ပြည်ထောင်စုတော်လှန်ရေးကောင်စီအဖွဲ့
ပြည်ထောင်စုတော်လှန်ရေးကောင်စီအဖွဲ့၊ (အင်္ဂလိပ်: Union Revolutionary Council၊ အတိုကောက် URC) တော်လှန်ရေးကောင်စီ သို့မဟုတ် ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံ တော်လှန်ရေးအစိုးရသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ အမြင့်ဆုံး အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့အစည်းဖြစ်ပြီး ၁၉၆၂ ခုနှစ် မတ်လ ၂ ရက်နေ့တွင် ဦးနု၏ အရပ်သားအစိုးရထံမှ အာဏာသိမ်းခဲ့ကာ ၁၉၇၄ ခုနှစ် မတ်လ ၃ ရက်နေ့တွင် ၁၉၇၄ ခုနှစ် မြန်မာ့ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒေကို ထုတ်ပြန်ကြေညာချိန်အထိ အုပ်ချုပ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် အုပ်ချုပ်ရေးအာဏာကို တစ်ခုတည်းသော ဥပဒေပြုလွှတ်တော်ဖြစ်သည့် ပြည်သူ့လွှတ်တော်သို့ လွှဲပြောင်းပေးခဲ့သည်။[၁][၂]
အတိုကောက် | URC၊ RC |
---|---|
ဆက်ခံသည့် အဖွဲ့အစည်း | ပြည်သူ့လွှတ်တော်၊ နိုင်ငံတော်ကောင်စီ |
ဖွဲ့စည်းခြင်း | ၂ မတ် ၁၉၆၂ |
ပြိုကွဲချိန် | ၃ မတ် ၁၉၇၄ |
အမျိုးအစား | စစ်တပ် |
ဦးတည်ချက် | ဆိုရှယ်လစ်စနစ်တည်ဆောက်ခြင်း |
ဌာနချုပ် | ရန်ကုန် |
တည်နေရာ | |
ဥက္ကဋ္ဌ | ဦးနေဝင်း |
တော်လှန်ရေးကောင်စီ၏ ခံယူချက်သည် ၁၉၆၂ ခုနှစ် ဧပြီ ၃၀ ရက်တွင် ချမှတ်ခဲ့သော မြန်မာနိုင်ငံအား ဆိုရှယ်လစ် ဒီမိုကရက်တစ်စနစ် ပြောင်းလဲရန် ရည်ရွယ်သော မြန်မာ့နည်းမြန်မာ့ဟန် ဆိုရှယ်လစ်စနစ်ကို အခြေခံသည်။[၂] ၁၉၆၂ ခုနှစ် ဇူလိုင် ၄ ရက်နေ့တွင် တော်လှန်ရေးကောင်စီသည် မြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ်လမ်းစဉ်ပါတီ (မဆလ) ကို တည်ထောင်ခဲ့သည်။[၃] ၁၉၆၂ ခုနှစ်မှ ၁၉၇၁ ခုနှစ်အထိ မဆလသည် တော်လှန်ရေးကောင်စီ၏ အမာခံအဖွဲ့ဝင်များအပါအဝင် အမြုတေအဖွဲ့ဝင်များအား ပါတီဝင်အဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။[၃] ပါတီ၏ ပထမအကြိမ် ညီလာခံတွင် ပါတီဝင်ပေါင်း ၃၄၄,၂၂၆ ဦး ရှိခဲ့သည်။[၃] ၁၉၈၁ ခုနှစ်တွင် မဆလပါတီဝင်ဦးရေမှာ ၁.၅ သန်းအထိ ရှိခဲ့သည်။[၃]
ဦးဆောင်မှု
ပြင်ဆင်ရန်ပြည်ထောင်စုတော်လှန်ရေးကောင်စီအဖွဲ့ကို ဥက္ကဋ္ဌဖြစ်သူ ဦးနေဝင်းနှင့် အဖွဲ့ဝင် ၁၆ ဦးမှ ဦးဆောင်သည်။[၄] တော်လှန်ရေးကောင်စီအဖွဲ့ တည်ထောင်သူ အဖွဲ့ဝင်များအားလုံးသည် တပ်မတော်အရာရှိများ ဖြစ်ကြပြီး ယင်းတို့မှာ[၁][၅][၆][၇]
- ဗိုလ်ချုပ်ကြီး နေဝင်း BC-3502) (စစ်ဦးစီးချုပ်)
- ဗိုလ်မှူးချုပ် အောင်ကြီး BC-5458 (ဒုတိယစစ်ဦးစီးချုပ်) (ကြည်း)
- ဗိုလ်မှူးချုပ် သန်းဖေ (ဒုတိယစစ်ဦးစီးချုပ်) (ရေ) (၁၉၆၂ တွင် ကွယ်လွန်)
- ဗိုလ်မှူးချုပ် တော်မီကလစ် (Thomas "Tommy" Cliff) (ဒုတိယစစ်ဦးစီးချုပ်) (လေ) (၁၉၆၄ တွင် နုတ်ထွက်)
- ဗိုလ်မှူးချုပ် တင်ဖေ BC-3508 (စစ်ထောက်ချုပ်) (၁၉၇၀ တွင် နုတ်ထွက်)
- ဗိုလ်မှူးကြီး သန်းစိန် BC-3574 (Colonel-General Staff)
- ဗိုလ်မှူးကြီး ကျော်စိုး (၁၉၇၄ တွင် အငြိမ်းစားယူ) BC-3526 (စစ်ရာထူးခန့်ချုပ်)
- ဗိုလ်မှူးကြီး ချစ်မြိုင် (၁၉၆၄ တွင် အနားပေး) BC-3520 (ဒုတိယစစ်ထောက်ချုပ်)
- ဗိုလ်မှူးကြီး ခင်ညို (၁၉၆၅ တွင် အနားပေး) BC-3537 (တပ်မတော်လေ့ကျင့်ရေးညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ်)
- ဗိုလ်မှူးကြီး လှဟန် (ဆေးဝန်ထမ်း ညွှန်ကြားရေးမှူးချုပ်)
- ဗိုလ်မှူးချုပ် စန်းယု BC-3569 (မြောက်ပိုင်းတိုင်းစစ်ဌာနချုပ်တိုင်းမှူး)
- ဗိုလ်မှူးချုပ် စိန်ဝင်း BC-3525 (အလယ်ပိုင်းတိုင်းစစ်ဌာနချုပ်တိုင်းမှူး)
- ဗိုလ်မှူးကြီး သောင်းကြည် BC-3523 (အရှေ့တောင်တိုင်းစစ်ဌာနချုပ်တိုင်းမှူး)
- ဗိုလ်မှူးကြီး ကြည်မောင် (၁၉၆၃ တွင် ထုတ်ပယ်) BC-3516 (အနောက်တောင်ပိုင်းတိုင်းစစ်ဌာနချုပ်တိုင်းမှူး)
- ဗိုလ်မှူးကြီး မောင်ရွှေ (၁၉၇၂ တွင် နုတ်ထွက်) BC-3575 (အရှေ့ပိုင်းတိုင်းစစ်ဌာနချုပ်တိုင်းမှူး)
- ဗိုလ်မှူးကြီး စောမြင့် (၁၉၆၄ တွင် ထုတ်ပယ်) BC-3518 (Administrator of Border Regions) (နယ်ခြားဒေသအရာရှိချုပ်)
- ဗိုလ်မှူးကြီး တန်ယုဆိုင် (၁၉၆၈ တွင် နုတ်ထွက်) BC-5090 (Vice-Commissioner of General of People's Police) (ဒုတိယရဲမင်းကြီးချုပ်)
ဆက်စပ်ဖတ်ရန်
ပြင်ဆင်ရန်ကိုးကား
ပြင်ဆင်ရန်- ↑ ၁.၀ ၁.၁ Heinz၊ L.C. (6 March 1962)။ An Analysis of the Current Situation in Burma။ US Department of State။ 11 October 2012 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
- ↑ ၂.၀ ၂.၁ Moscotti၊ Albert D. (1977)။ Burma's Constitution and Elections of 1974။ Institute of Southeast Asian Studies။ pp. 171–172။
- ↑ ၃.၀ ၃.၁ ၃.၂ ၃.၃ Seekins၊ Donald M. (2006)။ Historical Dictionary of Burma။ Scarecrow Press။ ISBN 9780810854765။
- ↑ Historical Background။ Burma Yearbook 2000 (2000)။ 9 January 2013 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 11 October 2012 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
- ↑ "A Voluntarily abdicated Majesty" or "A Usurper": A Brief Political History of Ne Win။ 9 January 2013 တွင် မူရင်းအား မော်ကွန်းတင်ပြီး။ 11 October 2012 တွင် ပြန်စစ်ပြီး။
- ↑ Mya Maung (1991)။ The Burma Road to Poverty။ Praeger။ pp. 119။ ISBN 9780275936136။
- ↑ Nakanishi၊ Yoshihiro (2013)။ Strong Soldiers, Failed Revolution : The State and Military in Burma။ NUS Press။ p. 102။ ISBN 9789971697020။
Table 4.1