ဖေမောင်တင်: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

စာကြောင်း ၃၁ -
|}
== ဦးဖေမောင်တင် (၁၈၈၈-၁၉၇၃) ==
ဦးဖေမောင်တင်သည် ကိုလိုနီခေတ်တွင် မြန်မာစာပေကို အထင်အမြင်သေးကြသော တက္ကသိုလ်အာဏာပိုင်တို့အား အတိုက်အခံ ပြု၍အတိုက်အခံပြု၍ မြန်မာစာပေကို တက္ကသိုလ်တွင် အဆင့်မီမီ သင်ကြားနိုင်သည့် အခြေအနေသို့ရောက်အောင် အားထုတ်ကြိုးပမ်းခဲ့သော ဆရာကြီးတစ်ဦးဖြစ်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံ၏ ပထမဆုံး ပါမောက္ခလည်း ဖြစ်သည်။
[[File:PeMgTin.JPG|thumb|ဦးဖေမောင်တင် ရုပ်တု]]
ဦးဖေမောင်တင်သည် [[အင်းစိန်မြို့နယ်|အင်းစိန်မြို့]] ပေါက်တောရပ် ဇာတိ ဖြစ်၍ ၁၂၅ဝ ပြည့်နှစ် ကဆုန်လပြည့် ၁၈၈၈-ခုနှစ် ၊ဧပြီ(၂၄)ရက် အင်္ဂါနေ့ ညနေ ၅ နာရီခွဲ အချိန်တွင် အဖဦးဖေ(အင်းစိန် တိမွေးကု-ဌာန ရုံးအုပ်စာရေးကြီး)နှင့် အမိဒေါ်မြိုင် တို့က မွေးဖွားခဲ့သည်။ မွေးချင်း(၆)ယောက်တွင် ပဉ္စမ မြောက်သား ဖြစ်သည်။ ငယ်မည်မှာ မောင်ဘတင် ဖြစ်ပြီး အစ်ကို ဖြစ်သူအစ်ကိုဖြစ်သူ မောင်ဘရင် ကွယ်လွန်သွားပြီးနောက် မောင်တင်ဟု အမည်ပြောင်းသည်။
 
၁၈၉၃ -တွင် အင်းစိန်-ဆရာကိုရင်ကြီး၏ အလွတ်ပညာသင်ကျောင်းတွင်အလွတ်ပညာသင်ကျောင်း၌ စတင်ပညာဆည်းပူး၍ စတင်ပညာဆည်းပူး။၃နှစ်အကြာတွင် ၃နှစ်အကြာ(၃)တန်းအောင်။တန်းအောင်သည်။
 
၁၈၉၆ -တွင် ရန်ကုန် ဟိုက်စကူးကျောင်းသို့ ပြောင်းရွှေ့ပညာသင်။ပြောင်းရွှေ့ပညာသင်ကာ ပထမတန်းမှစတက်။ပထမတန်းမှစတက်သည်။
 
၁၉၀၂ -တွင် ၇-တန်းအောင်၊တန်းအောင်ပြီး မြန်မာတစ်နိုင်ငံလုံးပထမရ၍ စကောလားရှစ်ဆုရ။စကောလားရှစ်ဆုရသည်။
 
၁၉၀၃ -တွင် ၈-တန်းတွင်တန်း၌ ပညာသင်နေစဉ် ''ကျောင်းသားများ လူမျိုးခြားဆရာများကို လက်အုပ်ချီနှုတ်ဆက်ရမည်'' ဆိုသည့် ပညာမင်းကြီးအမိန့်ကိုဆန့်ကျင်ပညာမင်းကြီးအမိန့်ကိုဆန့်ကျင်ပြီး အခြားကျောင်းသားများနှင့်အတူ ဆန္ဒပြ၊ဆန္ဒပြခဲ့ကြသောကြောင့် ပညာမင်းကြီးအမိန့်ပျက်ပြယ်။ပညာမင်းကြီးအမိန့်ပျက်ပြယ်သွားသည်။
 
၁၉၀၅ - (၉)တန်းတွင် ပထမရ၍ ရနောင်းဘုရင်ခံ၏ ရနောင်းဆုရ။ ဆုငွေ-၄၀ကျပ် နှင့် စာအုပ်များရ။