အထွေထွေ ရွေးကောက်ပွဲ၊ ၁၉၅၁ - ၁၉၅၂
နိုင်ငံအတွင်း မငြိမ်မသက်မှုများကြောင့် အထွေထွေ ရွေးကောက်ပွဲ ကို ၁၉၅၁ ခုနှစ် ဇွန်လမှ ၁၉၅၂ ခုနှစ် ဧပြီလ အထိ ကျင်းပပြုလုပ်ခဲ့ရသည်။[၁][၂]
 | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
To fill 250 seats in the Burmese Chamber of Deputies ပြိုင်ဖက်ကို အနိုင်ရရန် ၁၂၆ နေရာ လိုအပ် | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| မဲပေးသူဦးရေ | ၁၈.၇၅% | |||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
လွတ်လပ်ရေးရပြီးနောက် ပထမဆုံးပြုလုပ်သော ရွေးကောက်ပွဲတွင် ဖက်ဆစ်ဆန့်ကျင်ရေး ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေး အဖွဲ့ချုပ် (ဖဆပလ) က ကိုယ်စားလှယ်နေရာ ၂၅၀ တွင် ၁၉၉ နေရာဖြင့် ၆၀% အနိုင်ရခဲ့သည်။ မဲပေးခွင့်ရှိသူ ၈ သန်းရှိသည့်အနက် ၁.၅ သန်းသာ လာရောက်မဲပေးခဲ့ကြသည်။[၃]
ရလဒ်များ
ပြင်ဆင်ရန်| ပါတီ | မဲအရေအတွက် | % | ကိုယ်စားလှယ်နေရာ | +/– |
|---|---|---|---|---|
| ဖက်ဆစ်ဆန့်ကျင်ရေး ပြည်သူ့လွတ်လပ်ရေး အဖွဲ့ချုပ်နှင့် မိတ်ဖက်များ[a] | ၁၉၉ | +၂၆ | ||
| ပြည်သူ့ဒီမိုကရက်တစ်အဖွဲ့ပေါင်းစု[b] | ၁၉ | အသစ် | ||
| လွတ်လပ်သော ရခိုင်ပါလီမန်အုပ်စု | ၆ | အသစ် | ||
| မဟာဗမာပါတီ | ၀ | အသစ် | ||
| ပြည်သူ့ငြိမ်းချမ်းရေး အဖွဲ့ပေါင်းစု | ၀ | အသစ် | ||
| Union of Burma League | ၀ | အသစ် | ||
| United Chin Freedom League | ၀ | အသစ် | ||
| တစ်သီးပုဂ္ဂလ | ၁၅ |  ၁၃
| ||
| လစ်လပ် | – | – | 11 | – |
| ပယ်မဲ | – | – | – | |
| စုစုပေါင်း | ၁,၅၀၀,၀၀၀ | ၁၀၀ | ၂၅၀ | ၄၀
|
| မဲပေးခွင့်ရှိသူ | ၈,၀၀၀,၀၀၀ | ၁၈.၇၅ | – | – |
| ရင်းမြစ်။ Nohlen et al. | ||||
a ဖဆပလ မိတ်ဖက်များတွင် ဗမာပြည် ဆိုရှယ်လစ်ပါတီ၊ ဗမာပြည်လုံးဆိုင်ရာ လယ်သမားများအဖွဲ့၊ ဗမာမူလဆင်ကွန်ဂရက်၊ ကချင်အမျိုးသားများ ကွန်ဂရက် (၇ နေရာ)၊ ကရင်လူငယ်အဖွဲ့ (၁၃ နေရာ)၊ ချင်းတောင်တန်းကွန်ဂရက်၊ တောင်တန်းသားများ စည်းလုံးညီညွတ်ရေး ဦးစီးအဖွဲ့၊ ဗမာပြည်လွတ်လပ်ရေးအမျိုးသမီး အစည်းအရုံး နှင့် All-Burma Federation of Trade Organisations နှင့် Arakanese Muslim Association (၃ နေရာ) တို့ ဖြစ်သည်။[၄][၅]
b ပြည်သူ့ဒီမိုကရက်တစ်အဖွဲ့ပေါင်းစုတွင် ဗမာပြည် အလုပ်သမား လယ်သမားပါတီ (၁၂ နေရာ)၊ ပြည်ချစ်မဟာမိတ်အဖွဲ့ နှင့် ဗမာပြည် ဒီမိုကရက်တစ် ပါတီ တို့ ပါဝင်သည်။[၅]
ကိုးကား
ပြင်ဆင်ရန်- ↑ Taylor၊ Robert H. (1996)။ The Politics of elections in Southeast Asia။ Cambridge, UK: Cambridge University Press။ p. 173။ ISBN 978-0-521-56443-4။
- ↑ Hoffmann၊ Mark S (1954)။ World almanac and book of facts, Volume 69။ Newspaper Enterprise Association။ p. 338။
- ↑ Rotberg၊ Robert I (1998)။ Burma: prospects for a democratic future။ Brookings Institution Press။ p. 43။ ISBN 978-0-8157-7581-2။
- ↑ Dieter Nohlen, Florian Grotz & Christof Hartmann (2001) Elections in Asia: A data handbook, Volume I, p614 ISBN 0-19-924958-X
- ↑ ၅.၀ ၅.၁ Haruhiro Fukui (1985) Political parties of Asia and the Pacific, Greenwood Press, pp106–154
 | ဤ မြန်မာ့သမိုင်းနှင့် ဆိုင်သော ဆောင်းပါးမှာ ဆောင်းပါးတိုတစ်ပုဒ် ဖြစ်သည်။ ဖြည့်စွက်ရေးသားခြင်းဖြင့် မြန်မာဝီကီပီးဒီးယားကို ကူညီပါ။ |