ဆိုင်းဆရာများ: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

ရွာစားကြီးဆရာဖေ၏ တပည့်ဖြစ်သူ အမရပူရမြို့သား ဆရာပေသည်လည်း ဆိုင်းရာဇဝင်၌ ထင်ရှားသူ ဖြစ်သည်။ ရွာစားကြီးဆရာဖေသည် ရွှေနန်းတော်တွင်း၌ အသုံးတော်ခံခဲ့ စဉ်အခါများက တပည့်ကြီးဆရာပေအား မိမိနှင့်အတူလိုက်ပါစေခဲ့သည်။ ဆရာပေသည် ဆရာဖေ၏ သားများဖြစ်ကြသော ဆရာစိမ့်နှင့် ဦးမောင်ကလေး(စိန်ဗေဒါ)တို့ကို ငယ်ရွယ်စဉ်အခါက ယင်းတို့၏ ဖခင်ကြီးဆရာဖေနှင့်အတူ ဆိုင်းအတတ်

ကို အထူးဝါယမစိုက်ထုတ်ကာ သင်ကြားပေးခဲ့သူ တစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ဆရာပေသည် ဆရာဖေ၏သားကြီး ဆရာစိမ့် ဆိုင်းခွဲ၍ ထောင်ပြီးသည့်နောက်မှသာလျှင် ဆိုင်းခွဲ၍ထောင်ခွင့်ကိုရရှိခဲ့လေသည်။ ဆိုင်းအတတ်ကို သင်ကြားရာတွင် တင်းတိမ်ခြင်း မရှိသော ဆရာပေသည် ယင်းသို့ ဆရာရွာစားကြီး ဆရာဖေနှင့်ခွဲခွာခဲ့သော် လည်း၊ ဆိုင်းဆရာကြီး ဆိုင်းဆရာကြီး ဦးကျော်ဇံအား သူနှင့်အတူ လိုက်ပါနေထိုင်ရန် ပန်ကြားခေါ်ခဲ့

အလင်္ကာကျော်စွာဦးဟံပ၏ ဖခင်တည်း။ ထိုအခါမှစ၍ မြန်မာနိုင်ငံမြေလတ်ပိုင်းတွင် ဆိုင်းပညာ တိုးတက်ပြန့်ပွားခဲ့ရာ ဆိုင်းလောက၌ မန္တလေးမြို့မှ လွဲလျှင် ပြည်မြို့သည် အချက်အချာ ဌာနတစ်ခုဟု ဆိုနိုင်တော့လေသည်။ ပြည်မြို့၌ ဆရာပေ နှင့် ဆရာကြီးဦးကျော်ဇံတို့၏ သတင်းသည် လွန်စွာကျော်ကြားသည့်အလျောက် တပည့်တပန်းများလည်း လွန်စွာပေါများလေသည်။ ယင်းသည့်တပည့်များအနက် နှဲဆရာဦးမှင်၏သား

ဦးဟန်ပ၊ ယင်း၏ညီ ဦးလှဖေနှင့် ဆရာပေ၏သား ဦးဘစံတို့လည်း ပါဝင်လေသည်။ ဆရာပေ၏သား ဦးဘစံနှင့် ဦးလှဖေတို့သည် ဆိုင်းအတတ် ပညာ၌ နာမည်ကျော်ပြီးမှ ကွယ်လွန်ခဲ့

မုံရွာမြို့ဆိုင်းဆရာ ဆရာဘိန်းသည်လည်း မိမိ၏ ဆရာဖြစ်သူ

ဆရာစိမ့်ကဲ့သို့ ခေါင်းပေါ်တွင်ရေအပြည့်ထည့်ထားသော ခွက်ကို

တပည့်များပင်ဖြစ်ကြသော ယိုးဒယားသိန်းမေ၏ ခင်ပွန်း

ဦးဘမောင်၊ ထိန်တောဦးဘိုးခ၊ ပဲခူးနယ်သား ဦးရွှေဖဲနှင့်