သိမ်းမောင် (တရားဝန်ကြီးချုပ်ဟောင်း): တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

ယင်း ‘မည်သူမျှ ဖိနပ်မစီး’ စာတန်းသည် အင်္ဂလိပ် လက်အောက်တွင် ပထမဆုံး ပေါ်ပေါက်လာသော စာတန်းကလေးပင် ဖြစ်၏။ ပြည်မြိုပြည်မြို့ ့ရွှေဆံတော်ရွှေဆံတော် စေတီတော်ကြီးမှ ဝတ်လုံ ဦးသိမ်းမောင် အစတွင် ပြုလုပ်လိုက်သော သမိုင်း မှတ်တိုင် တခုပင် ဖြစ်၏။ ယင်းမှစ၍ တစတစ မြန်မာပြည်လုံးသို့ ပျံ့နှံ ကူးစက် သွားခဲ့လေ၏။

ယင်းသို့ ပြုမှုချက်ကို ရွှေမော်ဓော ဂေါပကလူကြီးများက မခံရပ်ဖြစ်ကာ ရန်ကုန်မြိုရန်ကုန်မြို့ ့ဝိုင်အမ်ဘီအေဝိုင်အမ်ဘီအေ အသင်းသို့ တိုင်ကြားလေသည်။ ထိုအခါ အကျိုးဆောင် (အတွင်းရေးမှူး) ဖြစ်သူ ဝတ်လုံ ဦးသိမ်းမောင်သည် ရန်ကုန်မြိုရန်ကုန်မြို့ ့ဂျူဗလီဂျူဗလီ ခန်းမကြီး၌ မြို့လုံးကျွတ် အစည်းအဝေး ခေါ်ယူလျက် အကြီးအကျယ် အရေးယူ ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ မိမိတတ်သမျှ ဝတ်လုံ ဗဟုသုတများဖြင့် အကိုးအကား စုံလင်စွာဖြင့် ရှင်းလင်း တင်ပြလျက် ဆန္ဒယူ ဆောင်ရွက်ခဲ့ရာ တခဲနက် အားပေး ထောက်ခံကြ၏။ ရာခိုင်နှုန်းပြည့် နီးပါးမျှ အောင်မြင်ခဲ့သည်ဟု ဆို၏။ ယင်းအချိန်မှ စပြီး ဘုရင်ခံမှ အစ အရာရှိ အရာခံ အစေခံများပါ မကျန် လူဖြူ လူမည်း အားလုံး မြန်မာ ကျောင်းကန်များ၌ ဖိနပ် မစီးကြတော့ချေ။ (’ဖိနပ် ပြဿနာ’ ကိုလည်း ကြည့်ပါ။)

ဝတ်လုံ ဦးသိမ်းမောင်သည် ဖိနပ် ကိစ္စဖြင့် ရှေ ့ဆောင်ရှေ့ရွက်ရှေ့ဆောင်ရှေ့ရွက် ဆောင်ရွက်ခဲ့သူ ဖြစ်၍ ‘ဖိနပ် သိမ်းမောင်’ ဟုပင် တချိန်က အခေါ်ခံခဲ့ရ၏။ အမည်မှာ မတင့်တယ်၊ နားမခံစရာ ဖြစ်သော်လည်း ဝတ်လုံ ဦးသိမ်းမောင်ခမျာ ကျေကျေနပ်နပ် ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် လက်ခံရှာ၏။

၁၉၂၂ ခုနှစ်မှ ၁၉၂၅ ခုနှစ် အတွင်းတွင် ရန်ကုန် မြူနီစီပယ် ပညာရေး အဖွဲ့ ဥက္ကဋ္ဌ ဖြစ်ပြီး ၁၉၃၁ ခုနှစ်တွင် ရန်ကုန် မြို့တော်ဝန် ဖြစ်လာသည်။ ၁၉၃၃ ခုနှစ်တွင် လန်ဒန်မြို့သို ထပ်မံ သွားရောက်ကြသော မြန်မာ ကိုယ်စားလှယ် အဖွဲ့တွင်လည်း ဦးသိမ်းမောင် ပါဝင် ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး တွဲဖက် ကော်မတီရှေ့တွင် မြန်မာပြည်၏ လိုအင်ဆန္ဒကို တောင်းဆိုခဲ့သည်။ ရန်ကုန်မြို့ [[အ.ထ.က(၂)ဒဂုံ|မြို့မကျောင်း]]တွင် ကျောင်းအုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့ဝင်လူကြီးအဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။<ref>{{cite book |title=မြို့မအမျိုးသားကျောင်းသမိုင်း |date=၂၀၁၂ |publisher=ဦးစိုးဝင်း }}</ref>