တရားဟောရာကျမ်း: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

No edit summary
အရေးမကြီး ဘော့ - စာသားများကို အလိုအလျောက် အစားထိုးခြင်း (-ဓါး +ဓား, -၀န် +ဝန်, -ပြဌာန်း +ပြဋ္ဌာန်း, -၀င် +ဝင်, -သြ +ဩ)
စာကြောင်း ၁ -
'''နိဒါန်း'''
 
”တရားဟောရာကျမ်းသည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင်  အကြီးမြတ်ဆုံးသောကျမ်းစာတစောင်ဖြစ်သည်။ အခြားကျမ်းစာအုပ်များနှင့်မတူ၊ လူကြီးပျိုငယ်မရွေး ပုဂ္ဂိုလ်ရေး ယုံကြည်ချက်နှင့် မိသားစုရေးရာများကို သြဇာဖုံးလွမ်းနိုင်သည်။ဩဇာဖုံးလွမ်းနိုင်သည်။ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းက အကြိမ်ပေါင်း (၈၀)မက ကိုးကားသော ကျမ်းဖြစ်သည်။ ရှေးဦးခရစ်ယာန်များ စဉ်ဆက်မပြတ် စာဖတ်များသောကျမ်းလေးကျမ်း(ကမ္ဘာဦးကျမ်း၊တရားဟောရာကျမ်း၊ ဆာလံကျမ်းနှင့် ဟေရှာယအနာဂတ္တိကျမ်း)တွင် တအုပ်အဖြစ် ပါ၀င်သည်။”ပါဝင်သည်။”
 
'''၁။''' '''စံတော်မီဝိသေသလက္ခဏာ'''
 
စာတန်က သခင်ရေရှုအား ကန္တာရတော်တွင် ရက်ပေါင်း(၄၀)ညဉ့်ပေါင်း(၄၀) စုံစမ်းခဲ့သည်။ ထိုသို့ စုံစမ်းခဲ့သော နည်းလမ်း(၃)မျိုးကို ခရစ်၀င်ကျမ်းများတွင်ခရစ်ဝင်ကျမ်းများတွင် ဝိဉ်ရေးရာသင်ခန်းစာများအဖြစ် သွန်သင်ထားပါသည်။ ထိုစဉ်တွင် ကိုယ်တိုင်(၃)ကြိမ်သုံးသော “ဝိဉာဉ်တော်ဓါး”ကို“ဝိဉာဉ်တော်ဓား”ကို တရားဟောရာကျမ်းတွင် “ထက်မြက်သောဓား ဟုရေးထားပါသည်။ တရားဟောရာကျမ်းသည် သခင်ခရစ်တော်ဘုရားနှစ်သက်အားရသော ကျမ်းစာစောင်ဖြစ်သကဲ့သို့ ယုံကြသည်သူများကလည်း နှစ်လိုဖွယ်ရာဖြစ်မည်ဟု ယုံကြည်ပါသည်။  တခုရှိသည်မှာ ဤကျမ်းသည် အပိုင်းပိုင်းအစစရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဂရိ Septuagint မှ အင်္ဂလိပ်ကျမ်းမူသို့ ပြန်ဆိုထားခြင်းဖြစ်သည်။  “ဒုတိယ ပညတ်ကျမ်း”ဟု အချို့က အဓိပ္ပါယ်ကောက်လွဲများ တတ်ကြသည်။ ထွက်မြောက်ရာကျမ်းနှင့်တောလည် ရာကျမ်းမှ အချို့ အချက်များပါ၀င်သည်။အချက်များပါဝင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် မလိုအပ်ဘဲ နောက်တကြိမ်ထပ်မပြောပါ။ သေချာဖတ်လျှင် ကွဲလွဲကြောင်းတွေ့ရမည်။ အံ့သြဖွယ်ကျမ်းတစောင်အံ့ဩဖွယ်ကျမ်းတစောင် ဖြစ်ပါသည်။
 
'''၂။''' '''ကျမ်းရေးသူ'''
 
မူလကျမ်းရေးသူသည် မောရှေဖြစ်ပါသည်။ ခေတ်သစ်စာပေအမှုတော်ဆောင်များက တဖန် ပြန်ရေးကြသည်။ နောက်ဆုံးအခန်းတွင် မောရှေ၏သေခန်းပါ၀င်သည်။မောရှေ၏သေခန်းပါဝင်သည်။ သို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ ဗျာဒိတ်တော်ပေးခြင်းဖြင့် ကြိုတင်ရေးသားသည်ဟု ယူဆသူများရှိသကဲ့သို့ မောရှေနောက်ပိုင်းတွင် ယောရှု သို့မဟုတ် တဦးဦးက ဆက်ရေးခြင်းဖြစ်သည်ဟု အချို့က ခံယူကြသည်။
 
လွတ်လပ်စွာ တွေးယူလျှင် တရားဟောရာကျမ်းသည် “ပညတ်ကျမ်းစာအုပ်ဖြစ်၍ ယောရှိလက်ထက် ဘီစီ ၆၂၀ ခန့်တွင် တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။ ထိုအချိန်က ရေးသည်မှန်လျှင် ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းသူများ၏ လိမ်ညာမှုဖြစ်မည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် မောရှေလက်ရာဖြစ်လျှင် ထိုခေတ်ကာလမှစ၍ ယေရုစလင် ပတ်၀န်းကျင်တခုပတ်ဝန်းကျင်တခု လုံးတွင် ဘုရားသခင် ကိုးကွယ်ခြင်း တပုံစံတည်းဖြစ်ရမည်ဟု ဆိုကြသည်။
 
ထိုသို့ ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းသူများ၏ လိမ်ညာမှုဖြစ်စရာအကြောင်းမရှိပါ။ အကယ်၍လိမ်ညာမှု မှန်လျှင် ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းမှုမဖြစ်နိုင်သကဲ့သို့ ဘာသာတရားအားကိုင်းရှိုင်းမှုရှိလျှင်လည်း လိမ်ညာမှု မဖြစ်နိုင်။
စာကြောင်း ၂၃ -
'''၃။''' '''အချိန်ကာလ'''
 
ဘီစီ ၁၄၀၆ ၀န်းကျင်တွင်ဝန်းကျင်တွင် အချိန်ယူ၍ ရေးသားထားပါသည်။ အချို့အချက်အလက်များနှင့် မောရှေကွယ်လွန်ပြီးမှ အဖြစ်အပျက်များကို သန့်ရှင်းဝိညာဉ်တော်ဖွင့်ဟခြင်းဖြင့် ရေးသားထားပါသည်။
 
ပိုမို၍အသေးစိပ် ဖတ်ရှုလိုလျှင် Pentateuch ကျမ်းများမိတ်ဆက်တွင် ဖတ်ရှုပါ။
စာကြောင်း ၂၉ -
'''၄။''' '''နောက်ခံသမိုင်းနှင့်ရည်ရွယ်ချက်'''
 
တရားဟောရာကျမ်းသည် ကန္တာရတောခရီးကြမ်းကာလတွင် မွေးဖွားကြီးပြင်းလာသော နောင်လာနောက်သားများအတွက် အသစ်တဖန်ပညတ်တော် ပြဌာန်းခြင်းဖြစ်သည်။ပြဋ္ဌာန်းခြင်းဖြစ်သည်။ (တဖန်ပေးခြင်းဖြစ်သည်၊ အဟောင်းကို ပြန်ကြော့ခြင်းမဟုတ်) ကတိတော်မြေသို့ ဝင်ရောက်ရတော့မည်ဖြစ်၍ ထိုနယ်မြေသစ်တွင် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ ခံစားတတ်အောင် ပညတ်တရားများ လိုက်နာခံယူဖို့ ထုတ်ပြန်သွန်သင်ခြင်း ဖြစ်သည်။
 
အခန်း ၁-၃ တွင် သိနာတောင်ပေါ်မှ စကားတော်များကို ဝိညာဉ်ရေးရာ ရှုဒေါင့်ဖြင့် ရှင်းပြထားသည်။ သမိုင်းကြောင်း သင်ခန်းစာမယူတတ်သူများသည် ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်သည်။ အဓိကအခန်းမှာ (အခန်း ၄-၂၆) ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်က သူ့လူများ လိုက်နာလုပ်ဆောင်ရန် ပြဌာန်းခြင်းဖြစ်သည်။ပြဋ္ဌာန်းခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သခင်ခရစ်တော်ဘုရား ဒုတိယပြန်လည်မကြွလာမခြင်း ဣသရေလလူများလိုက်နာခံယူရမည့် အချက်ကို အခန်း ၂၇-၃၃တွင် ဆက်လက်မိန့်မှာထားသည်။ မောရှေသေဆုံး၍ ယောရှုက သူ့အရိုက်အရာဆက်ခံခြင်းဖြင့် နိဂုံးချုပ်ထားသည် (အခန်း ၃၄)။
 
ရှင်ပေါလုက ဤကျမ်းစာသည် ဣသရေလလူမျိုးသို့ ပြဌာန်းချက်ဖြစ်သော်လည်းပြဋ္ဌာန်းချက်ဖြစ်သော်လည်း ယနေ့ယုံကြည်သူများနှင့်လည်း သက်ဆိုင်သည်ဟု သတိပေးထားသည်။ တရား ၂၅:၄ ကို ကိုးကာ၍ ၁ကော ၉:၁၀ တွင် “ငါတို့ကြောင့်သာ ဤသို့ ကျမ်းစာလာ၏” ဟု ရေးထားသည်။
 
ကျမ်းတစ်အုပ်လုံးသည် တိုက်တွန်းချက်ဖြစ်သည်။ ၅:၁ တွင် “နားထောင်ပါ — သင်ယူပါ — ထိန်းသိမ်း လိုက်လုပ်ပါ” ဟု ဆိုထားသည်။