အင်တာနေရှင်နယ် (သီချင်း)

လက်ဝဲဝါဒီ အမျိုးသားရေး သီချင်း

အင်တာနေရှင်နယ် (ပြင်သစ်: "L'Internationale") သည် လက်ဝဲစွန်းရောက် အမျိုးသားရေး သီချင်း ဖြစ်သည်။ ဒုတိယ အင်တာနေရှင်နယ် အဖြစ် သတ်မှတ်ပြီးချိန် ၁၉ရာစုနှစ်နောင်းပိုင်း ဆိုရှယ်လစ် လှုပ်ရှားမှုများ အတွက် အမျိုးသားရေး သီချင် တစ်ပုဒ် ဖြစ်ခဲ့သည်။ ပထမ အင်တာနေရှင်နယ် သီချင်းမှာ ၁၈၆၄ခုနှစ် တွင် ကျင်းပသော ပြင်သစ် အလုပ်သမား ကွန်ဂရက်မှ တစ်ဆင့် ပေါ်ပေါက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ အင်တာနေရှင်နယ်အား ရေးသားခဲ့ သူမှာ ယင်း ကွန်ဂရက်အား တက်ရောက်သူ တော်လှန်ရေးသမား ယူဂျင်း ပေါ်တီယဲ ဖြစ်သည်။[][]

"အင်တာနေရှင်နယ်"
မူရင်း ပြင်သစ် ဗားရှင်းဖြစ်သော "L'Internationale"


ဗော်ရှီဗစ်ပါတီ (၁၉၁၂–၉၁)
နှင့် ဆိုဗီယက်ယူနီယံ(၁၉၂၂-၄၄)၏ နိုင်ငံတော်သီချင်း
အခြားအမည်L'Internationale (French)
စာသားယူဂျင်း ပေါ်တီယဲ, ၁၈၇၁ ခုနှစ်
ဂီတဖြဲဒီဂေးတာ, ၁၈၈၈ ခုနှစ်
အတည်ပြုခြင်း၁၈၉၀ ခုနှစ်
အသံနမူနာ
"အင်တာနေရှင်နယ်" (တေးဂီတ)

သီချင်း၏ မူရင်း ပြင်သစ်အမည်မှာ C'est la lutte finale / Groupons-nous et demain / L'Internationale / Sera le genre humain ဖြစ်ပြီး အင်္ဂလိပ် လိုအားဖြင့် "This is the final struggle / Let us group together and tomorrow / The Internationale / Will be the human race." အဓိပ္ပာယ် သက်ရောက်သည်။ အင်တာနေရှင်နယ် သီချင်းအား ဘာသာစကားပေါင်း များစွာသို့ ပြန်ဆိုထားသည်။အင်တာနေရှင်နယ် သီချင်းအား မင်းမဲ့စရိုက် ၊ ကွန်မြူနစ်များ ၊ ဆိုရှယ်လစ်များ ၊ ဒီမိုကရေစီဆိုရှယ်လစ် များနှင့် ဆိုရှယ်ဒီမိုကရက် လှုပ်ရှားမှုများတွင် အသုံးပြုကြသည်။[][]

၁၉၄၄ ခုနှစ် မတ်လ ၁၅ရက်နေ့ မတိုင်ခင် အထိ ဆိုဗီယက် ပြည်ထောင်စု ၏ အမျိုးသား နိုင်ငံတော် သီချင်းဖြစ်ခဲ့သည်။ထို့ပြင် ယင်းမတိုင်မီက၎င်းကို တရုတ်ဆိုဗီယက်သမ္မတနိုင်ငံBavarian ဆိုဗီယက်သမ္မတနိုင်ငံစလိုဗက်ဆိုဗီယက်သမ္မတနိုင်ငံ နှင့် ဟန်ဂေရီဆိုဗီယက်သမ္မတနိုင်ငံတို့ကနိုင်ငံတော်သီချင်းအဖြစ်အသုံးပြု ခဲ့သည်။

မူရင်း သီချင်း စာသား

ပြင်ဆင်ရန်
ပြင်သစ်ဘာသာ ပကတိအင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်ချက်

Debout, les damnés de la terre
Debout, les forçats de la faim
La raison tonne en son cratère
C'est l'éruption de la fin
Du passé faisons table rase
Foule esclave, debout, debout
Le monde va changer de base
Nous ne sommes rien, soyons tout

Chorus
C'est la lutte finale
Groupons-nous, et demain
L'Internationale
Sera le genre humain.

Il n'est pas de sauveurs suprêmes
Ni Dieu, ni César, ni tribun
Producteurs, sauvons-nous nous-mêmes
Décrétons le salut commun
Pour que le voleur rende gorge
Pour tirer l'esprit du cachot
Soufflons nous-mêmes notre forge
Battons le fer quand il est chaud.

Chorus

L'État comprime et la loi triche
L'impôt saigne le malheureux
Nul devoir ne s'impose au riche
Le droit du pauvre est un mot creux
C'est assez, languir en tutelle
L'égalité veut d'autres lois
Pas de droits sans devoirs dit-elle
Égaux, pas de devoirs sans droits.

Chorus

Hideux dans leur apothéose
Les rois de la mine et du rail
Ont-ils jamais fait autre chose
Que dévaliser le travail ?
Dans les coffres-forts de la bande
Ce qu'il a créé s'est fondu
En décrétant qu'on le lui rende
Le peuple ne veut que son dû.

Chorus

Les rois nous saoulaient de fumées
Paix entre nous, guerre aux tyrans
Appliquons la grève aux armées
Crosse en l'air, et rompons les rangs
S'ils s'obstinent, ces cannibales
À faire de nous des héros
Ils sauront bientôt que nos balles
Sont pour nos propres généraux.

Chorus

Ouvriers, paysans, nous sommes
Le grand parti des travailleurs
La terre n'appartient qu'aux hommes
L'oisif ira loger ailleurs
Combien de nos chairs se repaissent
Mais si les corbeaux, les vautours
Un de ces matins disparaissent
Le soleil brillera toujours.

Chorus

Stand up, damned of the Earth
Stand up, prisoners of starvation
Reason thunders in its volcano
This is the eruption of the end.
Of the past let us make a clean slate
Enslaved masses, stand up, stand up.
The world is about to change its foundation
We are nothing, let us be all.

Chorus
This is the final struggle
Let us group together, and tomorrow
The Internationale
Will be the human race.

There are no supreme saviours
Neither God, nor Caesar, nor tribune.
Producers, let us save ourselves,
Decree the common salvation.
So that the thief expires,
So that the spirit be pulled from its prison,
Let us fan our forge ourselves
Strike the iron while it is hot.

Chorus

The State oppresses and the law cheats.
Tax bleeds the unfortunate.
No duty is imposed on the rich;
The rights of the poor is an empty phrase.
Enough languishing in custody!
Equality wants other laws:
No rights without duties, she says,
Equally, no duties without rights.

Chorus

Hideous in their apotheosis
The kings of the mine and of the rail.
Have they ever done anything other
Than steal work?
Inside the safeboxes of the gang,
What work had created melted.
By ordering that they give it back,
The people want only their due.

Chorus

The kings made us drunk with fumes,
Peace among us, war to the tyrants!
Let the armies go on strike,
Stocks in the air, and break ranks.
If they insist, these cannibals
On making heroes of us,
They will know soon that our bullets
Are for our own generals.

Chorus

Workers, peasants, we are
The great party of labourers.
The earth belongs only to men;
The idle will go to reside elsewhere.
How much of our flesh have they consumed?
But if these ravens, these vultures
Disappear one of these days,
The sun will still shine forever.

Chorus

  1. Nic Maclellan။ Louise Michel: Rebel Lives။ Ocean Press။ pp. 7, 89။
  2. Donny GlucksteinDecyphering ‘The Internationale’
  3. World Book Encyclopedia, 2018 ed., s.v. "Internationale, The"
  4. The International Anarchist Congress, Amsterdam, 1907။ 2018-12-07 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။

ပြင်ပလင့်များ

ပြင်ဆင်ရန်