မက်မွန်သီး: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အညှောက်များ ထွက်လာသည့်အခါ မူလပျိုးပင်များ၏ အညွန့်များကို ဖြတ်လိုက်တော့၏။ ကူးသော အဖူးများမှထွက်လာသော အကိုင်းအခက်သစ်များသည် အပင်သစ်၏ အညွန့်အတက်

များဖြစ်လာသည်။ ထိုအပင်သစ်မှသီးသော အသီးများသည် အဖူးများယူသော မူလအပင် အသီးများကဲ့သို့ တထေရာတည်း တူကြသည်။

အသီးသီး၏။ မက်မွန်ပင်များသည် အပင်ပိုးများကျရောက်တတ်သဖြင့် သက်တမ်းတိုသည်။ ထို့ကြောင့် ဂရုပြုစိုက်ပျိုးကြရသည်။ ပိုးသတ်ဆေးနှင့် အပင်ရောဂါဆေးများကို မပြတ်ဖျန်း ပေးရသည်။

 

မက်မွန်ပင် အမျိုးပေါင်း နှစ်ရာခန့်ရှိရာ အစေ့ကျွတ်၊ အစေ့ကပ်၊ အသားဖြူနှင့် အသားဝါဟူ၍ ခွဲခြားထားလေသည်။ အချို့မက်မွန်သီးမှ အစေ့များသည် အသားနှင့်ကပ်မနေဘဲ လွယ်

ကူစွာ ထုတ်ယူနိုင်သောကြောင့် အစေ့ကျွတ်မျိုး ဟုခေါ်သည်။ အချို့အသီးမှ အစေ့များကား အသားတွင်ကပ်နေ၍ လွယ်ကူစွာ

ပုပ်၍ ပျက်စီးတတ်သဖြင့် ရပ်ဝေးရှိ ဈေးများသို့တင်ပို့ရာ၌ အခက်အခဲနှင့် ကြုံရလေသည်။ အသီးများကို မှည့်လျှင်မှည့်ခြင်း ဆွတ်ခူးရသည်။ သို့ရာတွင် ယခုခေတ်တွင် စည်သွတ်လုပ်ငန်း စက်ရုံကြီးများ ပေါ်ပေါက်လာပြီဖြစ်ရာ ဈေးအမှီ မတင်ပို့နိုင်သော အသီးမှည့်များကို အကြီးအကျယ်စိုက်ပျိုး၍ အသီးများကို

စည်သွတ်ကာ အရပ်ရပ်သို့ တင်ပို့ရောင်းချကြသည်။ အင်္ဂလန်နိုင်ငံ၌ မက်မွန်ပင်များကို မှန်အိမ်များဆောက်၍ စိုက်ပျိုးကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၊ ရှမ်းကုန်းပြင်မြင့်၌ ပေပေါင်း ၃ဝဝဝ ကျော် အမြင့်ရှိသော အရပ်များတွင် မက်မွန်ပင်များ ဖြစ်ထွန်းနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် မေမြို့၊ ကလောနှင့် တောင်ကြီးမြို့များ