လူမှုအဖွဲ့အစည်း: တည်းဖြတ်မှု မူကွဲများ

အရေးမကြီး ဘော့ - စာသားများကို အလိုအလျောက် အစားထိုးခြင်း (-ရလာဒ် +ရလဒ်)
စာကြောင်း ၁၁ -
== ဒီမိုကရေစီ ==
စာပေအရ လူမှုအဖွဲ့အစည်းနှင့် ဒီမိုကရက်တစ် နိုင်ငံရေးအဖွဲ့အစည်း တို့ကြား ကူးလူးဆက်ဆံမှုသည် Alexis de Tocqueville (အလက်ဇစ် ဒီ တွတ်ကွီဗွီး) တို့ကဲ့သို့ ရှေးယခင်က ရေးသားခဲ့သည့် လွတ်လပ်သည့် အရေးအသားစာပေများတွင် စတင်အမြစ်တွယ်ခဲ့သည်။[7] သို့သော်လည်း၊ ဤအကြောင်း အရာများကို နှစ်ဆယ်ရာစု၏ သဘောတရား ပညာရှင်ကြီးများဖြစ်သည့် Gabriel Almond (ဂက်ဘယ်ရီ အယ်မွန်)နှင့် Sidney Verba (ဆစ်ဒနီ ဗာဘာ) တို့မှ ထင်ထင်ရှားရှားဖြစ်အောင် တိုးတက်ကြံဆောင် ခဲ့ကြသည်။ ဂက်ဘယ်ရီ အယ်မွန် နှင့် ဆစ်ဒနီ ဗာဘာတို့သည် [[ဒီမိုကရေစီ]] ဖြစ်စဉ်အတွင်းမှ နိုင်ငံရေးယဉ်ကျေးမှု အခန်းကဏ္ဍကို အဓိကကျကြောင်း ထုတ်ဖော်ဖွင့်ဆိုခဲ့သည်။
သူတို့သည်များစွာသော စေတနာ့ဝန်ထမ်း အဖွဲ့အစည်းများ၏ နိုင်ငံရေးအင်အားစုများမှ ဆောင်ရွက်ပေးသည့်မဲကို ဘယ်လိုရွေးချယ်ပေးရမည်၊ နိုင်ငံရေးတွင် ဘယ်လိုပါဝင်ရမည်နှင့် ရလာဒ်ကောင်းများရရှိအောင်ရလဒ်ကောင်းများရရှိအောင် အစိုးရကို ဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမည်ဆိုသည့် နိုးကြားတက်ကြွမှုများနှင့် လူထုသို့ ပြန်ကြားပြောဆိုပေးမှုများကိုမူ လက်မခံဘဲ ငြင်းဆိုခဲ့သည်။[10] ထိုကဲ့သို့သော အဖွဲ့အစည်း များ၏ ပြဌာန်းထားသည့် နည်းဥပဒေများကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားထားသည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူတို့သည် ပုံပန်းတကျ ဒီမိုကရေစီဆုံးဖြတ်ချက် လုပ်ပေးမှုများတွင် ပါဝင်ခဲ့မှုများမှာ အလေ့အကျင့်ဖြစ်ပြီး ဖြစ်သည်။
မကြာသေးမှက၊ Robert D. Putnam (ရောဘတ် ဒီ ပွတ်နမ်)သည် ထိုနည်းတူစွာ လူမှုအဖွဲ့အစည်းတွင် ပါဝင်သည့် နိုင်ငံရေးမပါဝင်သည့် အဖွဲ့အစည်းများသည် ဒီမိုကရေစီအတွက် အဓိကအားဖြစ်သည်ကို ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ အဘယ့်ကြောင့် ဤသို့ဖြစ်ရသည်မှာ လူမှုအဖွဲ့အစည်းသည် လူမှုအရင်းအနှီး၊ ယုံကြည်မှုနှင့် မျှဝေခံစားမှုတို့ကို တည်ဆောက်ပေးပြီး ဤအရာများကို နိုင်ငံရေးအဝန်းအဝိုင်းသို့ လွှဲပြောင်းပေးပြီး လူမှုအဖွဲ့အစည်းကို တစ်စည်းတစ်လုံးထဲဖြစ်အောင် ကူညီပေးသည်။ အဖွဲ့အစည်းအတွင်း ထိတွေ့ဆက်သွယ်ရေးနှင့် စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာများကို နားလည်သိရှိပေးရန် ဖြည့်ဆည်းဆောင်ရွက်ပေးသည်။[11]
သို့သော်လည်း၊ အခြားသူများက အမှန်တကယ် ဒီမိုကရက်တစ် လူမှုအဖွဲ့အစည်းဆိုသည်မှာ ဘယ်လိုလဲဟု မေးခွန်းထုတ်ခဲ့ကြသည်။ လူတချို့ကမှတ်ချက်ပြုသည်မှာ လူမှုအဖွဲ့အစည်းဆောင် ရွက်သူများသည် လက်ရှိတွင် မှတ်မှတ်သားသားဖြစ်လောက်အောင် နိုင်ငံရေး အာဏာ လက်ဝယ်ရရှိနေပြီး မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်ကမျှ တိုက်ရိုက်မဲပေးခြင်း၊ ရွေးချယ်ခံ့အပ်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။[12][8] အဆုံးသတ်တွင် အခြားပညာရှင်များသည် ယခင်ကထဲမှ လူမှုအဖွဲ့အစည်း၏ခံယူချက်သည် ဒီမိုကရေစီနှင့် ကိုယ်စားပြုမှုတို့နှင့် နီးကပ်စွာ ရင်းနှီးဆက်ဆံခဲ့သည်ကို ငြင်းဆိုခဲ့သည်။ ထိုခံယူချက်သည် အမျိုးသားရေးနှင့် အမျိုးသားရေးဝါဒ အတွေးအခေါ်နှင့် တစ်ဖန် ဆက်သွယ်လျက်ရှိခဲ့သည်။