အစ္စရေးနိုင်ငံ

အစ္စရေးနိုင်ငံ (ဟေဗြဲ: מְדִינַת יִשְׂרָאֵל, အင်္ဂလိပ်: State of Israel) သည် အနောက်အာရှ၊ တောင်ပိုင်းလီဗန့်နှင့် အရှေ့အလယ်ပိုင်းတွင် တည်ရှိသော နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ ဖြစ်သည်။ မြောက်ဘက်တွင် လက်ဘနွန်နှင့် ဆီးရီးယား၊ အရှေ့ဘက်တွင် ဂျော်ဒန်၊ အနောက်တောင်ဘက်တွင် အီဂျစ်၊ အနောက်ဘက်တွင် မြေထဲပင်လယ်တို့နှင့် နယ်နိမိတ်ထိစပ်နေသည်။ အစ္စရေးသည် ပါလက်စတိုင်းနယ်မြေများဖြစ်သော အနောက်ဘက်ကမ်းကို အရှေ့ဘက်တွင် သိမ်းပိုက်ထားပြီး၊ ဂါဇာကမ်းမြောင်ကို အနောက်တောင်ဘက်တွင် သိမ်းပိုက်ထားသည်။ တောင်ဘက်အောက်ခြေတွင် ပင်လယ်နီ၌ ကမ်းရိုးတန်းငယ်တစ်ခုရှိပြီး၊ ပင်လယ်သေ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသည် ၎င်း၏ အရှေ့နယ်နမိတ်တွင် တည်ရှိသည်။

အစ္စရေးနိုင်ငံ (State of Israel) מְדִינַת יִשְׂרָאֵל  (ဟီဘရူး) Medīnat Yisrā'el (မေဒီနတ် ယစ္စရာအဲလ်) دَوْلَة إِسْرَائِيل  (အာရပ်) Dawlat Isrā'īl (ဒေါလတ် အစ္စရာအီလ်)
အလံတော် အမှတ်တံဆိပ် (Emblem)
နိုင်ငံတော် သီချင်း: הַתִּקְוָה (Hatīkvāh; "မျှော်လင့်ချက်" - "The Hope")
) နိုင်ငံတကာအသိအမှတ်ပြု နယ်နမိတ်အတွင်းရှိ အစ္စရေးကို အစိမ်းရင့်ရောင်ဖြင့် ပြထားပြီး၊ အစ္စရေးသိမ်းပိုက်ထားသော နယ်မြေများ ကို အစိမ်းဖျော့ရောင်ဖြင့် ပြထားသည်။
မြို့တော်	ဂျေရုဆလင်မြို့ (အကန့်အသတ်ဖြင့် အသိအမှတ်ပြုမှု) 31°47′N 35°13′E
အကြီးဆုံးမြို့	တဲလ်အဗစ်
တရားဝင်ဘာသာစကား	ဟီဘရူး
အထူးအဆင့် (Special status)	အာရဗီ
လူမျိုးစု (၂၀၂၂ ခန့်မှန်း)	၇၃.၅% ဂျူး ၂၁.၁% အာရပ် ၅.၄% အခြားများ
ကိုးကွယ်မှု	၇၃.၅% ဂျူးဘာသာ ၁၈.၁% အစ္စလာမ် ၁.၉% ခရစ်ယာန် ၁.၆% ဒရူးဇ်ဘာသာ ၄.၉% အခြားဘာသာ
လူမျိုး	အစ္စရေးလူမျိုး
အစိုးရ	တညီတညွတ်တည်း ပါလီမန်သမ္မတနိုင်ငံ
• သမ္မတ	အိုင်ဇက် ဟာဇော့ဂ်
• ဝန်ကြီးချုပ်	ဘင်ဂျမင် နေတန်ယာဟု
• နက်ဆက် ဥက္ကဋ္ဌ	အာမီရ် အိုဟာနာ
• တရားသူကြီးချုပ်	ယစ်ဇက် အမစ်
ဥပဒေပြုလွှတ်တော်	နက်ဆက်
တည်ထောင်ခြင်း (Establishment)
• လွတ်လပ်ရေး ကြေညာခြင်း	၁၉၄၈ ခုနှစ် မေလ ၁၄ ရက်
ဧရိယာ
• စုစုပေါင်း	၂၂,၀၇၂ သို့မဟုတ် (အဆင့်: ၁၄၉)
• ရေထု (%)	၂.၇၁
လူဦးရေ
• ၂၀၂၅ ခန့်မှန်း	၁၀,၀၀၉,၈၀၀ (အဆင့် - ၉၃)
• ၂၀၂၂ သန်းခေါင်စာရင်း	၉,၆၀၁,၇၂၀
• သိပ်သည်းမှု	(အဆင့် - ၂၉)
GDP (PPP)	၂၀၂၅ ခန့်မှန်း
• စုစုပေါင်း	၅၆၅.၈၇၈ ဘီလီယံဒေါ်လာ (အဆင့် - ၄၇)
• Per capita	၅၅,၈၄၇ ဒေါ်လာ (အဆင့် - ၂၉)
GDP (nominal)	၂၀၂၅ ခန့်မှန်း
• စုစုပေါင်း	၅၅၀.၉၀၅ ဘီလီယံဒေါ်လာ (အဆင့် - ၂၉)
• Per capita	၅၄,၃၇၀ ဒေါ်လာ (အဆင့် - ၁၈)
Gini (၂၀၂၁)	၃၇.၉ အလယ်
HDI (၂၀၂၂)	၀.၉၁၅ အလွန်မြင့် · ၂၅
ငွေကြေး	နယူးရှကဲလ် (₪) (ILS)
အချိန်ဇုန်	အစ္စရေးစံတော်ချိန် - IST (UTC+၂:၀၀)
• နွေရာသီ (DST)	အစ္စရေးနွေရာသီချိန် - IDT (UTC+၃:၀၀)
ယာဉ်ကြောစနစ်	ညာဘက် (right)
တယ်လီဖုန်းကုဒ်	+၉၇၂
ISO 3166 ကုဒ်	IL
Internet TLD	.il

သမိုင်းကြောင်း

အစ္စရေးနိုင်ငံသည် ရှေးကျသော သမိုင်းကြောင်းရှိပြီး၊ လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း ၁.၅ သန်းခန့်ကပင် လူသားများ နေထိုင်ခဲ့ကြောင်း Ubeidiya ဒေသ (ဂါလိလဲပင်လယ်အနီး) တွင် တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။ Yir'on မြို့တွင် တွေ့ရှိခဲ့သော ကျောက်လက်နက်များသည် အာဖရိကတိုက်ပြင်ပတွင် ပထမဆုံး တွေ့ရှိရခြင်းဖြစ်သည်။

ဂျူးလူမျိုးများ မနေထိုင်မီက ဤဒေသတွင် Canaanites (ကေနနိုက်) ဟုခေါ်သော လူမျိုးများ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ ရှေးခေတ်ကာလများတွင် ဂျူးလူမျိုးတို့သည် ဤနေရာ၌ ဂျူးနိုင်ငံများ တည်ထောင်ကာ နေထိုင်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ရောမအင်ပါယာ၏ တိုက်ခိုက်မှုများကြောင့် ဂျူးလူမျိုးများသည် အခြားနိုင်ငံများသို့ ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်ခဲ့ကြရသည်။

၁၉ ရာစုနှောင်းပိုင်းတွင် ဥရောပ၌ ဂျူးဆန့်ကျင်ရေးဝါဒကြောင့် ဇိုင်ယွန်ဝါဒ (Zionism) ပေါ်ပေါက်လာခဲ့ပြီး၊ ပါလက်စတိုင်းတွင် ဂျူးမျိုးသားအိမ်တစ်ခု တည်ထောင်ရန် ကြိုးပမ်းခဲ့ရာ ဗြိတိသျှထောက်ခံမှုကို ရရှိခဲ့သည်။ ပထမကမ္ဘာစစ်ပြီးနောက် ဗြိတိန်က ဤဒေသအား သိမ်းပိုက်ကာ ၁၉၂၀ ပြည့်နှစ်တွင် မန်ဒိတ်ပါလက်စတိုင်း (Mandatory Palestine) ကို ထူထောင်ခဲ့သည်။ ဟော်လိုကော့စ် (Holocaust) မတိုင်မီ ဂျူးလူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေး တိုးလာခြင်းနှင့် ဗြိတိသျှကိုလိုနီမူဝါဒတို့ကြောင့် ဂျူးများနှင့် အာရပ်များအကြား ပဋိပက္ခများ ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ၁၉၄၇ ခုနှစ်တွင် ကုလသမဂ္ဂ၏ ပါလက်စတိုင်း ခွဲထုတ်ရေးအစီအစဉ်ကို ပါလက်စတိုင်းများက ပယ်ချပြီးနောက် ပြည်တွင်းစစ် ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။

အစ္စရေးနိုင်ငံသည် ၁၉၄၈ ခုနှစ် မေလ ၁၄ ရက်နေ့တွင် ဗြိတိသျှတို့ထံမှ လွတ်လပ်ရေး ကြေညာခဲ့သည်။ နောက်တစ်နေ့တွင် အိမ်နီးချင်း အာရပ်နိုင်ငံများက ဤနယ်မြေအား ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခဲ့ရာ ပထမအာရပ်-အစ္စရေးစစ်ပွဲ စတင်ခဲ့သည်။ နောက်ဆက်တွဲ အပစ်အခတ်ရပ်စဲရေး သဘောတူညီချက်များဖြင့် အစ္စရေးသည် ယခင်မန်ဒိတ်နယ်မြေ၏ ၇၇ ရာခိုင်နှုန်းကို ထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ ပါလက်စတိုင်းအာရပ်အများစုသည် နက်ဘာ (Nakba) ဟုခေါ်သော ဖြစ်ရပ်တွင် နှင်ထုတ်ခံရခြင်း သို့မဟုတ် ထွက်ပြေးခဲ့ရပြီး၊ ကျန်ရစ်သူများသည် နိုင်ငံသစ်၏ အဓိကလူနည်းစုဖြစ်လာခဲ့သည်။

နောက်ဆက်တွဲ ဆယ်စုနှစ်များတွင် အစ္စရေး၏ လူဦးရေသည် မွတ်စလင်ကမ္ဘာမှ ဂျူးများ ထွက်ပြေးလာခြင်း၊ နှင်ထုတ်ခံရခြင်း သို့မဟုတ် ပြောင်းရွှေ့လာခြင်းတို့ကြောင့် များစွာတိုးပွားခဲ့သည်။ ၁၉၆၇ ခုနှစ် ခြောက်ရက်စစ်ပွဲ ပြီးနောက် အစ္စရေးသည် ဝက်စ်ဘန့်ခ်၊ ဂါဇာကမ်းမြှောင်၊ အီဂျစ်၏ ဆိုင်းနိုင်းကျွန်းဆွယ်နှင့် ဆီးရီးယား၏ ဂိုလန်ကုန်းမြင့်တို့ကို သိမ်းပိုက်ခဲ့သည်။ အစ္စရေးသည် တရားမဝင် သိမ်းပိုက်ထားသော နယ်မြေများတွင် အခြေချနေထိုင်မှုများကို တည်ထောင်ပြီး တိုးချဲ့လျက်ရှိကာ၊ အရှေ့ဂျေရုဆလင်နှင့် ဂိုလန်ကုန်းမြင့်တို့ကို နိုင်ငံတကာမှ အသိအမှတ်မပြုသော ပြဋ္ဌာန်းမှုများဖြင့် သိမ်းပိုက်ထားသည်။

၁၉၇၃ ခုနှစ် ယုံကီပူစစ်ပွဲ (Yom Kippur War) ပြီးနောက် အစ္စရေးသည် အီဂျစ်နှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးသဘောတူညီချက် ချုပ်ဆိုခဲ့ပြီး ၁၉၈၂ ခုနှစ်တွင် ဆိုင်းနိုင်းဒေသကို ပြန်လည်ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ဂျော်ဒန်နှင့်လည်း ငြိမ်းချမ်းရေးသဘောတူညီချက် ချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ၁၉၉၃ ခုနှစ်တွင် အော်စလိုသဘောတူညီချက် (Oslo Accords) ကို လက်မှတ်ရေးထိုးခဲ့ပြီး၊ ၎င်းသည် အပြန်အလှန်အသိအမှတ်ပြုမှုနှင့် ဝက်စ်ဘန့်ခ်နှင့် ဂါဇာ၏ အစိတ်အပိုင်းများတွင် ပါလက်စတိုင်းအာဏာပိုင် အကန့်အသတ်ဖြင့် ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ကို ထူထောင်ခဲ့သည်။ ၂၀၂၀ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် အာရပ်နိုင်ငံများနှင့် ဆက်ဆံရေးကို ပုံမှန်ဖြစ်စေခဲ့သည်။ သို့သော် အော်စလိုအင်တာရီးမ်သဘောတူညီချက်ပြီးနောက် အစ္စရေး-ပါလက်စတိုင်းပဋိပက္ခကို ဖြေရှင်းရန် ကြိုးပမ်းမှုများ မအောင်မြင်ခဲ့ဘဲ၊ နိုင်ငံသည် ဂါဇာတွင် စစ်ပွဲများနှင့် ပါလက်စတိုင်း စစ်သွေးကြွအုပ်စုများနှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့မှုများတွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။ အစ္စရေး၏ ပါလက်စတိုင်းနယ်မြေများကို သိမ်းပိုက်မှုအတွင်း အလေ့အကျင့်များသည် လူ့အခွင့်အရေးအဖွဲ့များနှင့် ကုလသမဂ္ဂအရာရှိများထံမှ စဉ်ဆက်မပြတ် နိုင်ငံတကာဝေဖန်မှုများ—ပါလက်စတိုင်းလူမျိုးများအပေါ် စစ်ရာဇဝတ်မှုများနှင့် လူသားမျိုးနွယ်ဆန့်ကျင်ရာဇဝတ်မှုများ ကျူးလွန်သည်ဟူသော စွပ်စွဲချက်များနှင့်အတူ—ရရှိခဲ့သည်။

အစိုးရနှင့် နိုင်ငံရေး

အစ္စရေးနိုင်ငံ၏ အခြေခံဥပဒေများသည် အချိုးကျကိုယ်စားပြုမှုဖြင့် ရွေးကောက်တင်မြှောက်ထားသော ပါလီမန်စနစ်ဖြစ်သည့် နက်ဆက် (Knesset) ကို ထူထောင်သည်။ နက်ဆက်က ဝန်ကြီးချုပ်ဦးဆောင်သော အစိုးရအဖွဲ့၏ ဖွဲ့စည်းပုံကို ဆုံးဖြတ်ကာ သမ္မတကို ရွေးချယ်သည်။

စီးပွားရေးနှင့် နည်းပညာ

အစ္စရေးတွင် အရှေ့အလယ်ပိုင်းရှိ အကြီးဆုံးစီးပွားရေးများထဲမှ တစ်ခုရှိပြီး၊ အာရှတွင် တတိယမြောက် အမည်ခံ GDP တစ်ဦးချင်း အမြင့်ဆုံးဖြစ်သည်။ အာရှတွင် လူနေမှုအဆင့်အတန်း မြင့်မားသည့် နိုင်ငံဖြစ်သည်။ အစ္စရေးသည် နည်းပညာအဆင့်မြင့်ပြီး ဖွံ့ဖြိုးပြီးနိုင်ငံများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ကာ သုတေသနနှင့် ဖွံ့ဖြိုးရေးအတွက် အချိုးကျသုံးစွဲမှုသည် အခြားနိုင်ငံများထက် ပိုများသည်။ ထို့အပြင် နျူကလီးယားလက်နက်များ ပိုင်ဆိုင်ထားသည်ဟုလည်း ကျယ်ပြန့်စွာ ယုံကြည်ထားကြသည်။

ယဉ်ကျေးမှုနှင့် ဘာသာစကား

အစ္စရေးသည် ပြန်လည်အသက်ဝင်လာသော တရားဝင်ဘာသာစကား ဟေဗြဲ ရှိသော တစ်ခုတည်းသော နိုင်ငံဖြစ်သည်။ ဂျူးလူဦးရေ ၂% ထက်ကျော်လွန်ပြီး အကြီးဆုံးလူဦးရေဖြစ်သည့် တစ်ခုတည်းသော နိုင်ငံလည်းဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ ယဉ်ကျေးမှုတွင် ဂျူးယဉ်ကျေးမှုနှင့် ဂျူးပြည်ပရောက်မှု (Jewish diaspora) အစိတ်အပိုင်းများနှင့်အတူ အာရပ်လွှမ်းမိုးမှုများ ပါဝင်သည်။

အမည်ရင်းမြစ်

ဗြိတိသျှမန်ဒိတ် (၁၉၂၀-၁၉၄၈) အောက်တွင် ဤဒေသတစ်ခုလုံးကို "ပါလက်စတိုင်း" ဟု ခေါ်ဆိုခဲ့သည်။ ၁၉၄၈ ခုနှစ်တွင် နိုင်ငံတည်ထောင်ပြီးနောက် "အစ္စရေးနိုင်ငံ" (ဟေဗြဲ: מְדִינַת יִשְׂרָאֵל, Medīnat Yisrā'el; အာရပ်: دَوْلَة إِسْرَائِيل, Dawlat Isrāʼīl) ဟူသော အမည်ကို တရားဝင်အသုံးပြုခဲ့သည်။ "အစ္စရေးပြည်" (Eretz Israel)၊ "အဲဗာ" (Ever - ဘိုးဘေး Eber မှ)၊ "Zion"၊ နှင့် "Judea" ကဲ့သို့သော အခြားအမည်များကို စဉ်းစားခဲ့သော်လည်း ပယ်ချခဲ့သည်။ "Israel" ဟူသော အမည်ကို ဒေးဗစ် ဘန်ဂူရီယွန် (David Ben-Gurion) က အကြံပြုခဲ့ပြီး ၆-၃ မဲဖြင့် အတည်ပြုခဲ့သည်။ တည်ထောင်ပြီး အစောပိုင်းပတ်များတွင် အစိုးရသည် အစ္စရေးနိုင်ငံသားကို ရည်ညွှန်းရန် "Israelis" ဟူသော အသုံးအနှုန်းကို ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

"အစ္စရေးပြည်" နှင့် "အစ္စရေးသားများ" ဟူသော အမည်များကို သမိုင်းအရ အစ္စရေးဘုရင့်နိုင်ငံ (Kingdom of Israel) နှင့် ဂျူးလူမျိုး တစ်ခုလုံးကို ရည်ညွှန်းရန် အသုံးပြုခဲ့သည်။ "အစ္စရေး" (ဟေဗြဲ: Yīsrāʾēl; ဂရိ: Ἰσραήλ, Israēl, "El (ဘုရား) ဆက်လက်တည်ရှိသည်/အုပ်ချုပ်သည်") ဟူသော အမည်သည် ဟီဘရူးကျမ်းစာအရ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်နှင့် အောင်မြင်စွာ နပန်းသတ်ပြီးနောက် အမည်ပေးခံရသော ဘိုးဘေး ဂျေကော့ဘ် (Jacob) ကို ရည်ညွှန်းသည်။ "အစ္စရေး" ဟူသော စကားလုံးကို လူစုအဖြစ် ဖော်ပြသည့် အစောဆုံး ရှေးဟောင်းသုတေသနပစ္စည်းမှာ ဘီစီအီဆယ်သုံးရာစုနှောင်းပိုင်းမှ ရှေးအီဂျစ်၏ မာနက်ပတာ ကျောက်စာ (Merneptah Stele) ဖြစ်သည်။

အစ္စရေးနိုင်ငံရှိ မြန်မာလူမျိုးများ

အစ္စရေးနိုင်ငံ လွတ်လပ်ရေးရချိန်မှစ၍ မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဂျူးလူမျိုးများသည် အစ္စရေးသို့ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်ကြသည်ဟု ယူဆရသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် အစ္စရေးနိုင်ငံ၌ မြန်မာကျောင်းသားများ ပညာသင်ကြားကြပြီး မြန်မာအလုပ်သမားများလည်း အလုပ်လုပ်ကိုင်ကြသည်။ အစ္စရေးနိုင်ငံတွင် မြန်မာကျောင်းသား ၃၀၀ ကျော်နှင့် အခြားအလုပ်လုပ်ကိုင်သူ ၂၀၀ ကျော် စုစုပေါင်း ၅၀၀-၆၀၀ ခန့် (ခန့်မှန်းခြေ) ရှိသည်ဟု သိရသည်။ အချို့မြန်မာလူမျိုးများသည် အစ္စရေးနိုင်ငံတွင် အမြဲတမ်းနေထိုင်နိုင်ခဲ့ကြသည်။

အစ္စရေး-ပါလက်စတိုင်း ပဋိပက္ခနှင့် ငြိမ်းချမ်းရေးကြိုးပမ်းမှုများ

အစ္စရေးနိုင်ငံသည် ဆိုင်းနိုင်းဒေသပြဿနာကို အီဂျစ်နှင့် အသင့်အတင့် ဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့သော်လည်း တစ်ဖက်တွင် ပါလက်စတိုင်းပြောက်ကျားတို့နှင့် တိုက်ပွဲများ ဆက်လက်ဆင်နွှဲနေရသည်။

၁၉၇၇ ခုနှစ်တွင် အစ္စရေး၌ နိုင်ငံရေးအပြောင်းအလဲများ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ နိုင်ငံထူထောင်ချိန်မှစ၍ ၁၉ နှစ်တိုင်တိုင် ဆက်တိုက်အာဏာရခဲ့သော လေဘာပါတီသည် ၁၉၇၇ ခုနှစ် ရွေးကောက်ပွဲ၌ ပထမဆုံးအကြိမ် ရှုံးနိမ့်ခဲ့သည်။ ၁၉၇၄ ခုနှစ် ဧပြီလတွင် ဝန်ကြီးချုပ် ဂိုလ်ဒါ မေယာ (Golda Meir) နုတ်ထွက်ပြီး ယစ်ဇတ် ရာဗင် (Yitzhak Rabin) ဦးဆောင်သည့် အစိုးရအဖွဲ့ တက်လာပြီးနောက် လေဘာပါတီတွင်း ညီညွတ်မှု လျော့နည်းလာခဲ့သည်။ ဂျော်ဒန်မြစ်အနောက်ကမ်းဒေသနှင့် ပတ်သက်သော ပြဿနာများတွင် ရာဗင်အစိုးရအဖွဲ့ဝင်အချင်းချင်း သဘောထားကွဲလွဲခဲ့ကြသည်။ လေဘာပါတီဝင်များ၏ စာရိတ္တပျက်ပြားမှုများ ပေါ်ပေါက်လာခြင်းသည်လည်း ပါတီ၏ သိက္ခာကျဆင်းစေခဲ့သည်။ ပြဿနာအမျိုးမျိုးနှင့် ရင်ဆိုင်နေရသော ရာဗင်အစိုးရအဖွဲ့ကို ဘာသာရေးပါတီမှ လွှတ်တော်အမတ်များက အယုံအကြည်မရှိ အဆိုတင်သွင်းသဖြင့် ၁၉၇၆ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၂၀ ရက်နေ့တွင် ရာဗင်အစိုးရအဖွဲ့ နုတ်ထွက်ပေးခဲ့ရသည်။

၁၉၇၇ ခုနှစ် မေလ ၁၇ ရက်နေ့တွင် နဝမအကြိမ် ရွေးကောက်ပွဲကို ကျင်းပရာ၌ လီကွတ်ပါတီ (Likud Party) ၏ ခေါင်းဆောင် မီနာချင် ဗယ်ဂင် (Menachem Begin) ဦးဆောင်၍ ညွန့်ပေါင်းအစိုးရအဖွဲ့ကို ဖွဲ့စည်းခဲ့သည်။ ဗယ်ဂင်က အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသ ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် ထိပ်သီးညီလာခံကျင်းပရန် အီဂျစ်၊ ဆီးရီးယား၊ ဂျော်ဒန်နိုင်ငံခေါင်းဆောင်များကို ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို တုံ့ပြန်သောအားဖြင့် ၁၉၇၇ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ၂၀ ရက်နေ့တွင် အီဂျစ်သမ္မတ အန်ဝါ ဆဒတ် (Anwar Sadat) သည် အစ္စရေးနိုင်ငံသို့ လာရောက်ကာ အစ္စရေးဝန်ကြီးချုပ်နှင့် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးခဲ့သည်။ ယင်းဆွေးနွေးပွဲတွင် နှစ်ဦးနှစ်ဖက် သဘောတူညီချက်အရ ဂျီနီဗာငြိမ်းချမ်းရေး ကွန်ဖရင့်ကို ပြန်လည်ကျင်းပနိုင်ရန်အတွက် ရှေ့ပြေးညှိနှိုင်းဆွေးနွေးပွဲတစ်ရပ်ကို ကိုင်ရိုမြို့တွင် ကျင်းပရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။ ဤကိုင်ရိုဆွေးနွေးပွဲသို့ တက်ရောက်ရန် အစ္စရေး၊ အာရပ်နိုင်ငံများနှင့် ပါလက်စတိုင်းလွတ်မြောက်ရေးအဖွဲ့ (PLO)၊ ရုရှားနှင့် အမေရိကန်တို့အား အီဂျစ်က တရားဝင်ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ၁၉၇၇ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၁၄ ရက်နေ့တွင် ကိုင်ရိုဆွေးနွေးပွဲကို တရားဝင်စတင်ကျင်းပသောအခါ၌ အစ္စရေးမှ ဗင် အဲလစ်ဇာ (Ben-Eliezer) ခေါင်းဆောင်သော ကိုယ်စားလှယ်အဖွဲ့၊ ကုလသမဂ္ဂကိုယ်စားလှယ်၊ အမေရိကန်ကိုယ်စားလှယ်နှင့် အီဂျစ်ကိုယ်စားလှယ်တို့သာ ပါဝင်ဆွေးနွေးခဲ့ကြသည်။ ရုရှားနိုင်ငံက ယင်းဆွေးနွေးပွဲသည် ဂျီနီဗာကွန်ဖရင့်၏ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဆန့်ကျင်ရာရောက်နေသည်ဆိုကာ မတက်ရောက်ခဲ့ပေ။

၁၉၇၇ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၁၆ ရက်နေ့တွင် အစ္စရေးဝန်ကြီးချုပ် ဗယ်ဂင်သည် အမေရိကန်သမ္မတ ကာတာ (Jimmy Carter) နှင့် တွေ့ဆုံပြီး အရှေ့အလယ်ပိုင်းငြိမ်းချမ်းရေးနှင့် စပ်လျဉ်း၍ ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန်နည်းလမ်းများ၊ လျာထားချက်များကို တင်ပြဆွေးနွေးခဲ့သည်။ ထို့နောက် ၁၉၇၇ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၂၅ ရက်နေ့တွင် အီဂျစ်နိုင်ငံ အစ္စမေးလီးယားမြို့၌ အီဂျစ်သမ္မတဆဒတ်နှင့် အစ္စရေးဝန်ကြီးချုပ်ဗယ်ဂင်တို့ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးခဲ့ကြပြန်သည်။

ဆဒတ်-ဗယ်ဂင် ဆွေးနွေးပွဲ၌ ဝန်ကြီးချုပ်ဗယ်ဂင်၏ တင်ပြချက်တွင် အစ္စရေးက သိမ်းယူထားသော ဂျော်ဒန်အနောက်ဘက်ကမ်းဒေသနှင့် ဂါဇာကမ်းမြှောင်ဒေသတို့၌ အစ္စရေးစစ်တပ်များကို လုံခြုံရေးတပ်များအဖြစ် ဆက်လက်ထားရှိမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ယင်းဒေသများမှ အစ္စရေးစစ်တပ်များကို ရုပ်သိမ်းခဲ့လျှင် ပါလက်စတိုင်းလွတ်မြောက်ရေးတပ်များက ဝင်ရောက်သိမ်းပိုက်မည့်အဖြစ်ကို လက်မခံနိုင်ကြောင်း၊ ယင်းဒေသနှစ်ခု၌ စစ်အုပ်ချုပ်ရေးကို ရုပ်သိမ်း၍ ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ရေးကို အစားထိုးပေးမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဆိုင်းနိုင်းမှ စစ်တပ်များ ရုပ်သိမ်းရေးကို သုံးနှစ်မှ ငါးနှစ်အတွင်း အဆင့်ဆင့်ဆောင်ရွက်သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဆိုင်းနိုင်းဒေသ၌ ဂျူးလူမျိုးများ အခြေစိုက်နေထိုင်ခြင်းကို ဆက်လက်ခွင့်ပြု၍ ယင်းတို့ကို အစ္စရေးက အကာအကွယ်ပေးရမည်ဖြစ်ကြောင်း၊ ယင်းပြဿနာများကို ဆက်လက်စဉ်းစားရန် လမ်းဖွင့်ပေးထားကြောင်း စသည်ဖြင့် ထည့်သွင်းဖော်ပြခဲ့သည်။

ဝန်ကြီးချုပ်ဗယ်ဂင်၏ အစိုးရလက်ထက်၌ သိမ်းပိုက်ထားသော နယ်မြေများတွင် အစ္စရေးနိုင်ငံသားတို့ကို အခြေစိုက်နေထိုင်ခွင့်များ တိုးချဲ့ခွင့်ပြုသဖြင့် ယင်းလုပ်ရပ်ကို ၁၉၇၇ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၅ ရက်နေ့တွင် ဂျီနီဗာမြို့၌ ကျင်းပသော ကုလသမဂ္ဂလူ့အခွင့်အရေး ကာကွယ်ရေးကော်မရှင်က ရှုတ်ချဝေဖန်ခဲ့သည်။

အစ္စရေး၏ ကမ်းလှမ်းချက်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အီဂျစ်သမ္မတ ဆဒတ်၏ သဘောထားမှာ ဂျော်ဒန်အနောက်ဘက်ကမ်းဒေသနှင့် ဂါဇာကမ်းမြှောင်ဒေသတို့၌ အစ္စရေးတို့က အုပ်ချုပ်ရေးရုပ်သိမ်းပေးပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ပါလက်စတိုင်းနိုင်ငံကို ထူထောင်ပေးရမည်၊ ဆိုင်းနိုင်းဒေသမှ ငါးနှစ်အတွင်း တပ်ရုပ်ပေးမည့်ကိစ္စတွင် အစ္စရေးတို့ ဆက်လက်အခြေစိုက်နေထိုင်ခွင့်ကို ပေးနိုင်မည်မဟုတ်ကြောင်း၊ တပ်ရုပ်သိမ်းပေးရေးဆိုရာ၌ ၁၉၆၇ ခုနှစ် စစ်ပွဲမတိုင်မီက နယ်မြေများအထိ ဆုတ်ခွာပေးရမည်ဖြစ်ကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့သည်။ အီဂျစ်၏ တောင်းဆိုချက်မှာ ဆိုင်းနိုင်းဒေသ၊ ဂိုလန်ကုန်းမြင့်၊ ဂျော်ဒန်အနောက်ဘက်ကမ်းဒေသနှင့် ဂါဇာကမ်းမြှောင်ဒေသတို့မှ အစ္စရေးတို့ အပြီးအပိုင် ဆုတ်ခွာထွက်ပေးရေးဖြစ်သည်။

ယင်းသို့ဖြစ်သည့်အားလျော်စွာ အစ္စမေးလီးယားမြို့၌ ကျင်းပသည့် ဆဒတ်-ဗယ်ဂင် ဆွေးနွေးပွဲ၌ အရှေ့အလယ်ပိုင်းငြိမ်းချမ်းရေးပြဿနာမှာ မည်သို့မျှ မပြေလည်နိုင်ဘဲ ဂျရူးဆလမ်းနှင့် ကိုင်ရိုဆွေးနွေးပွဲတို့၌ ဆက်လက်ညှိနှိုင်းယူရမည့် အခြေအနေတွင် တည်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။