Content deleted Content added
|
|
}}
'''မြောက်ဦးဘုရင့်နိုင်ငံတော်'''သည် [[ရခိုင်သမိုင်း]]တွင်ရခိုင်သမိုင်းတွင် ၁၄၃၀ ခုနှစ်မှ ၁၇၈၅ ခုနှစ်အထိ တည်ရှိခဲ့သော ဘုရင့်နိုင်ငံတော်ဖြစ်သည်။ မြောက်ဦးနေပြည်တော်သည် [[ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော်]] အရှေ့ဘက်ကမ်းရိုးတန်းတွင် တည်ရှိပြီး မျက်မှောက်ခေတ် [[မြန်မာနိုင်ငံ]]ရှိ [[ရခိုင်ပြည်နယ်]] [[ချင်းပြည်နယ်]] တောင်ပိုင်း [[ဧရာဝတီတိုင်းဒေသကြီး]]အနောက်ဘက်ကမ်းရိုးတန်း နှင့် [[ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံ]]အရှေ့တောင်ဒေသ [[စစ်တကောင်းတိုင်း]]တို့ပါဝင်သည့် ကျယ်ပြန့်သည့် နယ်မြေနယ်နိမိတ်ကို ပိုင်စိုးအုပ်ချုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ မြောက်ဦးကို ၁၄၃၀ခုနှစ်တွင် နရမိတ်လှ(ခေါ်) [[လောင်းကြက်]]ဘုရင်လောင်းကြက်ဘုရင် [[မင်းစောမွန်]] နှင့် ညီဖြစ်သူ နရနု (ခေါ်) [[မင်းခရီ]]တို့က စတင်တည်ထောင်ခဲ့သည်။မြောက်ဦးသည် အစောပိုင်းတွင် စစ်ရေးအကူအညီပေးခဲ့သောဘင်္ဂလားစူလတန်နိတ်နိုင်ငံ၏ အစောင့်ရှောက်ခံနိုင်ငံအဖြစ် ၁၄၂၉ မှ ၁၄၃၇ အထိ နေခဲ့ရဟန်တူသော်လည်း [[မင်းခရီ]]လက်ထက်သို့ရောက်သည့်အခါ သြဇာခံအနေထားကိုဆန့်ကျင်ပြီး ၁၄၃၇တွင် ပန်းဝါ(ရာမူး) နှင့် [[ဘစောဖြူ]]လက်ထက်ဘစောဖြူလက်ထက် ၁၄၅၉ ခုနှစ်တွင် [[စစ်တကောင်းတိုင်း|စစ်တကောင်း]]ကို သိမ်းပိုက်ပြီး စတင်နယ်မြေချဲ့ထွင်နိုင်ခဲ့သည်။ [[တောင်ငူခေတ်|တောင်ငူ]]သည် ၁၅၄၆-၁၅၄၇၊ ၁၅၄၆-၁၅၄၇ နှင့် ၁၅၈၀-၁၅၈၁ တို့တွင် မြောက်ဦးကို သိမ်းပိုက်ရန် နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် ကြိုးစားခဲ့သော်လည်း မြောက်ဦးသည် အောင်မြင်စွာခုခံနိုင်ခဲ့သည်။ မြောက်ဦးသည် ၎င်း၏အင်အားအတောင့်တင်းဆုံးအချိန်တွင် ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော် [[Sundarbans]]ဒေသမှ မှ [[မုတ္တမပင်လယ်ကွေ့]]အထိ ၁၅၉၉ ခုနှစ်မှ ၁၆၀၃ ခုနှစ်အထိ ထိန်းချုပ်န်ုင်ခဲ့သည်။ ၁၆၆၆ တွင် မဂိုလ်အင်ပါယာနှင့် စစ်ပွဲအပြီးတွင် စစ်တကောင်းကို ဆုံးရှုံးခဲ့သည်။ ၁၇၈၅ခုနှစ်သို့ရောက်သည့်အခါ အရှေ့ဘက်[[ကုန်းဘောင်မင်းဆက်]]ဘုရင့်နိုင်ငံက ကျူးကျော်သိမ်းပိုက်လိုက်မှုကြောင့် မြောက်ဦးဘုရင့်နိုင်ငံသည် အဆုံးသတ်ခဲ့ရသည်။ <ref>{{Cite book|title= [[Rakhine Razawin Gyi]]|publisher= U Htun Shwe|page= 93 to 99 Phase |lang=my}}</ref>
== သမိုင်း ==
|