ပဲဆဲဖိုနီ

နွေဉီးရဲ့ နတ်သမီး၊ မြေအောက်ကမ္ဘာရဲ့ ဘုရင်မ

 

ပဲဆဲဖိုနီ
မရဏလောက၊ မရဏတရား၊ ဘဝ၊ အစေ့အနှံနှင့် ဝိပတ္တိတရားတို့၏ နတ်ဘုရားမ
Statue of syncretic Persephone-Isis with a sistrum. Heraklion Archaeological Museum, Crete
ဘုံဗိမာန်မရဏလောက, စစ္စလီကျွန်း, အိုလံပတ်တောင်
သင်္ကေတသလဲသီး၊ အစေ့အစံများ၊ မီးရှူး၊ ပန်း နှင့် သမင်
ကိုယ်ရေး အချက်အလက်
မိဘများဇုစ် and ဒစ်မီးတာ, ဇုစ် and Rhea (Orphic)
မွေးချင်းAeacus, Angelos, Aphrodite, Apollo, Ares, Arion, Artemis, Athena, Chrysothemis, Despoina, Dionysus, Eileithyia, Enyo, Eris, Ersa, Eubuleus, Hebe, Helen of Troy, Hephaestus, Heracles, Hermes, Minos, Pandia, Philomelus, Plutus, Perseus, Rhadamanthus, the Graces, the Horae, the Litae, the Muses, the Moirai
အိမ်ထောင်ဖက်ဟေးဒီးစ်
ကလေးMelinoë, Zagreus/Dionysus (Orphic)[][][]
Erinyes (Orphic)[][]
ညီမျှမှု
ရောမပရိုဆဲပီနာ

ဂရိဒဏ္ဍာရီ တွင် Persephone ( /pərˈsɛfən/ PƏR-sef-Ə-nee ; ဂရိ: Περσεφόνη, ရောမအက္ခရာ: Persephónē Kore သို့မဟုတ် Cora ( /ˈkɔːr/ KOR-ee ; ဂရိ: Κόρη, ရောမအက္ခရာ: Kórē, lit.'the maiden' အလင်း) သည် ဇုစ် နှင့် ဒဲမဲတာ၏သမီးဖြစ်သည်။ သူမသည် ဇုစ်၏ဖခင်/ဦးလေး (ဟေးဒီးစ် နှင့် လက်ထပ်ပြီးနောက် ယောက္ခမဖြစ်သူ Zeus) ၏ခွင့်ပြုချက်ဖြင့် ‌ေဟးဒီးစ် မှသူမ၏ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်သွားပြီးနောက်မြေအောက်လောက ၏မိဖုရားဖြစ်လာခဲ့သည်။ [] သူမ၏ ခိုးယူခံရခြင်း၏ ဒဏ္ဍာရီအရ၊ မရဏကမ္ဘာတွင် တည်းခိုနေထိုင်ခြင်းနှင့် မြေပြင်ပေါ်သို့ ခေတ္တပြန်လာခြင်းတို့သည် နွေဦး၏ လက္ခဏာနှင့် အသီးအရွက်များ၏ စရိုက်လက္ခဏာများအဖြစ် သူမ၏လုပ်ငန်းဆောင်တာများကို ကိုယ်စားပြုသည် အသီးအနှံများကို စိုက်ပျိုးပြီးချိန်တွင် ရိတ်သိမ်းရသည်။ ဂန္ထဝင်ဂရိအနုပညာ တွင် ပဲဆဲဖိုနီသည် ကောက်လှိုင်း များကို သယ်ဆောင်လေ့ရှိပြီး ဝတ်ရုံကို မကြာခဏ ပုံဖော်ထားသည်။ သူမသည် ရာဇလှံတံနှင့် သေတ္တာငယ်တစ်ခုပါရှိသော လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော နတ်ဘုရားတစ်ဦးအဖြစ် ပေါ်လွင်နိုင်သော်လည်း အများစုမှာ ဟေးဒီးစ်၏ သယ်ဆောင်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်တွင် သူမကို ကိုယ်စားပြုခဲ့သည်။

  1. Gantz (1996) p. 118
  2. Hard, p. 35
  3. Grimal, s.v. Zagreus, p. 456.
  4. Orphic Hymns 29 to Persephone 11 (Athanassakis and Wolkow, pp. 26–27).
  5. Orphic Hymns 70 to the Furies 4-5 (Athanassakis and Wolkow, pp. 56–57).
  6. Martin Nilsson (1967). Die Geschichte der Griechische Religion Vol I pp 462–463, 479–480