မြင့်၊ ဦး(နေရှင်နယ်): တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

နေရှင်နယ်ဦးမြင့်ကို ၁၈၉၃ ခုနှစ်တွင်ဖွားမြင်သည်၊ ဇာတိမှာဟင်္သာတခရိုင် အင်္ဂပူ မြို့နယ်အင်္ဂပူမြို့နယ် ပန်းတင်ရွာ၊ အမည်ရင်းဦးမြင့်ဖြစ်သည်၊ မိဘနှစ်ပါးမှာ မြေပိုင်ရှင်ဦးမြလွင်နှင့် ဒေါ်အိမ်ကြွယ် တို၌ဖြစ်သည်၊တို့ဖြစ်သည်၊ မွေးချင်းငါးယောက်ရှိသည်၊ ဒုတိယမြောက်ဖြစ်သည်၊ ကျောင်းနေသည့်အရွယ်သို၌ရောက်လျှင်ကျောင်းနေသည့်အရွယ်သို့ရောက်လျှင် ကျေးလက်ရိုးရာ မြန်မာဗုဒ္ဓဘာသာဘုန်းကြီးကျောင်း တွင်မြန်မာဗုဒ္ဓဘာသာဘုန်းကြီးကျောင်းတွင် စတင်ပညာသင် ကြားကြားသည်၊ သည်၊ ထို၌နောက်ထို့နောက် ရန်ကုန် ဟိုက်စကူးကျောင်း ( ယခုလသာ အထက-၁ ) သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့သည်၊ ထိုကျောင်းမှပင် ဆယ်တန်းအောင် သည်။ဆယ်တန်းအောင်သည်။ ဂျပ်ဆင် (ယုဒသန်)ကောလိပ်သို၌ကောလိပ်သို့ ဆက်တက်သည်။

ဦးမြင့် ဘီအေအထက်တန်း ( အင်္ဂလိပ်စာဂုဏ်ထူးတန်း )ရောက်သည့် နှစ်တွင် ပထမ ကျောင်းသားသပိတ်ကြီးနှင့် တန်းတိုးသည်၊ ၁၉၂၀ပြည့် နှစ် ဒီဇင်ဘာလ(၅)ရက် (မြန်မာနှစ် ၁၂၈၂ ခု တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ကျော် ၁၀ ရက်နေ့တွင် ပထမကျောင်းသားသပိတ်ကြီး ပေါ်ပေါက်သည်၊ ပထမ ကျောင်းသားသပိတ်ကြီးသည် ကျောင်းသားများ ကျယ်ကျယ် ပြန့်ပြန့် ဆင်နွှဲလိုက်သော နယ်ချဲ့ဆန့်ကျင်ရေး အမျိုးသား လွတ်လပ်ရေးတိုက်ပွဲ ဖြစ်သည်၊ ဦးမြင့်သည် သပိတ်မှောက်ရာတွင်ဦးမြင့်သည်သပိတ်မှောက်ရာတွင် တက်ကြွစာ ပါဝင်ဆောင်ရွက် သည်၊ပါဝင်ဆောင်ရွက်သည်၊ သပိတ်မှောက် ကောင်စီ ၂၆ ဦး ဖွဲ၌စည်းရာတွင်ပါဝင်သည်၊ဖွဲ့စည်းရာတွင်ပါဝင်သည်၊ ငွေထိန်းဖြစ်သည်။

ဦးမြင့်သည် နယ်ချဲ့ဆန့်ကျင်ရေး အမျိုးသား ကြိုးပမ်းမှုတွင် များစွာစိတ်အား ထက်သန်သည်၊ မည်သူကချော့ချော့ မည်သူက ခြောက်ခြောက် ပျော့မည့် သူပျော့မည့်သူ မည့်သူမဟုတ်ပေ။ ယုံကြည်ချက်ယုံ့ြည်ချက် ခိုင်မာ ဇွဲကြီးသူ ဖြစ်သည်။ သာဓကပြရလျှင် ၁၉၂၀ ပြည့်နှစ် ဒီဇင်ဘာလ (၅)ရက်နေ၌ညနေရက်နေ့ညနေ တွင် သပိတ်စခန်းရှိရာတွင်သပိတ်စခန်းရှိရာ ရွှေတိဂုံဘုရားအနီး ဦးမာရိယကျောင်း သို၌သို့ ရန်ကုန်ကောလိပ်ကျောင်းအုပ်ကြီးနှင့် ဆရာဦးဘတို၌ဆရာဦးဘတို့ ရောက်ရှိလာသည်၊ ကျောင်းသား များ ကျောင်းသို ့ကျောင်းသို့ ပြန်ကြရန် နှင့် စာကြိုးစားရန် တိုက်တွန်း သည်၊တိုက်တွန်းသည်၊ ထိုအခါ သပိတ်မှောက် ကျောင်းသားတစ်ဦးက -

အင်္ဂလိပ်တို၌ဟာအင်္ဂလိပ်တို့ဟာ ပရိယာယ်များတယ်၊ ခင်ဗျားတို၌ခင်ဗျားတို့ သွေးဆောင်ရာကို မလိုက်ဘူး ဟုအော်ပြောလိုက်လေသည်၊ ဦးမြင့်ကလည်း -

ကျွန်တော်တို၌ထွက်လာတာကျွန်တော်တို့ထွက်လာတာ ရည်ရွယ်ချက်ရှိပါတယ်။ ဆရာတို၌ခေါ်ပေမယ့်ဆရာတို့ခေါ်ပေမယ့် အလကားဘဲ။ သွေးဆောင်ခေါ်မနေပါနဲ့တော့။ ဆရာကြီးအခုချက်ချင်းထွက် သွား။ဆရာကြီးအခုချက်ချင်းထွက်သွား။ မကြည့်ချင်ဘူးဟု အော်ဟစ်ပြောဆိုခဲ့သည်။

၁၉၂၀ ပထမကျောင်းသားသပိတ်ကြီးသည် များစွာ အောင်မြင်သည်၊ ယင်း သပိတ်ကြီးကြောင့် မြန်မာတို၌နိုင်ငံရေး၊မြန်မာတို့နိုင်ငံရေး၊ ပညာရေး၊ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေး စသောနယ်ပယ်တို၌တွင်စသောနယ်ပယ်တို့တွင် နိုးကြားလာသည်၊ ရန်ကုန်မြို့တွင် အမျိုးသား ကောလိပ်ကျောင်းတစ်ကျောင်းနှင့် အနယ်နယ် အရပ်ရပ်တွင် အမျိုးသား ကောလိပ်ကျောင်းပေါင်း ၉၀ ကျော် ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။

၁၉၂၁ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလတွင် မန္တလေးမြို့ ဂျီစီဘီအေခေါ် မြန်မာ အသင်းချုပ်ကြီး နဝမအကြိမ်မြောက် ကွန်ဖရင့် ကျင်းပသည်။ သပိတ်မှောက် ကျောင်းသားကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် ဦးမြင့်တက်ရောက်သည်၊ ယင်းကွန်ဖရင့်တွင် အမျိုးသားနေ့ သတ်မှတ်ရေးနှင့် ပတ်သက်၍ အချေအတင် ဆွေးနွေး ကြသည်။ သူရိယသတင်းစာဆရာ ဦးတုတ်ကြီးက သီပေါမင်း ပါတော်မူ သောနေ့ ကို သတ်မှတ်ရန် အဆိုပြုသည်၊ ပျဉ်းမနားမှ ဦးဒွေးကဆရာတော် ဦးဥတ္တမ ထောင်ကျသောနေ့ကို သတ်မှတ်ရန် အကြံပေးသည်။ သပိတ်မှောက် ကျောင်းသား ကိုယ်စားလှယ်ဦးမြင့်က ပါတော်မူနေ့၊ ထောင်ကျသော နေ့ရက်များသည် အမင်္ဂလာဖြစ်သည်၊ ဇမ္ဗူဒီပါ လင်္ကျာတောင် ကျွန်း နိမိတ်ထွန်းဆိုသော ရှေးသူဟောင်း တို့ရှေးသူဟောင်းတို့ ဆိုသည့်စကား အတိုင်းပင် မင်္ဂလာရှိသောနေ့ကို ရွေးချယ်ရန် တင်ပြသည်။ တက္ကသိုလ် ဥပဒေကို သပိတ်မှောက်သည့် ကိစ္စသည် အင်္ဂလိပ်လက်ထက်တွင် အင်္ဂလိပ်ဥပဒေကို ပထမဦးဆုံးတော်လှန်သည့် ကိစ္စဖြစ်သည်။ အကျမဟုတ် အတက်ဖြစ်သည်၊ အစုန်မဟုတ်။ အဆန်ဖြစ်သည်။ တစ်နိုင်ငံလုံးနိုးကြားတက်ကြွ လာပြီး ဝံသာနုရက္ခိတတရား ထွန်းကားလာသည်။ ထို့ကြောင့် ကျောင်းသားများ သပိတ်မှောက်သည့် နေ့ကို ရွေးချယ် သတ်မှတ်ရန် ရှင်းလင်းရွေးချယ်သတ်မှတ်ရန် တင်ပြသည်၊ရှင်းလင်းတင်ပြသည်၊ တက်ရောက်လာကြသော ကိုယ်စားလှယ် အားလုံးက ဦးမြင့်အဆိုကို တစ်ခဲ နက်ထောက်ခံသည်။ ထို့ကြောင့် ကျောင်းသားများသပိတ်မှောက်သည့် တန်ဆောင်မုန်း လပြည့်ကျော် (၁၀)ရက်နေ့ကို အမျိုးသားနေ့ဟု သတ်မှတ်သည်။ ထိုနေ့သည် နယ်ချဲ့တို့ အပေါ် အောင်ပွဲခံသောနေ့ ဖြစ်သောကြောင့် အမျိုးသားအောင်ပွဲနေ့ဟု ခေါ်ကြသည်။

ထိုအချိန်မှစ၍ တစ်နိုင်ငံလုံး နှစ်စဉ်တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ကျော် (၁၀)ရက် နေ၌ရောက်တိုင်းနေ့ရောက်တိုင်း အမျိုးသားအောင်ပွဲနေ့ ကျင်းပကြ လေသည်။ အမျိုးသားနေ၌အမျိုးသားနေ့ (နေရှင်နယ်ဒေး) ဖြစ်ပေါ်လာ အောင် ပထမဦးဆုံးစည်းရုံး လှုံ့ဆော်ခဲ့သူ ဦးမြင့်ကိုလည်း နေရှင်နယ်ဦးမြင့်ဟု ခေါ်တွင် လေသည်။

သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်း သည်သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်းသည် အမျိုးသားနေ့နှင့် ပတ်သက်၍ ဖွဲ့ဆိုခဲ့ဖူးသည်။ နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် ပါမောက္ခမှိုင်းထက် ၁၈နှစ်ငယ်သည်၊ သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်း၏ စာများကို ဖတ်၍ ကြီးပြင်းခဲ့သူဖြစ်သည်၊ အမျိုးသား စာပေယဉ်ကျေးမှုကိုချစ်မြတ်နိုးသည်၊ လေးစားတန်ဖိုးထားသည်၊ ဂျပ်ဆင် ကောလိပ်မှာနေစဉ်က ဦးဖိုးကျား။ ဦးဖိုးလတ်။ ဦးလူဖေဝင်းတို၌နှင့်ဦးလူဖေဝင်းတို့နှင့် အတူ မစ္စတာ မောင်မှိုင်းဘွဲ့ခံ သူရိယဆရာ ဦးလွန်းထံသို့ သွားရောက်၍ မြန်မာစာ မြန်မာ ရာဇဝင်တို့ကိုလေ့လာဆည်းပူးခဲ့သူဖြစ်သည်၊ သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်းကို ကြည်ညိုလေးစား အားထားသူ ဖြစ်သည်။

သပိတ်မှောက်ကာလအတွင်းက မြန်မာ့အလင်းသတင်းစာတွင် အမျိုးသား ကောလိပ်မှ ဆရာတစ်ဦးသည် လခမှန်မှန် မရ၍ ယောလုံချည် ပေါင်စား နေရသည်ဟု ပါလာသည်။ ပါမောက္ခမှိုင်းကို ရည်ရွယ်ပါတကား၊ ကျောင်းသားများက မကျေမနပ်ဖြစ်ကာ အုံကြွလာသည်၊အုံ့ြွလာသည်၊ မြန်မာ့အလင်း သတင်းစာကိုသပိတ်မှောက်ရန် စည်းရုံးလှုံ့ဆော်ကြသည်။ ယင်းတို၌အထဲတွင်ယင်းတို့အထဲတွင် နေရှင်နယ်ဦးမြင့်နှင့် ဦးလူဖေဝင်းတို့က ထိပ်ဆုံးက ဖြစ်သည်။ သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်းထံ သို့ချက်ချင်းသွားရောက် သတင်းပို့ကြသည်၊သို့ချက်ချင်းသွားရောက်သတင်းပို့ကြသည်၊

မှိုင်းက ]] ဟာ ၏... ၏ ၏ မလုပ်္နကပါနဲ၌ကွာ၊မလုပ်ကြပါနဲ့ကွာ၊ ရန်ကို ရန်ခြင်း မတုံ၌နှင်း္နကပါနဲ၌၊မတုံ့နှင်းကြပါနဲ့၊ အမြန် သွား္ဒပီးတားလိုက်္နကပါ၊အမြန်သွားပြီးတားလိုက်ကြပါ၊ ကျောင်းသားတွေက ဆရာ့အတွက်ဘာလို၌မခံမရပ်နှိုင်ဖြစ်္နကဆရာ့အတွက်ဘာလို့မခံမရပ်နှိုင်ဖြစ်ကြ တာလဲ ြ ဟုမေးသည်၊

ယောလုံချည် ပေါင်စားနေရတယ်ဆ္ဒိုပီး သတင်းစာကနေသိက©ာချလို၌သတင်းစာကနေသိက္ခာချလို့ မခံမရပ်နှိုင် ဖြစ်တာပါဆရာ ြ

ယောလုံချည် ပေါင်စားနေရတယ်လို၌ရေးတာပေါင်စားနေရတယ်လို့ရေးတာ ဘာနာစရာရှိသလဲ၊ တကယ်တော့ဆရာတို၌တကယ်တော့ဆရာတို့ အခုလို တိုင်းပြည်အတွက် အနစ်နာခံ္ဒပီးအနစ်နာခံပြီး ရှိသမျှ ပေါင်စားနေရတာ ဂ္စ်ုတောင်ရှိသေးတယ်ဂုဏ်တောင်ရှိသေးတယ် မဟုတ်လား၊ ဒါမျိုးရေးလို၌ကဒါမျိုးရေးလို့က တော့ ဆရာ မရှက်ပေါင်၊ ဆရာ့ကိုဂ္စ်ုတင်ပေးတာပဲလို၌ဆရာ့ကိုဂုဏ်တင်ပေးတာပဲလို့ အောက်မေ့ တယ်၊ ဟား၏ ၏ ၏ဟား၏ ၏ ၏ဟား၏ ၏ ၏၊ဟား...ဟား...ဟား...၊ ငါ့လူ မောင်ဘချိုလည်း ခေါင်းလိမ်း ဆီတို၌။ဆီတို့။ မျက်နှာချေတို၌မျက်နှာချေတို့ ဖော်စပ်္ဒပီးရောင်းစားနေရတာပဲမဟုတဖော်စပ်ပြီးရောင်းစားနေရတာပဲမဟုတ်လားကွ၊ ်လားကွ၊ တို၌နှစ်ယောက်ကတို့နှစ်ယောက်က ငတ်ဖော်ငတ်ဖက်တွေပါကွာ၊ ဆရာတော့ ကိုယ့်တိုင်းပြည် ကိုယ့်လူမျိုးအတွက် မွဲရတာမို၌ ပျော်တောင်ပျော်သေးမွဲရတာမို့ တယြ်၊ပျော်တောင်ပျော်သေးတယ်၊

ဗဟန်းအမျိုးသားကောလိပ် ကွယ်ပျောက်သွားသောအခါ ပါမောက©ဆရာပါမောက္ခဆရာ မှိုင်းအလုပ်လက်မဲ့ ဖြစ်ရသည်၊ နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် ဆရာမှိုင်းအား တစ်လလျှင်ဆရာမှိုင်းအားတစ်လလျှင် ငွေ ၁၅၀ကျပ် ထောက်ပံ့သည်၊ ဆရာမှိုင်းအလုပ်တစ်ခု ရသည့်အချိန်အထိဖြစ်ဿ၊ရသည့်အချိန်အထိဖြစ်၏၊ ခြောက်လလောက်္နကာသည်၊ခြောက်လလောက်ကြာသည်၊

နေရှင်နယ်ဦးမြင့်ဿနေရှင်နယ်ဦးမြင့်၏ အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းများမှာ ဦးဖိုးကျားနှင့် ဦးဖိုးလတ်တို၌ဖြစ်သည်၊ဦးဖိုးလတ်တို့ဖြစ်သည်၊ ဂျပ်ဆင်ကောလိပ်မှာလည်း အတူတူ။ ဆရာမှိုင်း ထံသို၌ထံသို့ မြန်မာစာ မြန်မာရာဇဝင်တို၌ကိုမြန်မာရာဇဝင်တို့ကို သွားရောက်ဆည်းပူး ရာတွင်လည်း အတူတူ။ သပိတ်မှောက်ရာတွင်လည်းအတူတူပင် မဟုတ်ပါလော၊ ယင်းတို၌သည်နယ်ချဲ၌သမားနှင့်ယင်းတို့သည်နယ်ချဲ့သမားနှင့် နယ်ခ္ကျဲနောက်လိုက်တို၌ကိုနယ်ချဲ့နောက်လိုက်တို့ကို ဆန်၌ကျင်တိုက်ဆန့်ကျင်တိုက် ခိုက်ရာတွင်လည်း အတူတူပင် မဟုတ်ပါလော၊

နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် ညောင်လေးင်္ပဒမ္ကိုညောင်လေးပင်မြို့ အမျိုးသားကျောင်းနှင့် [[မြို့မ အထက်တန်းကျောင်း၊ ရန်ကုန်|မြို့မ အမျိုးသား အထက်တန်းကျောင်း]]တို၌တွင်တို့တွင် ကျောင်းအုပ်Bကီးအဖြစ်ကျောင်းအုပ်ကြီးအဖြစ် ဆောင်ရွက်သည်၊ အမျိုးသားပညာရေးကောင်စီအဖွဲ၌ဝင်နှင့်အမျိုးသားပညာရေးကောင်စီအဖွဲ့ဝင်နှင့် အထက်မြန်မာ ပြည် အမျိုးသားပညာဝန်အဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်၊

ဦးမြင့်သည် ဟံသာဝတီခရိုင် ပျော်ဘွယ်Bကီးရွာသူပျော်ဘွယ်ကြီးရွာသူ ဒေါ်စောရှင်နှင့်အိမ် ထောင်ကျသည်၊ ပျော်ဘွယ်Bကီးရွာသို၌ပျော်ဘွယ်ကြီးရွာသို့ သွားရောက်နေထိုင်သည်၊ လယ်ယာလုပ်ငန်းများကို ဦးစီးလုပ်ကိုင် သည်၊ဦးစီးလုပ်ကိုင်သည်၊ တောင်သူလယ်သမားများ နိုး္နကားလာအောင်နိုးကြားလာအောင် စည်းရုံးလှုံ္ကဆော်သည်၊စည်းရုံးလှုံ့ဆော်သည်၊ မြန်မာနိုင်ငံ ရေးလောကတွင် ငါးပွင့်ဆိုင်ညီညွတ်ရေးအဖွဲ၌ငါးပွင့်ဆိုင်ညီညွတ်ရေးအဖွဲ့ ပေါ်ပေါက်လာသောအခါ ပါဝင်ဆောင်ရွက် သည်၊ပါဝင်ဆောင်ရွက်သည်၊

နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် ရုပ်ရည်ရူပကာယသန်၌ပြန်၌ရည်မွန်သူရုပ်ရည်ရူပကာယသန့်ပြန့်ရည်မွန်သူ တစ်ဦး ဖြစ်သည်၊ သဘော ထားပြည့်ဝသည်၊ မှိုင်းသည် နေရှင်နယ်ဦးမြင့်ဿနေရှင်နယ်ဦးမြင့်၏ စရိုက်လက©္စာများကိုစရိုက်လက္ခ္စာများကို လွန်စွာနှစ်လွန်စွာနှစ်သက်ဟန်တူသည်၊ သက်ဟန်တူသည်၊အကြောင်းမှာ အ္နေကာင်းမှာသူ၏ သူဿဒေါင်းသျှီကာ။ ဒေါင်းျှီကာ။ ဘွိုင်းကောကျှီ်ကာဘွိုင်းကောကသျှီ်ကာ နှင့် စစ်ကိုင်း ပြန်မှာတော်ပု ံတို၌တွင်ံတို့တွင် ဦးမြင့်ကိုရည်ရွယ်္ဒပီးဦးမြင့်ကိုရည်ရွယ်ပြီး ရုပ်ရည်ရူပကာယ ကောင်းသူ။ သဘောထား ပြည့်ဝသူ ဥပုသ်သည်မလေး ( ကျောင်းအမမယ်မြင့် ) အဖြစ်ဇာတ် ကောင်ဖန်ဆင်း ကာ ချစ်စနိုးရေးဖ္ကွဲခဲ့သ္နေောကာင့်ဖြစ်သည်၊

ဦးမြင့်သည် စာသမားဖြစ်သည်၊ အင်္ဂလိပ်မြန်မာ နှစ်ဘာသာစလုံးကို ကျွမ်းကျွမ်း ကျင်ကျင် နိုင်နိုင်နင်းနင်း ရေးသားနိုင်သူဖြစ်သည်၊ သပိတ် မှောက်ကာလအတွင်းက တိုင်း ပြည်သို၌္နေကငြာချက်များပြည်သို့ကြေငြာချက်များ ထုတ်ပြန်ရာတွင် ဦးဖိုးကျား။ ဦးထွန်းဖေ( ထွန်းနေ၌စဉ် ထွန်းနေ့စဉ်)တို၌တို့ နှင့်အတူ စာနယ်ဇင်းများüစာနယ်ဇင်းများ၌ ဝင်ရောက်ရေးသားသည်၊ ဦးမြင့်ဿအသိုင်းအဝိုင်းမှာဦးမြင့်၏အသိုင်းအဝိုင်းမှာ စာပေ အသိုင်း အဝိုင်းဖြစ်သည်၊ ဆရာမှိုင်း။ ဒီးဒုတ်ဦးဘချို။ ဦးဖိုးကျား။ ဦးဖိုးလတ်။ ဦးလူဖေ ဝင်း။ ဦးထွန်းဖေ( ထွန်းနေ၌စဉ် ထွန်းနေ့စဉ်)။ သတိုးပီယ။ ဇေယျ။ ဟံသာဝတီဦးဘရင်။ မဟာဂီတ ဦး္ဒပုံးချိုဦးပြုံးချို စသည်တို၌မဟုတ်ပါလော၊စသည်တို့မဟုတ်ပါလော၊ စာပ္နေသဇာအရှိန်အဝါBကီးမားသောစာပ္နေသဇာအရှိန်အဝါကြီးမားသော အသိုင်းအဝိုင်းပါ တကား၊

သူဿအမျိုးသားပုံနှိပ်တိုက်ကလည်းသူ၏အမျိုးသားပုံနှိပ်တိုက်ကလည်း အမျိုးသားစာပေယဉ်ကျေးမှုကို ထိန်း သိမ်းစောင့် ရှောက်သော စာအုပ်စာတမ်းများ ရိုက်နှိပ်ထုတ်ဝေသည်၊ မှန်သည်။ မြန်မာပညာရှိဦးအောင် ဿ၏ ကဝိသေနင်္ဂဗျူဟာကျမ်း ( ခုံတော ်မောင်ကျပန်းအတခုံတော်မောင်ကျဘမ်းအတ¦ုပÜတåိ ုပ၌တåိ) ဦး္ဒပုံးချိုဿမဟာဂီတ။ဦးပြုံးချို၏မဟာဂီတ။ ဦးဖိုးကျားဿဦးဖိုးကျား၏ မြန်မာ ဂ္စ်ုရည်။ဂုဏ်ရည်။ ဇေယျဿဇေယျသတင်းစာ။ဇေယျ၏ဇေယျသတင်းစာ။ သတိုးပီယခေါ် ဦးချစ်စရာဿဦးချစ်စရာ၏ မြန်မာစာညွန်၌ပေါင်းျှီကာနှင့်မြန်မာစာညွန့်ပေါင်းသျှီကာနှင့် မြန်မာကဗျာဖွဲ၌နည်းကျမ်း။မြန်မာကဗျာဖွဲ့နည်းကျမ်း။ မစိံတာမောင်မှိုင်း ဘွိုင်းကောက် ျှီကာBကီး။သျှီကာကြီး။ မဟာဆွေဿမဟာဆွေ၏ ဘိုးဝဇီရနှင့် လယ်တီတရား သတင်းစာတို၌မဟုတ်ပါလော၊သတင်းစာတို့မဟုတ်ပါလော၊

၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ဦးမြင့်သည် ပြုပြင်ရေးမဂဏ္ဍဇင်းကိုဦးစီးထုတ်ဝေသည်၊ ပါဝင်ရေးသားသူ များမှာ ဆရာမှိုင်း။ ပီမိုးနင်း။ ဦးဖိုးကျား။ ဦးလူဖေဝင်း။ ဟံသာဝတီဦးဘရင်။ ဇေယျ စသည်တို၌ပါတကား၊စသည်တို့ပါတကား၊ မှိုင်းက þသို၌ရေးသားဤသို့ရေးသား ခဲ့သည်၊

ရှေးအခါယမန်က သာလာယံကောလိပ် အပျက်တွင် အထက် တစ်ခွင် အညာ စစ်ကိုင်းသို၌စစ်ကိုင်းသို့ စိုင်းနှင့်ပြန်တက်ခဲ့ရာ အBကံခက်အကြံခက် အစည်ခက် အခက်မျိုးများစွာနဲ၌အခက်မျိုးများစွာနဲ့ ဆရာမှာ အလုပ်အကိုင် ခ္ဒွပီး ဘိုင်ကျနေသည်တွင် အ္နကင်တပည့်မောင်မြင့်ကအကြင်တပည့်မောင်မြင့်က တစ်လတစ်လမှာ အသပြာငွေ၁၅၀ ကျပ်ကျ လေး ငါး ခြောက်လမျှ ပေးကမ်း လှူဒါန်းí ဆွမ်းကွမ်းအတွက် မခက်လွယ်ကူ လက်ရှိသမထ တစ်မျိုးဖြင့် အဂဏ္ဍိရတ်ထိုးတော်မူရသတဲ့ ကျေးဇူးတော်ကိုလည်း ထိမ်မြူးမမေ၌ထိမ်မြူးမမေ့ ရသေ့ယောဂီ တောဆီကအမှတ်ရသဖြင့် မပြတ် ခ္စခ္စ မေတåာပို၌မိတဲ့အပြင်မေတ္တာပို့မိတဲ့အပြင် အ္နကင်အကြင် တပည့် မောင်မြင့်ဿမောင်မြင့်၏ ယခင်ကျေးဇူးကို အထူးတုံ၌လှယ်ဘယ်လိုများဆပ်ရပါ့မလဲလို၌အထူးတုံ့လှယ်ဘယ်လိုများဆပ်ရပါ့မလဲလို့ အနည်း နည်းBကံစည်နေသည့်အတွင်းနည်းကြံစည်နေသည့်အတွင်း ယင်းသို၌သောမောင်မြင် ့သည်ယင်းသို့သောမောင်မြင့်သည် အောင်မြင်မှု အောငေ်္နကာင်းဆုအောင်ကြာင်းဆု ဖြင့် ]] ပြုပြင်ရေး ြ မဂဏ္ဍဇင်းစာအုပ် ထုတ်ဝေမည့်အလုပ်တွင် ကျွန်ုပ်တို၌တောရက ္နသဝါဒပေးပို၌သည်မှာ၏ ၏ကျွန်ုပ်တို့တောရက ၏ဩဝါဒပေးပို့သည်မှာ...

အို၏ ၏ ၏အို... မောင်မြင့် နောင်အဆင့်ဆင့် မြင့်ထက်မြင့်အောင် ယခင်အခါ ရတနာ ပူရဆိုတဲ့ အင်းဝက မင်းများဆရာ ရှင်မဟာသီလဝံသ ပုဂဏ္ဍိုလ်ကျော်ပုဂ္ဂိုလ်ကျော် ရေးသားစီ ရင်တော်မူသည့် ပါရမီပျို၌သစာိံခန်းပါရမီပျို့သစ္စာခန်း စာဟောင်းပေဟောင်းတွင် -

ကျော်ချီးစေအောင်။ အ္ဒငိမ်းဆောင်သည်အငြိမ်းဆောင်သည်

(၂) ဝသုနြေ?။ þမြေသော်လည်းဤမြေသော်လည်း

စောင့်စည်းမုသား။ ္နကဉ်သောအားဖြင့်ကြဉ်သောအားဖြင့်

စကား ]] သစာိံ ြ။သစ္စာြ။ မှန်သောခါကား

္နသဇာလေးနက်။ဩဇာလေးနက်။ ပေါ်ဆီတက်í

နွယ်မြက်သစ်ပင်။ ဆေးဖက်ဝင်ဿ၊ဆေးဖက်ဝင်၏၊

၎င်းပြင် တစ်ခါ ရတနာပူရအင်းဝကိုမင်းဓားပြ ရှမ်းမျိုးလဤမ်းတဲ့ခေတ်မှာ သရေခေတåရာ မည်သော ပြည်္ဒမ္ကိုသို၌ပြည်မြို့သို့ စုန်ဆင်းြွကလာတော်မူသည့် ရှင်မဟာရဌသာရ ပုဂဏ္ဍိုလ်ကျော်ပုဂ္ဂိုလ်ကျော် ထုတ်ဖော်ဆုံးမသည့် သံဝေရပ္ကျိုဖတ်စာမှာထုတ်ဖော်ဆုံးမသည့်သံဝေရပ္ကျိုဖတ်စာမှာ

(၃) ]] သစာိံသစ္စာ ြ ဓမ®။ဓမ္မ။ ဝီရိယနှင့်

ရှေးဟောင်းအခါက ဆရာ ဆရာ့များဆုံးမစာအလင်္ကာတို၌နှင့်အညီဆရာ့များဆုံးမစာအလင်္ကာတို့နှင့်အညီ þမည်ထိုမည်သောဤမည်ထိုမည်သော လုပ်ငန်းတို၌ကိုလုပ်ငန်းတို့ကို အဟုတ်တမ်း လုပ်စမ်း္နကလုပ်စမ်းကြ စို၌ဆိုလျှင်စို့ဆိုလျှင် အောင်မြင်ဖို၌အစစ်အောင်မြင်ဖို့အစစ် မှာ ]]သစြာိံသစ္စာ ရှိရမည် ဆိုလိုသည်၊

þခေတ်ဤခေတ် þအခါကဤအခါက မြန်မာတွေကောင်းအောင်ကောင်းအောင်နှင့် ခေါင်းဆောင် လုပ်ကာ ဥစာိံဓနပြည့်စုံ္နကအောင်ဥစ္စာဓနပြည့်စုံ့ြအောင် မြန်မာပြည်သူ ရှင်လူကိုဗန်းပ္ဒြပီး ပန်းရ အောင်ညစ်သဟာကိုလည်း ]]သစြာိံသစ္စာ ဟူíမမှတ်မ္နိကရာ (ဝါ)တစ်နည်းအားဆိုလျှင် ၎င်းတို၌လုချင်သည့်၎င်းတို့လုချင်သည့် စားကျက်လမ်းကိုပင် အထက်တန်းက မျက်နှာပန်းလှတဲ့ တက် လမ်းအစစ်ပါဟု သစာိံမရှိသစ္စာမရှိ ကတိမတည် လိမ်လည်ကောက်ကျစ် မှုမျိုးကို အတုမခိုး္နကရာအတုမခိုးကြရာ တစ်မျိုးလုံး ခေတ်သာအောင် ]]သစြာိံသစ္စာ ပါရမီအလုပ်ကိုအားထုတ် ္နကရာသည်၊ကြရာသည်၊

နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် ဖက်ဆစ်တို၌ဿလူမဆန်စွာဖက်ဆစ်တို့၏လူမဆန်စွာ ရက်စက်္နကမ်း္နကုတ်မှုကိုရက်စက်ကြမ်းကြုတ်မှုကို အစောဆုံး သိ မြင်ခဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်သည်၊ ဒီးဒုတ်ဦးဘချိုနှင့် လက်ပံတန်း ဦးဘတင်တို၌ကဲ့သို၌ဦးဘတင်တို့ကဲ့သို့ ဖက်ဆစ် ဆန်၌ကျင်ခဲ့သူပါတကား၊ဆန့်ကျင်ခဲ့သူပါတကား၊ မှန်သည်၊ ဒုတိယ ကမÇာစစ်မီးမြန်မာနိုင်ငံသို၌ကမÇာစစ်မီးမြန်မာနိုင်ငံသို့ မကူးစက်မီက စာရေးဆရာမဟာဆွေနှင့်အတူ ဖက်ဆစ်ဆန်၌ကျင်ရေးဝါဒဖြန်၌လုပ်ငန်းများကိုဖက်ဆစ်ဆန့်ကျင်ရေးဝါဒဖြန့်လုပ်ငန်းများကို လုပ်ကိုင်ခဲ့သူ မဟုတ်ပါ လော၊

စစ်္ဒပီးခေတ်တွင်စစ်ပြီးခေတ်တွင် ပြန်္နကားရေးဌာနပြန်ကြားရေးဌာန ပြည်သူ၌ဆက်ဆံရေးအရာရှိအဖြစ်ပြည်သူ့ဆက်ဆံရေးအရာရှိအဖြစ် ်ဆောင်ရွက်သည်၊ နောက်မှ လူထုပညာဌာနသို၌လူထုပညာဌာနသို့ ပြောင်းရေဤ္ကလုပ်ကိုင်သည်၊ လူထုပညာဌာန တိုင်းမှူးဖြစ်လာ သည်၊ ငယ်စဉ်ကစí ဗုဒ¨ဘာသာကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းလေ့လာလိုက်စားခဲ့သူဖြစ်သည်၊ ဘာသာရေးကိုင်းညဤတ်သည်၊ နေရှင်နယ်ဦးမြင့်နှင့် နီးနီးကပ်ကပ်ရှိန္နေကနီးနီးကပ်ကပ်ရှိနကြေ သော ပတ်ဝန်း ကျင်အသိုင်းအဝိုင်းကလည်း ဘာသာရေး ကိုင်းညဤတ်သူ များပါတကား၊ မှန်သည်၊ ဆရာ မှိုင်းက တို၌မြန်မာဝတ်ရွတ်စဉ်ကု ိရေးသည်၊တို့မြန်မာဝတ်ရွတ်စဉ်ကိုရေးသည်၊ ဆရာကျားက ကျောင်းသူကျောင်းသားငယ်များ အတွက် ငါးရာ့ငါးဆယ် ( ဇာတကဝတ¦ုများ )ကိုအလွယ်နည်းဖြင့်ရေးသည်၊ ဆရာ ဦးဖိုးလတ်ကလည်း ဓမ®ပဒကိုဓမ္မပဒကို ပထမဦးဆုံး အကျဉ်းချုပ် မြန်မာ ပြန်ခဲ့သူမဟုတ်ပါလော၊

နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် ဝန်ထမ်းအဖြစ်မှအ္ဒငိမ်းစားယ္ဒူပီးနောက်ဝန်ထမ်းအဖြစ်မှအငြိမ်းစားယ္ဒူပီးနောက်သာသနာပြု သာသနာပြု ဓမ®ကထိကအဖြစ်ဆောင်ရွက်သည်၊ဓမ္မကထိကအဖြစ်ဆောင်ရွက်သည်၊ အသက်၇၃နှစ်အရွယ်၁၉၆၆တွင် ရန်ကုန်္ဒမ္ကိုüမထင်မရှားကွယ်လွန် သွားလေသည်၊ရန်ကုန်မြို့၌မထင်မရှားကွယ်လွန်သွားလေသည်၊

နေရှင်နယ်ဦးမြင့်လူဖြစ်ရသော အချိန်ကာလသည် ခေတ်ကျပ်ခေတ်ဆိုး Bကီးဖြစ်သည်၊ကြီးဖြစ်သည်၊ သူသည်သီပေါမင်းပါတော်မ္ဒူပီးနောက် ရှစ်နှစ်အ္နကာတွင်ရှစ်နှစ်အကြာတွင် မွေးဖွားခဲ့သူဖြစ်သည်၊ လွတ်လပ်ရေးရ္ဒပီးနောက်လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက် တစ်ဆယ့်ရှစ်နှစ် အ္နကာတွင်ကွယ်လွန်ခဲ့သည်၊အကြာတွင်ကွယ်လွန်ခဲ့သည်၊ မြန်မာနိုင်ငံတွင် အမျိုးသားနေ၌ကျိုးပမ်းအမျိုးသားနေ့ကျိုးပမ်း မှုအရှိန်အဟုန် အပြင်းထန်ဆုံး။ အခက်ခဲဆုံး။ အ္နကမ်းတမ်းဆုံးအကြမ်းတမ်းဆုံး အချိန် ကာလဖြစ်သည်၊ ထိုသို၌သောကာလတွင်ထိုသို့သောကာလတွင် နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် ပြည်သူ လူထုနှင့် အတူ အေးအတူပူအမျှခံစားသည်၊ သူ၌တစ်ကိုယ်ရေသူ့တစ်ကိုယ်ရေ ကောင်းစား ရေးအတွက် မည်သည့် အခွင့်အရေးမျှ ရယူခဲ့သူမဟုတ်၊ အမျိုးသားရေး လမ်း္နေကာင်းပေါ်မှလမ်းကြောင်းပေါ်မှ မဖောက်မပြန် သစာိံ ရှိရှိလျှောက်လှမ်းခဲ့သူဖြစ်သည်၊မဖောက်မပြန်သစ္စာရှိရှိလျှောက်လှမ်းခဲ့သူဖြစ်သည်၊

နေရှင်နယ်ဦးမြင့်သည် တိုင်းပြည်နှင့်လူမျိုးအတွက် အနစ်နာခံသည်၊ ဇွဲရှိ သည်၊ သတဎ္ဍိ ရှိသည်၊ ရိုးဖြောင့်သည်၊ စည်းစိမ်ဥစာိံစည်းစိမ်ဥစ္စာ ဂ္စ်ုပကာသနှင့်ဂုဏ်ပကာသနှင့် အဆောင်အယောင်တို၌ကိုအဆောင်အယောင်တို့ကို မက်မောသူမဟုတ်ပေ၊ မှိုင်းBကီးကဲ့သို၌မှိုင်းကြီးကဲ့သို့ ရှိသမျှနှင့် ရောင့်ရဲတင်းတိမ်သူပါတကား၊

မြန်မာနိုင်ငံတွင် နေရှင်နယ်ဦးမြင့်ဿနေရှင်နယ်ဦးမြင့်၏ Bကိုးပမ်းအားထုတ်မ္နှေုကာင့်ကြိုးပမ်းအားထုတ်မ္နှေုကာင့် အမျိုးသားနေ၌ဟူíအမျိုးသားနေ့ဟူí နယ်ချဲ၌ဆန်၌ကျင်ရေးနယ်ချဲ့ဆန့်ကျင်ရေး နေ၌ထူးနေ၌မြတ်တစ်နေ၌နေ့ထူးနေ့မြတ်တစ်နေ့ ပေါ်ပေါက် လာသည်၊ ထိုနေ၌ကိုအ္နေကာင်းထိုနေ့ကိုအကြောင်း ပြုíမြန်မာတို၌ပြုíမြန်မာတို့ နိုင်ငံရေးနိုး္နကားလာနိုင်ငံရေးနိုးကြားလာ သည်၊ ပညာရေးမျက်စိပွင့်လာသည်၊ စီးပွားရေးအမြင် ကျယ်လာသည် မဟုတ်ပါလော၊

အမျိုးသားနေ၌မပေါ်ပေါက်မီကအမျိုးသားနေ့မပေါ်ပေါက်မီက မြန်မာနိုင်ငံတွင် တစ်မျိုးသားလုံးနှင့်သက် ဆိုင်သော နေ၌ထူးနေ့ထူး နေ၌မြတ်ဟူíမရှိခဲ့ပေ၊နေ့မြတ်ဟူíမရှိခဲ့ပေ၊ ကဆုန်လပြည့်။ ဝါဆိုလပြည့်။ သီတင်းကျွတ်လပြည့်။ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်စသော ဘာသာရေးဓလေ့ ထုံးစံများနှင့်သက်ဆိုင် နေ၌ထူးနေ၌မြတ်များသာရှိဿ၊နေ့ထူးနေ့မြတ်များသာရှိ၏၊ တပေါင်းပွဲတော်။ နှစ်သစ်ကူးသBင်္ကန်ရေသဘင်ပွဲတော်များရှိသည်၊ အမျိုးသားနေ၌ဟူíကားအမျိုးသားနေ့ဟူíကား မရှိခဲ့ပေ၊

မောင်မောင်အေး( စစ်ကိုင်း )၊ စံပယ်ဖြူမဂ္ဂဇင်း