် တစ်ဦးတည်းသော ဗိုလ်ချုပ်ကြီး လည်းဖြစ် သည်။ ၄င်းကို၎င်းကို လူကြိုက်များရခြင်းမှာ စစ်ဘက်ရေးရာအုပ်ချုပ်သူအဖြစ် သူ၏ကျွမ်းကျင်မှုများ ကြောင့်သာ မဖြစ်နိုင်ပါ။ အဆုံးတွင် ဗန္ဓုလ ၏ အောင်မြင်မှုများသည် ကျွမ်းကျင်ပြီး အတွေ့အကြုံရင့် ကျက်သော ဒုတိယအကြီးအကဲများဖြစ်သည့် မဏိပူရ တိုက်ပွဲတွင် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး [[နေမျိုးသူရ မင်းလှ နော်ရထာ]]နှင့် အာသံ တိုက်ပွဲတွင် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး [[မဟာ သီလဝ]] တို့နှင့်အတူ ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ ထို့အပြင် တိုင်းပြည်တွင် လူသိ များပြီး ပို၍အောင်မြင်သော ဗိုလ်ချုပ်ကြီးများဖြစ်သည့် မန်ချူး(Manchu ) ကျင်း မင်း ဆက် ၏ ၁၇၆၇ ခုနှစ် နှင့် ၁၇၆၉ ခုနှစ်များတွင် ကျူးကျော်ဝင်ရောက်မှုများကို အနိုင်ရခဲ့သော ဗိုလ်ချုပ်ကြီး[[မဟာသီဟသူရ]] ၊ ၁၇၆၇ တွင် အယုဒ္ဓယ မင်းနေ ပြည်တော် ကို အစိတ်စိတ်အမြွာမြွာပြိုကွဲစေခဲ့သည့် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး [[မဟာနော်ရထာ]] နှင့် ဗိုလ်ချုပ်ကြီး [[သီဟပတေ့]] သို့မဟုတ် ၁၆ ရာစုတွင် အရှေ့တောင် အာရှ၏ အနောက်ပိုင်း ပင်မနယ်မြေအတော်များများကိုသိမ်းပိုက်ခဲ့သည့်စစ်သည် ဘုရင် [[ဘုရင့်နောင်]] မင်းတရားကြီးတို့ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ၎င်းတို့သည် ထိုအချိန်က ကမ္ဘာ့အင်အားကြီးဖြစ်သော ဗြိတိသျှတို့ကို ဆန့်ကျင်၍ မည်သည့်အခါကမျှ မတိုက်ခိုက်ခဲ့ပေ။