ဝီကီပီးဒီးယား

ကွန်မင်တန်ပါတီ

တရုတ်သမ္မတနိုင်ငံ၏ နိုင်ငံရေးပါတီ
(ကူမင်တန်ပါတီ မှ ပြန်ညွှန်းထားသည်)
ဆင်တူသော နာမည်ရှိ မင်ကိုတန်ပါတီနှင့် ပတ်သက်၍ သက်ဆိုင်ရာ ဆောင်းပါးကို ရှုပါ။
တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိုင်ငံရှိ နိုင်ငံရေးပါတီ အတွက် တရုတ်ကိုမင်တန် တော်လှန်ရေးကော်မတီ ကို ကြည့်ပါ။

ကူမင်တန်[၃၅]/ကိုမင်တန်[၃၆] (အင်္ဂလိပ်: Kuomintang (KMT)) သို့မဟုတ် ဂိုမင်ဒန် (Guomindang (GMD)[၃၇]) တစ်နည်းအားဖြင့် တရုတ်အမျိုးသားရေးပါတီ[၁]သည် တရုတ်သမ္မတနိုင်ငံရှိ အဓိကနိုင်ငံရေးပါတီတစ်ခုဖြစ်ပြီး ၁၉၂၈ မှ ၁၉၄၉ အတွင်း တရုတ်ပြည်မကြီး၌သော်လည်းကောင်း ၁၉၄၉ ခုနှစ်နောက်ပိုင်းတွင် ထိုင်ဝမ် (Taiwan/ The Republic of China - ROC)၌သော်လည်းကောင်း အုပ်ချုပ်ခဲ့သည့် တစ်ခုတည်းသောပါတီဖြစ်သည်။ ရီပတ်ဘလီကန်ခေတ် ၁၉၂၈ ခုနှစ်မှ ၁၉၄၉ ခုနှစ်အတွင်း တရုတ်ပြည်မကြီး၏အများစုကို အုပ်ချုပ်နိုင်ခဲ့သော ပါတီတစ်ခုဖြစ်သည်။ တရုတ်ပြည်တွင်းစစ်တွင် ရှုံးနိမ့်ပြီးနောက် ၁၉၄၉ ဒီဇင်ဘာ ၇ ရက်တွင် ပါတီသည် ပြည်မကြီးမှထိုင်ဝမ်သို့ ဆုတ်ခွာခဲ့သည်။ တရုတ်ခေါင်းဆောင် ချန်ကေရှိတ်သည် စစ်အုပ်ချုပ်ရေးကြေညာပြီး ထိုင်ဝမ်အား ဒန်ကိုစနစ်အောက်တွင် အာဏာရှင်စနစ်ဖြင့် အုပ်ချုပ်ခဲ့ပြီး ၁၉၈၀ ပြည့်လွန်နှစ်များအတွင်း ဒီမိုကရေစီ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုများပြဋ္ဌာန်းပြီး ၁၉၉၀ ပြည့်လွန်နှစ်များအတွင်း ဒီမိုကရေစီအသွင်ကူးပြောင်းရေးအထိ ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သည်။ ထိုင်ဝမ်နိုင်ငံရေးတွင် အပြာရောင် တပ်ပေါင်းစု ညွန့်ပေါင်းအဖွဲ့တွင် လွှမ်းမိုးထားသောပါတီဖြစ်ပြီး ပြိုင်ဘက်ဒီမိုကရက်တစ်တိုးတက်ရေးပါတီနှင့် အဓိကယှဉ်ပြိုင်သည်။ လက်ရှိတွင်၎င်းသည် ဥပဒေပြုရေးယွမ်တွင် အကြီးဆုံးအတိုက်အခံပါတီဖြစ်သည်။ လက်ရှိဥက္ကဋ္ဌမှာ အဲရစ် ချူးဖြစ်သည်။

ကိုမင်တန်ပါတီ
Kuomintang
中國國民黨
Zhōngguó Guómíndǎng
Chungkuo Kuomintang
အခြား အမည်တရုတ်အမျိုးသားရေးပါတီ[၁]
ဝန်ကြီးချုပ်ဆွန်ယက်ဆင် (ရာသက်ပန်)[၂]
ညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ်ချန်ကေရှိတ် (ရာသက်ပန်)[၃]
ဥက္ကဋ္ဌအဲရစ် ချူး
အထွေထွေအတွင်းရေးမှူးဂျက်စတင် ဟွမ်
သီချင်း"လူထုစည်းမျဉ်းသုံးရပ်"
တည်ထောင်ခြင်း၁၀ အောက်တိုဘာ ၁၉၁၉; ၁၀၅ နှစ် အကြာက (၁၉၁၉-၁၀-10)
ရှန်ဟိုင်း ပြင်သစ် လိုက်လျောမှု
ပူးပေါင်း
ဌာနချုပ်အမှတ် ၂၃၂–၂၃၄၊ ၂ ရပ်ကွက်၊ ဘာဒေလမ်း၊ ကျုန်ရှန်းခရိုင်၊ ထိုင်ပေမြို့ ၁၀၄၊ ထိုင်ဝမ်[၄]
သတင်းစာဗဟိုနေ့စဉ်သတင်း
လူငယ်အဖွဲ့ကိုမင်တန် လူငယ်များအဖွဲ့ချုပ်
လူထုစည်းမျဉ်းသုံးရပ် လူငယ်များအဖွဲ့ချုပ် (၁၉၃၈–၁၉၄၇)
ပညာပေးရေးအဖွဲ့တော်လှန်ရေးကျင့်စဉ်ဌာန
တပ်မတော်အမျိုးသားတော်လှန်ရေးတပ်မတော် (၁၉၂၅–၁၉၄၇)
လက်ရုံးတပ်အပြာရောင်အင်္ကျီများအသင်း (၁၉၃၂–၁၉၃၈)[၅]
အဖွဲ့ဝင်Steady ၃၄၅ ၉၇၁ (၂၀၂၀ ခန့်မှန်း)[၆]
နိုင်ငံရေး သဘောတရား
ရပ်တည်ချက်အလယ်-လက်ယာ[၂၉] မှ လက်ယာ[၃၀]
သမိုင်းဝင်:
တဲကြီးပါတီ[၃၁][၃၂]
မဟာမိတ်အပြာရောင် တပ်ပေါင်းစု[၃၃]
နိုင်ငံတကာ မဟာမိတ်
အရောင်  အပြာရောင်
ဥပဒေပြုရေးယွမ်
၃၈ / ၁၁၃
မြူနီစပယ် မြို့တော်ဝန်များ
၂ / ၆
တရားသူကြီး/မြို့တော်ဝန်များ
၁၂ / ၁၆
ကောင်စီဝင်များ
၃၉၄ / ၉၁၂
မြို့နယ် မြို့တော်ဝန်များ
၈၃ / ၂၀၄
ဝက်ဘ်ဆိုဒ်
Kuomintang Official Website
ပါတီအလံ
Kuomintang
ကိုမင်တန်ကို ရိုးရာ (အထက်) နှင့် ရိုးရှင်း (အောက်) တရုတ်စာလုံးများဖြင့် ရေးသားပုံ
တရုတ်အမည်
ရိုးရာ တရုတ်中國國民黨
ရိုးရှင်းသော တရုတ်中国国民党
ဆိုလိုရင်းတရုတ်နိုင်ငံအမျိုးသားရေးပါတီ
အတိုကောက်
ရိုးရာ တရုတ်國民黨
ရိုးရှင်းသော တရုတ်国民党
ဆိုလိုရင်းအမျိုးသားပါတီ
တိဘက်အမည်
Tibetanཀྲུང་གོའི་གོ་མིན་ཏང
Zhuang name
ZhuangCunghgoz Gozminzdangj
မွန်ဂိုလီးယားအမည်
Mongolian CyrillicДундадын (Хятадын) Гоминдан (Хувьсгалт Нам)
Mongolian script ᠳᠤᠮᠳᠠᠳᠤ ᠶᠢᠨ
(ᠬᠢᠲᠠᠳ ᠤᠨ)
ᠭᠣᠮᠢᠨᠳᠠᠩ
(ᠬᠤᠪᠢᠰᠬᠠᠯᠲᠤ ᠨᠠᠮ)
Uyghur name
Uyghur
မန်ချူးအမည်
Manchu script ᠵᡠᠩᡬᠣ ᡳ
ᡬᠣᠮᡳᠨᡩᠠᠩ
RomanizationJungg'o-i G'omindang

ပါတီသည် ၁၈၉၄ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ၂၄ ရက်နေ့တွင် ဟာဝိုင်အီသမ္မတနိုင်ငံ ဟိုနိုလူလူမြို့၌ ဆွန်ယက်ဆင်မှ တည်ထောင်ခဲ့သော တရုတ်ပြန်လည်ရှင်သန်ရေးအဖွဲ့မှ စတင်ခဲ့သည်။ ထိုနေရာမှပါတီသည် ရှန်ဟိုက်တော်လှန်ရေးမတိုင်မီတွင် ကြီးမားသောပြန်လည်ဖွဲ့စည်းမှု အပြောင်းအလဲများကို လုပ်ဆောင်ခဲ့သောကြောင့် ချင်းမင်းဆက်ပြိုကွဲကာ ပေယန်းအစိုးရကို ပေါ်ပေါက်လာစေခဲ့သည်။ ၁၉၁၉ ခုနှစ်တွင် ဆွန်ယက်ဆင်သည် ရှန်ဟိုင်း ပြင်သစ် လိုက်လျောမှုအတွင်း "ကိုမင်တန်" အမည်ဖြင့် ပါတီကို ပြန်လည်တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၁၉၂၆ မှ ၁၉၂၈ ခုနှစ်များအတွင်း ချန်ကေရှိတ်သည် မြောက်ဘက်စစ်ဆင်ရေးကို ဆောင်ရွက်ခဲ့၍ ဒေသဆိုင်ရာစစ်မင်းများကို တိုက်ထုတ်ကာ အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာဖြစ်နေသောနိုင်ငံကို ပြန်လည်ပေါင်းစည်းနိုင်ခဲ့သည်။ ၁၉၃၇ ခုနှစ်မှ ၁၉၄၅ ခုနှစ်အထိ ကိုမင်တန်တို့အုပ်ချုပ်သော အမျိုးသားရေးဝါဒီအစိုးရသည် ဒုတိယ တရုတ်-ဂျပန်စစ်ပွဲကို ကျော်ဖြတ်ကာ တရုတ်နိုင်ငံကို ဦးဆောင်ခဲ့သည်။ ၁၉၄၉ တွင် တရုတ်ပြည်တွင်းစစ်တွင် တရုတ်ကွန်မြူနစ်ပါတီကိုရှုံးနိမ့်ခဲ့ပြီး စစ်နိုင်ကွန်မြူနစ်တို့သည် ၁၉၄၉ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၁ ရက်နေ့တွင် တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိုင်ငံကို ထူထောင်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် တရုတ်သမ္မတနိုင်ငံအစိုးရသည် ယခင် ချင်းအင်ပါယာ၏နယ်မြေဖြစ်သော၊ ၁၈၉၅ မှ ၁၉၄၅ ခုနှစ်အတွင်း ဂျပန်အင်ပါယာက သိမ်းပိုက်ထားသည့် ထိုင်ဝမ်ကျွန်းသို့ ဆုတ်ခွာခဲ့ရသည်။

၁၉၄၉ ခုနှစ်မှ ၁၉၈၇ ခုနှစ်အထိ ကိုမင်တန်အစိုးရသည် ဖေဖော်ဝါရီ ၂၈ ဖြစ်စဉ်အပြီးတွင် ထိုင်ဝမ်ကို အာဏာရှင်တစ်ပါတီနိုင်ငံအဖြစ် အုပ်ချုပ်ခဲ့သည်။ ဤကာလအတွင်း စစ်အုပ်ချုပ်ရေးအာဏာသက်ဝင်ခဲ့ပြီး ကွန်မြူနစ်ဆန့်ကျင်ရေးအမည်ခံ၍ အရပ်ဘက်လွတ်လပ်ခွင့်များကို ကန့်သတ်ချုပ်ချယ်ခဲ့ကာ အဖြူရောင်ခြောက်လှန့်မှုဟု လူသိများသည့်ကာလလည်းဖြစ်သည်။ ပါတီသည် ထိုင်ဝမ်၏ စီးပွားရေးဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကိုသာမက သံတမန်ရေးရာအရေးနိမ်မှုကိုလည်း ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအများစုသာမက ၎င်း၏အဓိကမဟာမိတ်ဖြစ်သော အမေရိကန်နိုင်ငံသည်လည်း ကွန်မြူနစ်ဦးဆောင်သော တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိုင်ငံကို ပြောင်းလဲအသိအမှတ်ပြုခဲ့ကြရာမှ ၁၉၇၀ ခုနှစ်များအတွင်း တရုတ်သမ္မတနိုင်ငံသည် ၎င်း၏ကုလသမဂ္ဂနေရာကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ ၁၉၈၀ ခုနှစ်နှောင်းပိုင်းတွင် ချန်ကေရှိတ်၏သား ကျန်ကျင်းကော်သည် စစ်အုပ်ချုပ်ရေးဥပဒေကို ရုပ်သိမ်းကာ ဒီမိုကရက်တစ်တိုးတက်ရေးပါတီကဲ့သို့သော အတိုက်အခံပါတီများကို တည်ထောင်ခွင့်ပြုခဲ့သည်။ ၎င်း၏ဆက်ခံသူ လီတိန်းဟွေးသည် ဒီမိုကရေစီပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးနှင့် ဖွဲ့စည်းပုံဥပဒေပြင်ဆင်ရေးတို့ကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခဲ့ရာ နိုင်ငံ့သမိုင်းတွင် ပထမဆုံးအကြိမ် တိုက်ရိုက်သမ္မတရွေးကောက်ပွဲဖြင့် ၁၉၉၆ ခုနှစ်တွင် ပြန်လည်ရွေးကောက်ခံခဲ့ရသည်။ ၂၀၀၀ ခုနှစ် သမ္မတရွေးကောက်ပွဲသည် ကိုမင်တန်၏ ၇၂ နှစ်တာ နိုင်ငံရေးစိုးမိုးမှုကို အဆုံးသတ်စေခဲ့သည်။ ၂၀၀၈ ခုနှစ်မှ ၂၀၁၆ ခုနှစ်အတွင်း သမ္မတရွေးကောက်ပွဲတွင် ကိုမင်တန်မှ မာယင်းကျိုသည် မဲအပြတ်အသတ်အနိုင်ရရှိခဲ့ပြီး ရေလက်ကြားဆိုင်ရာ စီးပွားရေးနှင့် ယဉ်ကျေးမှုဖလှယ်မှုများအပေါ် ကန့်သတ်ချက်များကို သိသိသာသာ ဖြေလျှော့ပေးခဲ့သည်။ ၂၀၁၆ ခုနှစ် ရွေးကောက်ပွဲတွင်မူ သမ္မတရာထူးနှင့် ၎င်း၏ ဥပဒေပြုလွှတ်တော်အများစုနေရာကို ရှုံးနိမ့်ခဲ့ပြီး အတိုက်အခံဘက်သို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိခဲ့သည်။

ကိုမင်တန်သည် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာဒီမိုကရက်ယူနီယံ၏ အဖွဲ့ဝင်ဖြစ်သည်။ ပါတီ၏လမ်းညွှန်အယူဝါဒမှာ ဆွန်ယက်ဆင်မှ သတ်မှတ်ပေးထားသည့် ပြည်သူ့အခြေခံမူ (၃) ရပ်ဖြစ်သည်။ ထိုင်ဝမ်လွတ်လပ်ရေးလှုပ်ရှားမှု၊ "တစ်ပြည်ထောင် စနစ်နှစ်ခု" မူဘောင်အောက်ရှိ တရုတ်နိုင်ငံ ပြန်လည်ပေါင်းစည်းရေးနှင့် ရေလက်ကြားပြဿနာများကိုဖြေရှင်းရန် ငြိမ်းချမ်းမှုမရှိသောနည်းလမ်းများ အသုံးပြုခြင်းကိုဆန့်ကျင်သည်။ မူလကနဦးက နိုင်ငံ့ဂုဏ်ရည်ပရောဂျက်မှတစ်ဆင့် တရုတ်ပြည်မကြီးကို ပြန်လည်သိမ်းပိုက်ရယူခြင်းအပေါ် ဦးစားပေးလုပ်ဆောင်ခဲ့ရာမှ ယခုအခါ တရုတ်ပြည်သူ့သမ္မတနိုင်ငံနှင့် ပိုမိုနီးကပ်သော ဆက်ဆံရေးကိုလိုလားပြီး တရုတ်သမ္မတနိုင်ငံ၏ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအောက်တွင် ထိုင်ဝမ်၏လက်ရှိအနေအထားကို ထိန်းသိမ်းရန် ကြိုးပမ်းလျက်ရှိသည်။ ၎င်းသည် ထိုင်ဝမ်ရေလက်ကြားနှစ်ဖက်လုံးကို "တရုတ်တစ်နိုင်ငံ"တည်းဟု သတ်မှတ်သည့် ၁၉၉၂ ခုနှစ် သဘောတူညီချက်ကိုလည်း လက်ခံသော်လည်း မိမိတို့သာလျှင် တရုတ်နိုင်ငံလုံးကို အုပ်ချုပ်သည်ဟု မှတ်ယူထားသည်။

ရွေးကောက်ပွဲရလဒ်

ပြင်ဆင်ရန်

သမ္မတရွေးကောက်ပွဲ

ပြင်ဆင်ရန်
ရွေးကောက်ပွဲ ယှဉ်ပြိုင်သူ တွဲဖက်ယှဉ်ပြိုင်သူ မဲစုစုပေါင်း မဲခွဲတမ်း ရလဒ်
၁၉၂၃ ဆွန်ယက်ဆင်[မှတ်စု ၁] N/A 33 6.88% ရှုံးနိမ့်
၁၉၄၈ ချန်ကေရှိတ်[မှတ်စု ၁] လီကျုန်းရန် 2,430 90.03% ရွေးကောက်ခံရ
၁၉၅၄ ချန်ကေရှိတ် ချန်ချင်း 1,507 96.91% ရွေးကောက်ခံရ
၁၉၆၀ ချန်ကေရှိတ် ချန်ချင်း 1,481 100.00% မကန့်ကွက်
၁၉၆၆ ချန်ကေရှိတ် ယန်ချာကန် 1,481 100.00% မကန့်ကွက်
၁၉၇၂ ချန်ကေရှိတ် ယန်ချာကန် 1,308 100.00% မကန့်ကွက်
၁၉၇၈ ကျန်ကျင်းကော် ရှေတုန်မင် 1,184 100.00% မကန့်ကွက်
၁၉၈၄ ကျန်ကျင်းကော် လီတိန်းဟွေး 1,012 100.00% မကန့်ကွက်
၁၉၉၀ လီတိန်းဟွေး လီးယွမ်ဆူ 641 100.00% မကန့်ကွက်
၁၉၉၆ လီတိန်းဟွေး လျန်းချန် 5,813,699 54.00% ရွေးကောက်ခံရ
၂၀၀၀ လျန်းချန် ဗင်းဆင့်ရှူး 2,925,513 23.10% ရှုံးနိမ့်
၂၀၀၄ လျန်းချန် ဂျိမ်းစ်ဆွန်း (  PFP) 6,442,452 49.89% ရှုံးနိမ့်
၂၀၀၈ မာယင်းကျို ဗင်းဆင့်ရှူး 7,659,014 58.45% ရွေးကောက်ခံရ
၂၀၁၂ မာယင်းကျို ဝူဒန်ယီ 6,891,139 51.60% ရွေးကောက်ခံရ
၂၀၁၆ အဲရစ် ချူး ဝမ်ဂျူရွှမ် (  Ind.) 3,813,365 31.04% ရှုံးနိမ့်
၂၀၂၀ ဟန်ကိုယူ ချန်ဆန်ချင်း (  Ind.) 5,522,119 38.61% ရှုံးနိမ့်
  1. ↑ ၁.၀ ၁.၁ ဤရွေးကောက်ပွဲတွင် ဝင်ရောက်ယှဉ်ပြိုင်သည့် အခြားကိုမင်တန် ကိုယ်စားလှယ်လောင်းများကို မဖော်ပြထား

ဥပဒေပြုရွေးကောက်ပွဲ

ပြင်ဆင်ရန်
ရွေးကောက်ပွဲ အနိုင်ရရှိသည့်နေရာ မဲစုစုပေါင်း မဲခွဲတမ်း အပြောင်းအလဲ ခေါင်းဆောင် အခြေအနေ သမ္မတ
၁၉၄၈
၇၁၆ / ၇၅၉
 ချန်ကေရှိတ် အများစု ချန်ကေရှိတ်  
၁၉၆၉
၈ / ၁၁
 ချန်ကေရှိတ် အများစု
၁၉၇၂
၄၁ / ၅၁
 ချန်ကေရှိတ် အများစု
၁၉၇၅
၄၂ / ၅၂
 ကျန်ကျင်းကော် အများစု ယန်ချာကန်  
၁၉၈၀
၇၉ / ၉၇
 ကျန်ကျင်းကော် အများစု ကျန်ကျင်းကော်  
၁၉၈၃
၈၃ / ၉၈
 ကျန်ကျင်းကော် အများစု
၁၉၈၆
၇၉ / ၁၀၀
 ကျန်ကျင်းကော် အများစု
၁၉၈၉
၉၄ / ၁၃၀
 လီတိန်းဟွေး အများစု လီတိန်းဟွေး  
၁၉၉၂
၉၅ / ၁၆၁
 5,030,725 53.0%   7 နေရာ လီတိန်းဟွေး အများစု
၁၉၉၅
၈၅ / ၁၆၄
 4,349,089 46.1%   12 နေရာ လီတိန်းဟွေး အများစု
၁၉၉၈
၁၂၃ / ၂၂၅
 4,659,679 46.4%   7 နေရာ
(ညှိနှိုင်း) 		လီတိန်းဟွေး အများစု
အတိုက်အခံ အများစု ချင်ရွှေဗြန်း
၂၀၀၁
၆၈ / ၂၂၅
 2,949,371 31.3%   46 နေရာ လျန်းချန် အတိုက်အခံ အများ
၂၀၀၄
၇၉ / ၂၂၅
 3,190,081 34.9%   11 နေရာ လျန်းချန် အတိုက်အခံ အများ
၂၀၀၈
၈၁ / ၁၁၃
 5,291,512 53.5%   41 နေရာ
(ညှိနှိုင်း) 		ဝူဘိုရွှန်း အတိုက်အခံ အများစု
အများစု မာယင်းကျို  
၂၀၁၂
၆၄ / ၁၁၃
 5,863,379 44.5%   17 နေရာ မာယင်းကျို အများစု
၂၀၁၆
၃၅ / ၁၁၃
 3,280,949 26.9%   29 နေရာ အဲရစ် ချူး အနည်းစု ချိုင်အင်းဝမ်
၂၀၂၀
၃၈ / ၁၁၃
 4,723,504 33.3%   3 နေရာ ဝူဒန်ယီ အနည်းစု

ဒေသန္တရရွေးကောက်ပွဲ

ပြင်ဆင်ရန်
ရွေးကောက်ပွဲ တရားသူကြီးများနှင့် မြို့တော်ဝန်များ ကောင်စီဝင်များ မြို့/မြို့နယ် မြို့တော်ဝန်များ မြို့နယ်/မြို့ ကောင်စီ ကိုယ်စားလှယ်များ ရွာသူကြီးများ ပါတီခေါင်းဆောင်
၁၉၉၄
ပြည်နယ်အဆင့်
၂ / ၃
၉၁ / ၁၇၅
 N/A N/A N/A လီတိန်းဟွေး
၁၉၉၇
၈ / ၂၃
၅၂၂ / ၈၈၆
၂၃၆ / ၃၁၉
 N/A N/A
၁၉၉၈
မြူနီစပယ်
၁ / ၂
၄၈ / ၉၆
 N/A N/A N/A
၂၀၀၁
၉ / ၂၃
၃၈၂ / ၈၉၇
၁၉၅ / ၃၁၉
 N/A N/A လျန်းချန်
၂၀၀၂
မြူနီစပယ်
၁ / ၂
၃၂ / ၉၆
 N/A N/A N/A
၂၀၀၅
၁၄ / ၂၃
၄၀၈ / ၉၀၁
၁၇၃ / ၃၁၉
 N/A N/A မာယင်းကျို
၂၀၀၆
မြူနီစပယ်
၁ / ၂
၄၁ / ၉၆
 N/A N/A N/A
၂၀၀၉
၁၂ / ၁၇
၂၈၉ / ၅၈၇
၁၂၁ / ၂၁၁
 N/A N/A
၂၀၁၀
မြူနီစပယ်
၃ / ၅
၁၃၀ / ၃၁၄
 N/A N/A
၁၁၉၅ / ၃၇၅၇
၂၀၁၄
စုပေါင်း
၆ / ၂၂
၃၈၆ / ၉၀၆
၈၀ / ၂၀၄
၅၃၈ / ၂၁၃၇
၁၇၉၄ / ၇၈၃၆
၂၀၁၈
စုပေါင်း
၁၅ / ၂၂
၃၉၄ / ၉၁၂
၈၃ / ၂၀၄
၃၉၀ / ၂၁၄၈
၁၁၂၀ / ၇၇၄၄
 ဝူဒန်ယီ
၂၀၂၂
စုပေါင်း
၁၃ / ၂၂
၃၆၇ / ၉၁၀
၇၆ / ၂၀၄
၂၉၄ / ၂၁၃၉
၉၅၃ / ၇၇၄၈
 အဲရစ် ချူး

ဆက်စပ်ဖတ်ရန်

ပြင်ဆင်ရန်

ကျမ်းကိုး

ပြင်ဆင်ရန်
  1. ↑ ၁.၀ ၁.၁ Taiwan - The World Factbook။ 2021-07-11 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  2. ↑ 中國國民黨大事記 (in zh-TW)။ 2009-08-02 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 2009-07-26 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  3. ↑ 中國國民黨大事記 (in zh-TW)။ 2009-08-02 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 2009-07-26 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  4. ↑ Kuomintang Official Website။ Kuomintang။ 3 July 2015 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 13 September 2011 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  5. ↑ Frederic Wakeman: Ideological Rivalries: The Blue Shirts and the “CC” Clique, in: Frederic Wakeman (ed.): Spymaster: Dai Li and the Chinese Secret Service, Berkeley (CA): University of California Press, 2003, pp. 98–109.
  6. ↑ "江啟臣壓倒性勝出 成最年輕國民黨主席 - 中央社CNA"။ 
  7. ↑ Fenby၊ Jonathan (2005)။ Chiang Kai Shek: China's Generalissimo and the Nation He Lost။ Carroll & Graf Publishers။ p. 504။ ISBN 978-0-7867-1484-1။ 5 February 2017 တွင် မူရင်းမှ မော်ကွန်းတင်ပြီး ။ 28 June 2010 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  8. ↑ Uradyn Erden Bulag (2002)။ Dilemmas The Mongols at China's Edge: History and the Politics of National Unity။ Rowman & Littlefield။ p. 273။ ISBN 978-0-7425-1144-6။ 7 January 2016 တွင် မူရင်းမှ မော်ကွန်းတင်ပြီး ။ 28 June 2010 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  9. ↑ Jonathan Neaman Lipman (2004)။ Familiar Strangers: A History of Muslims in Northwest China။ Seattle: University of Washington Press။ p. 266။ ISBN 978-0-295-97644-0။ 5 February 2017 တွင် မူရင်းမှ မော်ကွန်းတင်ပြီး ။ 2010-06-28 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  10. ↑ It's Not Techno-Angst That's Driving East Asia to Abandon Nuclear Power။ Foreign Policy (17 August 2019)။ 17 July 2020 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 7 July 2020 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။ “In Taiwan, the conservative Kuomintang’s aging demographic base and support for closer ties with mainland China now appears out of touch with a younger electorate increasingly distrustful of China and hostile to reunification.”
  11. ↑ Glantz၊ Mickey, ed. (2012)။ Climate Affairs: A Primer။ Island Press။ p. 65။ ISBN 9781597269414။ y8zdiN_Z1x0C&pg=PA65။ 4 August 2020 တွင် မူရင်းမှ မော်ကွန်းတင်ပြီး ။ 7 July 2020 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  12. ↑ *You must specify title = and url = when using {{cite web}}.။ 13 May 2019 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 19 June 2016 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  13. ↑ Yat-sen၊ Sun။ San Min Chu I: The Three Principles of the People။ 2022-07-23 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  14. ↑ 略論中國國民黨之社會民主黨性質（摘自：香港中文大學《二十一世紀》雙月刊）။ 2012-12-12 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 2015-08-14 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
    莫世祥 (2005)။ 歐美社會民主主義在中國的回響——以三民主義的後期發展為例။ 《有志竟成: 孫中山、辛亥革命與近代中國》(頁521-535). 香港中國近代史學會. 2005年။ ISBN 9789628551637။ 2022-04-02 တွင် မူရင်း အား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 2021-12-24 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  15. ↑ Fung, Edmund S. K. (1985). "Anti-Imperialism and the Left Guomindang". Modern China 11 (1): 39–76. doi:10.1177/009770048501100102. 
  16. ↑ T. J. Byres; Harbans Mukhia (1985)။ Feudalism and non-European Societies။ Psychology Press။ p. 207။ ISBN 978-0-7146-3245-2။ 5 February 2017 တွင် မူရင်းမှ မော်ကွန်းတင်ပြီး ။ 28 November 2010 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  17. ↑ "Anti-Imperialism and the Left Guomindang" (Jan 1985). Modern China 11 (1): 39–76. doi:10.1177/009770048501100102. 
  18. ↑ "Clock Time, National Space, and the Limits of Guomindang Anti-Imperialism" (2013). Positions 21 (4): 921–945. doi:10.1215/10679847-2346050. 
  19. ↑ name="google102">Taylor၊ Jay (2009)။ The Generalissimo။ Harvard University Press။ pp. 102–103။ ISBN 9780674054714။
  20. ↑ Eastman, Lloyd (2021). "Fascism in Kuomintang China: The Blue Shirts". The China Quarterly (49): 1–31. Cambridge University Press. 
  21. ↑ Payne၊ Stanley (2021)။ A History of Fascism 1914-1945။ University of Wisconsin Press။ p. 337။ ISBN 9780299148744။ 2 February 2021 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  22. ↑ 秦胆 2019年12月03日 07:00:00။ 從佛朗哥遷墓看台灣未竟的轉型正義။ Upmedia.mg။ 2022-08-04 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  23. ↑ 許劍虹 2022年6月19日။ 许剑虹观点：国共是如何分家的？谈谈95年前蒋中正与冯玉祥的会面။ 風傳媒။ 2022-08-04 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
  24. ↑ Arif Dirlik (2005)။ The Marxism in the Chinese revolution။ Rowman & Littlefield။ p. 20။ ISBN 0-7425-3069-8။
  25. ↑ Von KleinSmid (1988)။ Studies in comparative communism, Volume 21။ Butterworth-Heinemann။ p. 134။
  26. ↑ Robert Payne (2008)။ Mao Tse-tung: Ruler of Red China။ READ BOOKS။ p. 22။ ISBN 978-1-4437-2521-7။
  27. ↑ "The Lessons of Defeat: The Reorganization of the Kuomintang on Taiwan, 1950–52" (March 1993). The China Quarterly 133: 56–84. doi:10.1017/S0305741000018191. 
  28. ↑ http://homepage.ntu.edu.tw/~msho/book.files/期刊論文/The%20Rise%20and%20Fall%20of%20Leninist%20Control%20in%20Taiwan’s%20Industry.pdf [bare URL PDF]
  29. ↑
  30. ↑
    • Fell၊ Dafydd (2005)။ Party Politics in Taiwan: Party Change and the Democratic Evolution of Taiwan, 1991–2004။ Routledge။ pp. 98, 117။ ISBN 1-134-24021-X။
    • Rigger, Shelley (2016). "Kuomintang Agonistes: Party Politics in the Wake of Taiwan's 2016 Elections". Orbis 60 (4): 408–503. doi:10.1016/j.orbis.2016.08.005. “Instead of reshaping its priorities to fit the expectations of a changing society, the KMT (at least for the moment) seems to be doubling down on its self-marginalizing approach. The new party chair is Hung Hsiu-chu, the erstwhile presidential candidate whose far-right views made it necessary to replace her.” 
    • Yoshiyuki Ogasawara (12 December 2019)။ "Taiwan's 2020 Presidential Elections"။ The Diplomat။ 12 February 2021 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။ These supporters, called 'Han maniacs,' elevated Han to presidential nominee. Ultimately, though, they were a minority, possibly some twenty percent of the overall electorate, and Han’s political position, friendly to Beijing and inclined to right-wing populism, started to erode his support.
  31. ↑ Congress၊ United States (19 April 1947)။ Congressional Record: Proceedings and Debates of the ... Congress။ U.S. Government Printing Office။
  32. ↑ Laws၊ United States Congress Senate Committee on the Judiciary Subcommittee to Investigate the Administration of the Internal Security Act and Other Internal Security (19 April 1970)။ The Amerasia Papers: A Clue to the Catastrophe of China။ U.S. Government Printing Office။
  33. ↑ M. Troy Burnett, ed. (2020)။ Nationalism Today: Extreme Political Movements around the World [2 volumes]။ ABC-CLIO။ p. 201။ ISBN 9781440850004။ The center-right Pan-Blue Coalition, led by the KMT, maintains that the ROC is the sole legitimate government for all of China (including Taiwan) and that the aim of the government should be the eventual reunification of the mainland ...
  34. ↑ Members။ IDU။ 16 July 2015 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။
  35. ↑ အခြေခံပညာသင်ရိုးညွှန်းတမ်း၊ သင်ရိုးမာတိကာနှင့် ကျောင်းသုံးစာအုပ်ကော်မတီ (၂၀၁၆)။ အဋ္ဌမတန်း မြန်မာ့သမိုင်း။ ပညာရေးဝန်ကြီးဌာန။
  36. ↑ အခြေခံပညာသင်ရိုးညွှန်းတမ်း၊ သင်ရိုးမာတိကာနှင့် ကျောင်းသုံးစာအုပ်ကော်မတီ (၂၀၁၉)။ ဒသမတန်း မြန်မာ့သမိုင်း။ ပညာရေးဝန်ကြီးဌာန။
  37. ↑ Brill's Encyclopedia of China (10 November 2008)။ 2021-11-26 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။

ပြင်ပလင့်ခ်များ

ပြင်ဆင်ရန်
"https://my.wikipedia.org/w/index.php?title=ကွန်မင်တန်ပါတီ&oldid=843098" မှ ရယူရန်