ဖြူး၊ မောင် (ဒေါက်တာ): တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

စာကြောင်း ၂ -
ဒေါက်တာမောင်ဖြူးကို အဖ ဦးအောင်ညွန့်၊ အမိ ဒေါ်ချောတို့မှ ၁၉၀၅ ခုနှစ်တွင် [[ပဲခူးခရိုင်]]၊ [[ပဲနွယ်ကုန်းမြို့]]၌ မွေးဖွားခဲ့သည်။ မွေးချင်း သုံးဦးရှိသည့်အနက် အငယ်ဆုံးဖြစ်သည်။ တရုတ်"တန်"လူမျိုးဖြစ်၍ အမည်၏ရှေ့တွင် "တန်" ထည့်ကာ တန်ဂွမ်လျောင်ဟု ခေါ်သည်။
 
မောင်ဖြူးဆိုသော ကလောင်နာမည် ယူခြင်းမှာ သူငယ်စဉ်က မိဘများ [[ဖြူးမြို့]]ကို ပြောင်းလာကြသည်။ ဖြူးမှာပဲ ကျောင်းနေ၊ ဖြူးမှာပဲ ကြီးပြင်လာ၍ကြီးပြင်းလာ၍ မောင်ဖြူးဆိုတဲ့ ကလောင်အမည် ယူခဲ့ရာက မောင်ဖြူးဟု နာမည်တွင်လာသည်။
 
မောင်ဖြူး ငယ်စဉ်ကပင် ဖခင်ကွယ်လွန်ခဲ့ပြီး မိခင်မုဆိုးမကြီးသည် ငွေးကြေးပြည့်စုံသူ မဟုတ်ပါ။ သို့သော် မောင်ဖြူးက ပညာသင်ဆုများကို ဆက်တိုက်ရ၍ ဘီအေအောင်ခဲ့သည်။ ရန်ကုန်အစိုးရအထက်တန်းကျောင်းတွင် ပညာသင်နေစဉ် ၇ တန်း စကောလားရှစ်၊ ၁၀ တန်း စကေားလားရှစ်ရခဲ့သည်။ ၁၉၂၆-ခုနှစ်တွင် ဘီအေအောင်ခဲ့သည်။
 
ဆရာမောင်ဖြူး ဘီအေအောင်သည့်အချိန်တွင် အမျိုးသားရေးလှုပ်ရှားမှုများ ပြင်းထန်နေချိန်ဖြစ်သည့်အလျောက် အုပ်ချုပ်ရေးဘက်တွင် ရာထူးမယူဘဲ ပညာရေးဘက်တွင် အလုပ်ဝင်လုပ်ခဲ့သည်။ ထိုအကြောင်းကို ဆရာက သူ့ဆွေမျိုးသားချင်းများကို ပြောပြလေ့ရှိတဲ့ စကားတစ်ခုရှိသည်။ ဒါက "ငါ့ကိုယ်ကိုတော့ အင်္ဂလိပ်ကျွန်အဖြစ် အသုံးချလို့ရပေမယ့် ငါ့စိတ်ဓာတ်ကိုတော့ ကျွန်အဖြစ်မခံဘူး"တဲ့။ ဟူ၍ ဖြစ်သည်။
 
၁၉၃၅−၃၆ ခုနှစ်မှာ ကျောင်းသားသပိတ်ကြီးပေါ်တော့ ဆရာက စစ်တွေမြို့ အစိုးရဟိုက်စကူးကျောင်းမှာ ဒုတိယကျောင်းအုပ် လုပ်နေတယ်။လုပ်နေသည်။ အဲဒီတုန်းကထိုစဉ်က ဆရာနဲ့ဆရာနှင့် အတူနေတဲ့အတူနေသော ၁၀ တန်းကျောင်းသား ကိုမြင့်ဆွေကို သပိတ်ခေါင်းဆောင် လုပ်စေခဲ့သတဲ့။လုပ်စေခဲ့သည်။
 
၁၉၄၇ ခုနှစ်မှာခုနှစ်တွင် အမေရိကန်ပြည် ကာလီဖိုးနီးယားတက္ကသိုလ်ကကာလီဖိုးနီးယားတက္ကသိုလ်မှ ဒေါက်တာဘွဲ့ယူပြီး ဗမာပြည် ပြန်လာတဲ့အခါပြန်လာသည့်အခါ ရန်ကုန်မြို့ ဆရာဖြစ်သင်ကျောင်းမှာဆရာဖြစ်သင်ကျောင်း၌ မြန်မာစာကထိက တာဝန်ယူတယ်။တာဝန်ယူသည်။ ၁၉၅၀ ခုနှစ်မှာခုနှစ်တွင် ပြင်သစ်စာပေအတွက် နိုင်ငံခြားကိုနိုင်ငံခြားသို့ ပညာသင်အဖြစ် သွားပြီး၊ ၁၉၅၃ ခုနှစ်မှာခုနှစ်၌ ဗမာပြည် ပြန်လာတယ်။ပြန်လာသည်။ ပညာရေးဌာနမှာပညာရေးဌာနတွင် သင်ရိုးညွှန်းတမ်း မာတိကာအရာရှိအဖြစ် ဆောင်ရွက်တယ်။ဆောင်ရွက်သည်။ နောက်ထို့နောက် ကရင်ပြည်နယ် ပညာဝန်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ပြီး ၁၉၅၈ ခုနှစ်မှာခုနှစ်၌ အလုပ်ကအလုပ်မှ အငြိမ်းစားယူတယ်။အငြိမ်းစားယူသည်။ ရှေ့နေလိုက်တယ်။ရှေ့နေလိုက်သည်။
 
ဆရာကိုဆရာ့ကို တချို့က ဖြူးဇာတိလို့ ထင်ကြတယ်။ထင်ကြသော်လည်း မဟုတ်ဘူး။ပဲနွယ်ကုန်းဇာတိဖြစ်သည်။ ပဲနွယ်ကုန်းဇာတိပါ။ ဒါကြောင့်ထို့ကြောင့် ၁၉၃၅−၃၆ ခုနှစ်တစ်ဝိုက်ကခုနှစ်တစ်ဝိုက်တွင်း ဆရာရေးတဲ့ဆရာရေးသည့် ဆောင်းပါးများမှာ ဆရာက သူ့ကိုယ်သူ"ဦးပန်းနွယ်"လို့ တင်စားရေးခဲ့တယ်။တင်စားရေးခဲ့သည်။ "ဦးပဲနွယ်"ဆိုရင် အခေါ်ရခက်မယ်။အခေါ်ရခက်ပြီး နာမည်အနေနဲ့ မှည့်လို့ မကောင်းဘူး။ ဒါကြောင့်မကောင်းသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဦးပန်းနွယ်လို့ထို့ကြောင့် ရေးတာပဲ။ဦးပန်းနွယ်ဟုရေးသည်။ အဲဒီနှစ်များကထိုနှစ်များက ရေးတဲ့ရေးသည့် ကြီးပွားရေးမဂ္ဂဇင်းတွေမှာကြီးပွားရေးမဂ္ဂဇင်းများတွင် ဆရာ့ကို "ဦးပန်းနွယ်" အဖြစ် ရပ်တည်နေခဲ့တာရပ်တည်ခဲ့သည်ကို တွေ့ရပါမယ်။တွေ့ရမည်။
 
ဆရာအစ်ကိုအစ်ကို အကြီးဆုံးကအကြီးဆုံးမှာ ကွယ်လွန်သူ အထက်တန်းရှေ့နေ ဦးဂွမ်ချိုင်တဲ့။ဦးဂွမ်ချိုင်ဖြစ်သည်။ အစ်မကတော့အစ်မအမည်မှာ ဒေါ်ဘန်ကင်းတဲ့။ဒေါ်ဘန်ကင်းဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာအေးဘုရားလမ်းမှာ နေသည်။ကမ္ဘာအေးဘုရားလမ်းတွင်နေသည်။
"ဖြူးစာပေနှင့် ကလေးစာပေရိပ်မြုံ”က စာအုပ်များထုတ်ဝေခဲ့သည်။
==ရေးသားပြုစုထုတ်ဝေခဲ့သော စာအုပ်များ==