ရခိုင်တိုင်း

ရခိုင်တိုင်းသည် ဗြိတိသျှရာဇ်၏ အုပ်ချုပ်မှုဒေသတစ်ခုဖြစ်ပြီး ယနေ့ခေတ် ရခိုင်ပြည်နယ်ကို လွှမ်းခြုံထားသည်။ မြောက်ဘက်တွင် ဗြိတိသျှအိန္ဒိယ၏ ဘင်္ဂလားသမ္မတနယ်မြေနှင့် နယ်နိမိတ်ချင်းထိစပ်နေသည်။ ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော်သည် ၎င်း၏ အနောက်ဘက်ကမ်းရိုးတန်းပေါ်တွင် တည်ရှိသည်။ ရခိုင်တိုင်းတွင် လူမျိုးပေါင်းစုံနေထိုင်ကြသည်။ ထိပ်တန်း ဆန်တင်ပို့သော ဒေသဖြစ်ခဲ့သည်။

ရခိုင်တိုင်း
အလံတော် အမှတ်တံဆိပ်
နိုင်ငံတော် သီချင်း: ဘုရင်ကို ဘုရားသခင် စောင့်ရှောက်ပါစေ (၁၈၂၄–၁၈၃၇၊ ၁၉၀၁–၁၉၄၂; ၁၉၄၅–၁၉၄၈) ဘုရင်မကို ဘုရားသခင် စောင့်ရှောက်ပါစေ (၁၈၃၇–၁၉၀၁)
မြို့တော်	စစ်တွေမြို့
ကိုးကွယ်မှု	ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့် အစ္စလာမ်ဘာသာ (အများစု) ခရစ်ယာန်ဘာသာ၊ ဟိန္ဒူဘာသာ၊ အစရှိသော ဘာသာတရားများ
ငွေကြေး	မြန်မာရူပီး၊ အိန္ဒိယရူပီး၊ ဆတာလင်ပေါင်

သမိုင်း

၁၈၂၆ ခုနှစ်တွင် ပထမ အင်္ဂလိပ်-မြန်မာစစ်ပွဲ အပြီး ချုပ်ဆိုခဲ့သော ရန္တပိုစာချုပ်ဖြင့် အရှေ့အိန္ဒိယကုမ္ပဏီ၏ အုပ်ချုပ်မှုသို့ ရခိုင်ကို လွှဲပြောင်းပေးခဲ့သည်။ နယ်မြေအား ဘင်္ဂလားသမ္မတနယ်မြေ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် ကနဦးအုပ်ချုပ်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် မြန်မာပြည်နယ်၏ အစိတ်အပိုင်း ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ၁၉၃၇ တွင် မြန်မာနိုင်ငံသည် သီးခြားသရဖူကိုလိုနီဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အတွင်း ရခိုင်ပြည်သည် ၁၉၄၂ ခုနှစ်တွင် ဂျပန်တို့ လက်အောက်သို့ ကျရောက်ခဲ့သည်။ ဘားမားကမ်ပိန်းတွင် အာရကန်ကမ်ပိန်း ၁၉၄၂-၁၉၄၃ အပါအဝင် ရခိုင်လှုပ်ရှားမှုများစွာ ပါဝင်ခဲ့သည်။ ၁၉၄၅ ခုနှစ်တွင် မဟာမိတ်တပ်များ၏ အကူအညီဖြင့် ဗြိတိသျှတပ်များက ပြန်လည်ရရှိခဲ့သည်။ ၁၉၄၈ ခုနှစ် ဗြိတိသျှတို့ထံမှ လွတ်လပ်ရေးရပြီးသည့်နောက် ရခိုင်သည် မြန်မာပြည်၏ အပိုင်းအဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိနေခဲ့သည်။

ပထဝီဗေဒ

အဆိုပါအပိုင်းသည် ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော် အရှေ့ဘက်ပင်လယ်ပြင်တစ်လျှောက်၊ နတ်မြစ်ဝမှ စစ်တကောင်းနယ်နိမိတ်၊ ကိပ်နီဂရိတ်အထိ စီးဆင်းနေသော ကမ်းရိုးတန်းမြေကွက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ မြောက်ဘက်စွန်းမှ Cape Negrais အထိ အရှည် 400 m ခန့်၊ မြောက်ဘက်တွင် အကျယ်ဆုံး မီတာ ၉၀ ၊ တောင်ဘက်သို့ တရွေ့ရွေ့ လျော့နည်းလာကာ တောင်ဘက်စွန်းတွင် 15 မီတာထက် မပိုသော ကျဉ်းမြောင်းသည့်တိုင်အောင် တောင်ဘက် သို့ ဆုတ်သွားသည် ။ ကမ်းရိုးတန်းတွင် အရေးအကြီးဆုံးဖြစ်သည့် မာန်အောင်၊ ရမ်းဗြဲနှင့် Shahpura ကျွန်းများဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ စစ်တွေတွင် ဌာနချုပ်တည်ရှိပြီး ခရိုင်လေးခုဖြစ်သည့် စစ်တွေခရိုင်၊ မြောက်ပိုင်းရခိုင်တောင်တန်းဒေသ၊ သံတွဲနှင့် ကျောက်ဖြူ၊ ယခင်က ရမ်းဗြဲဟူ၍ ခရိုင်များပါဝင်သည်။ ၎င်း၏ဧရိယာသည် 18,540 စတုရန်းမီတာဖြစ်သည်။ ၁၈၂၆ ခုနှစ်တွင် ဗြိတိသျှတို့ သိမ်းပိုက်ချိန်၌ လူဦးရေသည် ၁၀၀,၀၀၀ ထက် မကျော်လွန်ခဲ့ပေ။

ရခိုင်တိုင်း၏ အဓိကမြစ်ကြီးများတွင် မြောက်ဘက်တွင် နေဖ်မြစ်ဝမှ ပါဝင်ပြီး စစ်တကောင်းနှင့် စစ်တကောင်းကြားနယ်နိမိတ်ကို ဖွဲ့စည်းပေးသည်။ (၂) ပင်လယ်၏လက်တံဖြစ်သော မေယုမြစ် သည် ကမ်းရိုးတန်းနှင့်အပြိုင် မီတာ (၅၀) ခန့်အကွာတွင် စီးဆင်းနေပါသည်။ (၃) ကုလားတန်မြစ် သည် အရှေ့မြောက်ဘက်စွန်းရှိ တောင်ပြာတန်းအနီး တက်လာပြီး မေယုမြစ်၏တောင်ဘက် မိုင်အနည်းငယ်အကွာ ဘင်္ဂလားပင်လယ်အော်သို့ ကျဆင်းကာ တန်ချိန် ၃၀၀ မှ ၄၀၀ အထိ ဝန်တင်ရေယာဉ်များဖြင့် သွားလာနိုင်သည်။ 40 မီတာ။ ကုန်းတွင်းပိုင်း; နှင့် (၄) Lemro မြစ် ၊ ကုလားတန်မြစ်၏တောင်ဘက် မိုင်အနည်းငယ်အကွာ ပင်လယ်အော်ထဲသို့ စိမ့်ဝင်နေသော စမ်းချောင်းတစ်ခု။ အရှေ့ဘက်တွင် ရခိုင်ပြည် နယ်နိမိတ်ချင်း နီးသောကြောင့် တောင်ဘက်သို့ ဝေးကွာ၍ မြစ်များသည် အရေးပါမှု နည်းပါးသည်။ လှေဖြင့်သွားလာနိုင်သော တာလတ်နှင့် အမ်း၊ သံတွဲ၊ တောင်ကုတ်နှင့် ဂွချောင်းတို့ သည် အရေးပါအရာရောက်သော ဆိပ်ကမ်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ပါးစပ်မှ ၉ မှ ၁၀ အထိ ရေယာဉ်များ ဆိပ်ခံရန်အတွက် ကောင်းမွန်သော ဆိပ်ကမ်းတစ်ခု ဖြစ်လာခြင်းကြောင့်၊ ft. မိုးဖွဲ. Aeng လို့ ခေါ်တဲ့ အလွယ်ဆုံးလမ်းကြောင်းဖြစ်တဲ့ ရခိုင်တောင်တန်းတွေကို ကျော်ဖြတ်ပြီး အဲဒီရွာကနေ အထက်မြန်မာပြည်ကို ဦးတည်သွားတာပါ။ တိုင်းဒေသကြီး၏ အဓိကသီးနှံမှာ ဆန် ၊ ချည်၊ ဆေးလိပ်၊ သကြား၊ လျှော်ပင်နှင့် မဲနယ်တို့ဖြစ်သည်။ သစ်တောများသည် အလွန်ကောင်းမွန်သော ဝက်သစ်ချ နှင့် ကျွန်းသစ်များ ပေါများ သည် ။

ရခိုင်တောင်တန်းဒေသ မြောက်ပိုင်းခရိုင်သည် ပလက်ဝတွင် ရုံးချုပ်ရှိပြီး များသောအားဖြင့် ဘုရင့် ရဲ အဖွဲ့ဝင်တစ်ဦးဖြစ်သည့် ကြီးကြပ်ကွပ်ကဲမှုအောက်တွင်ရှိသည်။ တောင်တန်းဒေသ၏ ဧရိယာသည် ၅၂၃၃ စတုရန်းမီတာ ကျယ်ဝန်းသည်။ ပေါ့ပ်။ (၁၉၀၁) ၂၀.၆၈၂။

ခရိုင်များ

ရခိုင်တွင် အောက်ပါစာရင်းတွင် ခရိုင်လေးခုရှိသည်။

ခရိုင်များ
စစ်တွေ
ရခိုင်မြောက်ပိုင်းတောင်တန်းများ
သံတွဲ
ကျောက်ဖြူမြို့

လူဦးရေစာရင်း

ရခိုင်လူမျိုးများသည် တိုင်းတွင် အများစုဖြစ်သည်။ ရခိုင်လူမျိုးများသည် အဓိကအားဖြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာ ဖြစ်သည်။ ဒုတိယအကြီးဆုံး အသိုက်အဝန်းမှာ ရခိုင်ရောက် အိန္ဒိယလူမျိုးများဖြစ်ပြီး အများစုမှာ မူဆလင်များဖြစ်သည်။ ၁၉၃၁ ခုနှစ် သန်းခေါင်စာရင်းအရ အိန္ဒိယလူမျိုး ၅၀၀,၀၀၀ သည် မြို့တော် စစ်တွေတွင် နေထိုင်ကြပြီး ဆိပ်ကမ်းနှင့် ကုန်းတွင်းပိုင်းကို လွှမ်းမိုးထားသည်။ 

ဥပဒေပြုလွှတ်တော်များ

၁၈၉၇ ခုနှစ်မှ ၁၉၃၇ ခုနှစ်အတွင်း ရခိုင်ပြည် နယ်၏ ဥပဒေပြုကောင်စီ တွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။ ၎င်းကို အင်ပါယာ ဥပဒေပြုကောင်စီ တွင်လည်း ကိုယ်စားပြုခဲ့သည်။ မြန်မာနိုင်ငံအစိုးရအက်ဥပဒေ ၁၉၃၅ အရ မြန်မာနိုင်ငံကို အိန္ဒိယနိုင်ငံမှ ခွဲထုတ်ပြီးနောက် မြန်မာနိုင်ငံ ဥပဒေပြုလွှတ်တော်သည် ရခိုင်တိုင်းအပါအဝင် ကိုလိုနီဥပဒေပြုအဖွဲ့အဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။ ရွေးကောက်ပွဲများကို ၁၉၂၀၊ ၁၉၂၂၊ ၁၉၂၃၊ ၁၉၂၅၊ ၁၉၂၆၊ ၁၉၂၈၊ ၁၉၃၀၊ ၁၉၃၂၊ ၁၉၃၄၊ ၁၉၃၆ နှင့် ၁၉၄၇ ခုနှစ်များတွင် ကျင်းပခဲ့သည်။

ဗမာ-ရခိုင် နှင့် အင်ဒို-ရကန် နှစ်ခုစလုံးကို မြန်မာနိုင်ငံ ဥပဒေပြုလွှတ်တော်တွင် ဇာတိအဖွဲ့ဝင်အဖြစ် ရွေးချယ်တင်မြှောက်ခဲ့သည်။ Gani Markan သည် ရခိုင်ပြည်မှ ဇာတိ အိန္ဒိယ ဥပဒေပြုအမတ် ဖြစ်သည်။ ၁၉၄၇ ခုနှစ်တွင် ဥပဒေပြုလွှတ်တော်ကို မဲဆန္ဒနယ်မြေ အဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ MA Gaffar နှင့် Sultan Ahmed တို့ အပါအဝင် ရခိုင်လူမျိုး နှစ်ဦးကို ဗမာ ဇာတိ အမျိုးအစားဖြင့် ရွေးကောက်တင်မြှောက်ခြင်း ခံခဲ့ရသည်။ ပြည်သူ့လွှတ်တော်သည် ၁၉၄၈ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၄ ရက်နေ့တွင် လွတ်လပ်သော ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံ၏ ဥပဒေပြုအဖွဲ့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။

စီးပွားရေး

ရခိုင်မှာ လုပ်ခလစာက ဗြိတိသျှအိန္ဒိယထက် အများကြီး ပိုများတယ်။ စပါးအထွက်နှုန်း မှာ ထင်ရှားသည်။ Akyab သည် ဥရောပ နှင့် တရုတ်နိုင်ငံ တို့မှ သင်္ဘောများကို လက်ခံကျင်းပပြီး ကမ္ဘာပေါ်တွင် ဆန် တင်ပို့သည့် ထိပ်တန်းဆိပ်ကမ်းများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်လာခဲ့သည်။ Arakan သည် အများအားဖြင့် ပင်လယ်ရေကြောင်းဖြင့် ဝင်ရောက်နိုင်သောကြောင့် ၎င်း၏ဆိပ်ကမ်းများသည် စစ်တကောင်း ၊ Narayanganj, Dacca, Calcutta, Moulmein, Rangoon, Singapore, Penang, Madras နှင့် Syriam တို့နှင့်အတူ ကူးတို့သင်္ဘော များကို မှီခိုနေရပါသည်။ ရခိုင်သည် ၎င်း၏ သစ် အတွက် ထင်ရှားသည်။